Κεφάλαιο 32

1.2K 47 8
                                    

Anna

Ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι γκρινιαζοντας για το ότι είναι κουρασμένος και δεν ήθελε να φύγει από το σπίτι.  Η ώρα πρέπει να ήταν δώδεκα το βράδυ και μπορώ να πω ότι ήμουν αρκετά κουρασμένη για να προσπαθήσω να το πείσω κάπως.  Έτσι λοιπόν αποφάσισα να βάλω ένα πολύ κοντό φορεμα ώστε να μην θέλει να με αφήσει να βγω μόνη μου. Εκείνος γέλασε με τον φόρεμα που φορούσα και σηκώθηκε αμέσως.

《Δεν πας πουθενά έτσι. 》 είπε ξερά και ξεκίνησε να ψάχνει μέσα στην ντουλάπας μου για κάποιο ίσως πιο μακρύ φόρεμα, ή κάποια φούστα.

Κατέληξε σε μια στενή ροζ φούστα μέχρι το γόνατο και αμέσως μετά ένα μπλουζάκι στραπλες ροζ που κάλυπτε μόνο το στήθος, χωρίς όμως να φαίνεται προκλητικό.

《Πολύ καλύτερα τώρα. 》 χαμογέλασα και μου τα πρόσφερε να τα φορέσω.

Ξεφυσιξα και πήγα να αλλάξω αμέσως ενώ εκείνος ξεκίνησε να ντύνεται. Από το μεσημέρι που ήρθε Η πρωην του να πάρει την κόρη του είναι χάλια.  Προσπάθησα να του φτιάξω την διάθεση αλλά τίποτα.

《Μωρό μου; Μην μου στεναχωριέσαι. 》 τον πλησίασα και τον αγκάλιασα από πίσω.

《Απλά μου λείπει, δεν την χόρτασα καθόλου είναι η αλήθεια. 》απαντησε και μου χάιδεψε το μάγουλο απαλα.

《Καταλαβαίνω αλλά πάμε, θα περάσουμε όμορφα με την παρέα σου. 》 άρχισα να τον πειράζω.

Η πόρτα του δωματίου μας άνοιξε και μπήκε μέσα ο Χρήστος σαν να είχε γίνει κάτι πάρα πολύ σοβαρό. Δεν αργήσαμε να καταλάβουμε όμως ότι στην πραγματικότητα ήταν χαρούμενος, ή μάλλον ενθουσιασμένος.

《Μαλακα μου , τα βρήκαμε. 》 φώναξε

《Με την Ιωάννα;》 είπε ο Νίκος και εγώ άρχισα να γελάω από το πόσο εκτός τόπου και χρόνου είναι.

《 Μωρό μου για την Ειρηνη λέει. 》 είπα πονηρά.

《Άντε ρε λεγε τι έγινε. 》 είπε απότομα ο Νίκος

Sapranov

Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο βρήκα μια χαζή δικαιολογία και σηκώθηκα από το καφέ όπου βρισκόμαστε. Ξεκίνησα να περπατάω προς το αυτοκίνητο και μπήκα μέσα.  Ξεπαρκαρα Και ξεκίνησα να οδηγώ προς τον πύργο.

Δεν πέρασε πολύ ώρα μέχρι τελικά να φτάσω, και την βρήκα να κάθετε σε ένα παγκάκι απέναντι από τον Λευκό Πύργο.  Την πλησίασα με χαλαρό βήμα σαν να μην συμβαίνει απόλυτος τίποτα , όμως είχα ανχοθει πάρα πολύ. Πήρα μια βαθιά ανάσα και αμέσως η διάθεση μου άλλαξε, έγινε απότομη λες και δεν θέλω να βρίσκομαι εδώ.

StarsWhere stories live. Discover now