Zware Jongen

3. Je moet weg

Pov Isabel

Een uur later valt het me toch niet tegen. We hebben toch zeker een uur goed gewerkt, samen nog wel.

Ik ben erachter gekomen dat Adam helemaal niet zo dom is, hij verpest zijn school terwijl hij zijn vwo-diploma waarschijnlijk prima kan halen.

Als ik net een nieuwe zin intyp gaat Adams telefoon. Hij neemt op en kijkt gelijk chagrijnig. 'Jaa' zegt hij.

Ik kan niet horen wat er aan de andere kant van het gesprek gezegd word maar aan zijn gezicht te zien is hij er niet blij mee.

'Jemig man alweer, wat een gezeik' mompelt hij. Weer is het even stil. 'Jaaja ik kom al' roept hij geïrriteerd. Hij hangt op en zegt: 'Je moet gaan!'

'Je zou me thuisbrengen weet je nog' herinner ik hem aan de afspraak. Hij zucht en blijft even stil en zegt dan: 'Hier neem de bus maar, of een taxi wat jij wilt!

Vervolgens haalt hij een briefje van 50 euro uit zijn zak. Ik kijk hem vreemd aan, meent hij dit?. 'Pak aan dan' sist hij als hij ik niks doen.

Aarzelend pak ik het dan maar aan. Daarna loop ik snel naar de woonkamer en daarna naar de gang.

'Wacht, je gaat niet alleen naar beneden' roept hij. 'Ik ben 17, geen 2' roep ik terug en ik open de deur al.

'Ik zei dat je facking ging wachten weet je nog' sist hij dreigend terwijl hij met zijn leren jasje aan op me af komt.

'Het is niet de wijk om in je eentje rond te lopen als meisje' vervolgt hij. 'Wat boeit jou dat' vraag ik hem geïrriteerd.

'Ik ben geen harteloos mens als je dat soms dacht' mompelt hij waarna hij me mee trekt. Er staat een bushalte voor de flat. De bus komt over 1 minuut volgens het bord.

Adam staat ongeduldig naast me te wachten. Er komt een jongen met blond haar voorbij. Zijn linkerarm helemaal gevuld met tatoeages. Hij geeft me een eng gevoel. Hij lijkt niet het liefste jongetje.

'Eyy lekkerding' roept hij nadat hij me eerst een hele bodyscan heeft gegeven. 'Arthur bek houden' sist Adam die de jongen blijkbaar kent.

De jongen die dus Arthur heet steekt zijn middelvinger op en loopt door. Als hij net de hoek om is komt de bus er al aan.

Adam stapt op zijn motor en is al weg voordat de bus überhaupt gestopt is.

Ik ben best wel benieuwd waar hij heen moet. Hij leek niet bepaald in een goede stemming te zijn. De reden dat ik het niet durfde te vragen.

Niet dat hij ooit in een goede stemming lijkt te zijn. Aan de andere kant hadden we net wel een uur in vrede gewerkt.

Na tijdje reizen kom ik bij de halte vlak bij mijn huis. Het kostte me natuurlijk minder dan 50 euro.

Maar ik moet morgen wel met de bus naar school aangezien mijn fiets daar nog staat. De rest van de 50 euro geef ik hem nog wel een keer terug.

Ik vraag me wel af hoe hij aan dat geld komt. Zijn huis zag er niet echt goed uit maar toch strooide hij makkelijk met geld.

Pov Adam

'Waarom moest ik zo nodig komen Ryan?' vraagt ik chagerijnig. Ryan is mijn baas, soort van. Mijn werk bestaat voornamelijk uit vechten. Illegaal.

Elke belangrijke man van de maffia, een criminele bende of ergens anders in de duistere wereld heeft één of meerder vechters.

De verhalen die gaan over de wijk waar ik woon kloppen niet helemaal.

De buitenwereld noemt het één wijk. De inwoners zullen zeggen dat het er vier zijn.

Elke wijk heeft zijn eigen baas. In mijn wijk is dat dus Ryan. Tussen de wijken is geen vriendschap, meer vijandschap.

Iets wat dan ook niemand van me weet is dat ik een soort van vrienden ben met een gast uit één van de andere wijken.

Normaal krijg ik drugs van Ryan maar mijn verslaving is nu wel zo heftig dat ik daar niet genoeg aan heb. Daarom koop ik meer van die gast.

De deur van Ryans kantoortje gaat open en er stapt een meisje binnen. Haar rokje is duidelijk te kort en ze draagt een laaghangend hempje.

Ik herken haar als Lily, een soort van sletje van Ryan. Hij gebruikt haar en ze lijkt het geen probleem te vinden 'Oh hi Adam' giechelt ze waarna ze bij me op schoot klimt. 'Nou wat wil je' vraag ik ongeduldig aan Ryan.

'Je moet morgen vechten' antwoordt hij. 'Details' reageer ik kort. We praten nooit in lange zinnen tegen elkaar.

'Logan Michels, club Mike om 9 uur' geeft hij antwoord op mijn gestelde vraag. 'Vanavond trainen. En je bent vanaf nu nuchter, geen drugs, alchohol of roken' voegt hij eraan toe.

'Laat me op z'n minst roken' roep ik verontwaardigd. Ik ken mezelf en weet dat ik niet zonder dat spul kan.

'Je gaat daar mee kappen Adam! Je kan alleen maar beter worden als je dat doet! En zoveel gebruik je niet eens' roept hij op een toon waarvan ik weet dat ik nu moet kappen. Hij moer eens weten hoeveel ik echt gebruik.

Veel meer dan dat Ryan weet. Hij geeft me maar een redelijk klein deel van het totaal dat ik gebruik.

Helemaal gefrustreerd zit ik daar. Het enige wat ik nu wil is een jointje. Juist omdat het niet mag.

'Relax babe' fluistert Lily in mijn oor. Ik probeer haar te negeren maar dat gaat nogal moeilijk.

'Ga maar naar boven hoor, ik zie je morgen meneertje Hayes' lacht Ryan. Verleidelijk pakte Lily mijn hand beet en ze trekt me mee naar boven. Ik loop achter haar aan en besluit maar mee te gaan. Ik moet even alles vergeten. Hoe ik dit ga overleven zoek ik later wel uit.

Nu ze voor me loopt had hij een goed uitzicht op haar grote kont die strak ingepakt zit in haar rokje. Ik knijp erin en ze stoot een overdreven giechel uit.

Als we boven in de kamer komen duw ik haar ruw tegen de muur. We zoenen vurig terwijl mijn hand over haar lichaam glijdt.

Ze duwt mijn leren jasje van mijn schouders en laat het vallen. Ik duw haar het grote bed op.