000

5.9K 185 268
                                    


#SAUVAGE03OM Epilogue

-

"Isa pa, Mikael!" Kiro smirked, taunting me.

I clenched my fists tightly tsaka siya tinapunan ng malakas na suntok sa mukha. I heard Morgan cursed at napatayo naman sa gulat si Alessio dahil natumba si Kiro sa impact nung suntok ko.

Kahit ako ay nagulat. My eyes widened in shock. Lalapitan ko na sana si Kiro nang makarinig kami ng isang malakas na iyak.

"Kuya!" Six year old Haven ran downstairs, clutching her favorite rainbow unicorn plushy. Her eyes and cheeks were so red and wet with tears.

Hindi ako nakagalaw sa kaba dahil sa sobrang bilis ng takbo niya pababa ng hagdan. Nakahinga lang ako nang makababa na siya at agad na tumakbo patungo sa kay Kiro.

"Kuya! Are you okay!?" Her small hands gently grabbed Kiro's face like she's checking if there's blood or something. And she's still crying so loud na parang katapusan na ng kapatid niyang napaka-OA.

"Hurts... Starly, my sweet lovely sister... I can't..." Kiro grunted like he's in so much pain. Nakahiga na siya sa sahig. In his sister's lap to be specific na akala mo nasagasaan o ano.

Haven looked at me with piercing eyes full of tears. And she's pouting.

"Kuya Mikael! Why did you do that!? Look at my Kuya, o! He's n-nasasaktan!" Haven hugged her brother's stupid head while crying.

"We were just playing, Haven. Kuya mo nga yung may gusto nito, e. Suntukan daw." Mahina kong sagot dahil kahit mas bata pa itong si Haven sa aming lahat, nakakatakot pa rin siyang magalit. Sobrang lakas niya kasing umiyak at mahirap siyang patahanin. But she looks cute when she cry.

"That's not even a play! Why are you lying!?" Haven cried. "Look at my Kuya! He's so kawawa!"

Tumingin ako kila Morgan at Alessio. Para na silang mamamatay sa kakatawa habang nakatakip ang bibig at nakahawak pa sa tyan.

"Your brother is just dramatic-"

"Kuya Mikael, why are you such a meanie! Calling him dra-dramatic is meanie!" Malakas na sinabi ni Haven, umiiyak pa rin.

Hindi na ako sumagot kasi baka mas lalo pa siyang magalit. Yung puso ko... grabe yung bilis. Hindi ko alam kung takot lang ba talaga ako, o gulat pa rin, o ano.

"Stay here, Kuya, okay." Now she sounds like a sweet little girl who cares about her big stupid brother a lot. "I'm going to get you some ice because there's a bruise on your face."

Kiro nodded his head, nakangiwi pa rin. Tumayo si Haven at dahan-dahang nilapag ang ulo ni Kiro sa sahig. She glared at me bago tumakbo paputa sa kitchen nila.

Iritado kong nilapitan si Kiro tsaka sinipa-sipa. Tawang-tawa naman sila Morgan at Alessio.

"Ow! Bro! Tama na!" Kiro laughed, dodging my kicks. Sisipain ko na sana ng mas malakas pa pero tumayo na siya agad.

"You're so annoying." Inis kong sinabi.

"I was just joking! Sakto kasi si Starly, e. Practice lang baka pwede pala akong mag-artista." Nakangising sagot ni Kiro.

"Buti nga si Starly lang yung nakakita, e. If Tita Sttaly saw us playing this, magra-grounded tayong lahat." Morgan said.

Si Kiro yung nagpa-uso nitong laro na suntok-suntukan daw. It sounds stupid to be honest. Halatang laro na gawa ni Kiro. Ginagawa lang namin to pag wala yung parents namin kasi kahit laro lang, nagkakasakitan talaga. Sakitan na walang samaan ng loob. One time, nagka-black eye si Morgan dahil kay Kiro kaya lagi siyang nagpapalagay noon ng make up kay Chin para hindi halata. The reason why Chin learned how to use make up in such a young age. This game is also one of the reasons why we're good at physical fight. Kiro's pretty violent and he's a warfreak. Hindi naman kami madalas sumasali sa mga away niya dahil ayaw niya raw na nadadamay kami. But still, we need to be careful and we promised to protect each other till the end.

Old MessagesWhere stories live. Discover now