impossible ❦ vkook

FİNAL

"Hakkımda bir sürü şey biliyorsun madem bunu da bilmen gerekmez miydi?"

"Onun konusunu dahi açmak istemiyordum. Çünkü kıskanınca kendimde olmuyorum."

Jungkook kahkaha atmaya başlamıştı.

"Yah ne gülüyorsun?"

"Tae-shii beni kıskanmışş"

Taehyung şaşırmıştı. Jungkook ellerini Taehyung'un yüzüne koyup kulağına doğru eğildi.

"Beni kıskanman hoşuma gitti"

Taehyung'un ağzı "O" şeklini almıştı. Jungkook her konuştuğunda nefesi boynuna çarpıyordu. Buda Taehyung'u tahrik etmişti ve nefesinin kesilmesini sağlamıştı. Taehyung bozuntuya vermemeye çalıştı. Jungkook geriye çekildi ve piç smile attı. Taehyung derin bir nefes aldı ve konuyu değiştirmeye çalıştı.

"Bu konuyu sonra konuşacağız"

"Nerede?"

Jungkook Taehyung'u köşeye sıkıştırıyordu ama bozuntuya vermeyip devam etti.

"Sonrasında seninle buluşmak istedim ama erken olabileceğini düşündüm. Sana Kore'den ayrılacağım dedim çünkü beni kabul etmeyeceksin, seni sevmeme izin vermeyeceksin diye çok korktum. En azından sana bu yalanı söylersem seni uzaktan takip edebilip sevebilecektim. Şimdi de buradayım işte."

"Benden vazgeçmeyi hiç düşünmedin mi?"

"Asla benim için sadece sen vardın, hâla da varsın."

Jungkook'un gözleri dolmaya başlamıştı. Birden bire duyguşallaşmıştı. Taehyung'u daha önce tanımadığı için kendine lanet okuyordu.

"Beni bu zamana kadar uzaktan sevdin. Dokunamadan, kokumu içine çekemeden?"

Taehyung Jungkook ile gözgöze gelmişti. Jungkook ağlamaya başlamıştı. Taehyung Jungkook'a sarılmıştı. Uzun bir süre ağladıktan sonra Jungkook Taehyung'dan ayrıldı ve konuşmaya başladı.

"Ben bana mesaj attığın andan itibaren anlatacağım. Zaten hakkımdaki her şeyi biliyorsun"

Derin bir nefes alıp konuşmaya başladı hem ağlıyor hem anlatıyordu.

"Bana mesaj attığında cevap vermeyecektim."

"Ama Jimin vermen için seni zorladı"

İkiside gülümsedi. Ağlarken gülümsüyorlardı ve ağlarken gülümsemelerine gülümsüyorlardı.

"Bana güzel şeyler söylemen hoşuma gidiyordu ama kim olduğunu bilmiyordum. Seni engeleyecektim ama"