AŞK ve NEFRET (B×B)

16.Bölüm 🍂

Medya bölüme uygundur.Isterseniz dinleyin 🍂

Kayra
Akşam işten eve dönünce annem evde hazırlanıyordu.Neden hazırlandığını bilmiyordum açıkçası.Ben sormadan annem konuşmaya başladı.
"Oğlum hadi hazırlan sende." dedi aceleyle."Neden hazırlanıyorum anne anlamadım?"dedim sorar bir ses tonuyla."Nişana davetliyiz oğlum."dedi."Kimin nişanı?"dediğim sırada annemin telefonu çaldı.Bana cevap veremeden telefonu açtı.Banada hazırlanmamı işaret etti.Mertle yarın buluşacaktık nasılsa.Bu akşam şu nişana gidebilirdim.

Bende hazır olduğumda çıkmıştık.Nişanın nerde olduğunu sordum anneme.Oda nişanın olduğu salonu tarif etti.Salona vardığımızda tanıdık yüzler gördüm.Nişanda tanıdık birinindi sanırım.Hala kimin olduğunu öğrenememiştim.Salona geldiğimizde bahçede arabadan indik.Anneme tekrar sordum ama annemin yanına arkadaşı gelmiş ve sarılmışlardı.Sorum yine havada kaldı.Artık sormaktan vazgeçip salona girdim ve platforma yakın bir masaya oturdum.Hoparlör dibinde oturmak istemiyordum.Nişanın başlamasına henüz ne kadar vardı bilmiyordum.Ama salon epey dolmuştu.Salonda göz gezdirirken gözüm kapıya takıldı.Siyaj takım elbisesi içinde sarışınım girdi içeri.Oda bakınıyordu içeri birini arıyor gibi.Beni görmesi için elimi kaldırdım ve gülümseyip yanıma doğru geldi."Sarışınım,naber?"dedim."İyi balım.Nazlı teyzeyi gördüm dışarda.Senin burda olduğunu söyledi."dedi."Annem işte.Benide sürükledi.Bende mecburen geldim.Ha bu arada kimin nişanına geldik lan.Anneme sordum ama ya telefonu çaldı ya arkadaşı geldi yanına."dedim ama Umuttanda pek umut yoktu."Valla kanka bende anne kurbanıyım.Bilmiyorum kimin nişanına geldik."dedi.Bisey demedim bende.Artık gelinle damadı bekleyecektik.

Yarım saat kadar sonra ışıklar söndü sadece tavandaki minik spot ışıkları yanmaya başladı.Maytaplar yaktılar yerden tavana kadar yükselen.Bir alkış kıyamet koptu ve romantik bir dans müziği çalmaya başladı.Gelinle damadın geldiğini anlamış olduk.Damadı görünce büyük şok yaşadım.Göğsüme bir ağrı saplandı.Boğazıma bir yumru oturdu.Başımdan aşağı kaynar sular döküldü.Yani daha nasıl anlatılır bilmiyorum ama tek kelimeyle ifade etmek gerekirse yıkıldım.Çünkü gözlerim bir günde bozulmadıysa damat olan kişi Mertti.Benim sevgilim olan Mert.Umutta şok olmuştu.Nasıl olmasındı ki?Sevgilim olarak tanışmıştı.Umutla göz göze geldik.Neler oluyor der gibi bakıyorduk birbirimize.Mert'e baktığımda dans ediyorlardı.Mutluluktan havalara uçtuğu söylenemezdi.Dans ettiği mor elbiseli kıza biseyler söyledi ve yerlerine geçip oturdular.

Sonunda damat beyin gözleri beni buldu.Öylece kitlendi bakışları gözlerime.Ne ben ayırıyordum gözlerimi ne de o.Gözlerim dolmuştu ve kahretsin!Gözünün önünde ağlamak istemiyordum.Kendimi nasıl olduysa dışarı atabildim.Peşimden gelemezdi.O artık başkasına ait olacaktı.Kalbim acıyordu.3 yıldır duygular beslediğim adam benimle sevgiliydi ama.bu akşam başkasıyla nişanlanıyordu.Üstelik bana haber verme zahmetinde bile bulunmamıştı.En azından bi açıklamayı hakediyordum.Kendimi dışarı attığımda gökyüzüne çevirdim başımı.Amacım gözyaşlarımın akmasını engellemekti.Yer ayaklarımın altından kayıyor gibi olunca yanımdaki ağaca yaslandım.

Nişanın yapıldığı salon sahilde olduğu için denize de yakındı.Deniz kenarına gittim.Kayalıklara oturdum.Yıkık bir Kayra.Beynim durmuştu sanki.Düşünemiyordum.Kalbim kırılmıştı.Güvenim yerle bir olmuştu.Hayatımın içine edilmişti.Arkamdan ayak sesleri duydum.Gelenin kim olduğunu tahmin etmek zor değildi.Canım kankam Umut.Her zaman yanımdaydı.Elini omzuma attı.Kısa bir bakış attım.Üzgün görünüyordu."Kayra..."dedi ama ben sözünü kestim."Sen haklıydın.Sevmedim demiştin.Hissetmiştin."dedim ama gözlerimden yaşların aktığını elimin üstüne düşen damlaları görünce farkettim.Hemen sildim gözyaşlarımı.Silsem de faydası olmuyordu.Yerine yenileri geliyordu."Keşke haklı olmasaydım balım."dedi.Sarıldı bana bende ona sarıldım.Canım çok yanıyordu.İhanet çok acıtmıştı.Ama yine Umut vardı.Umut...İyiki vardı...

Mert
Şu nişan olup bitsede gitsek diye düşünüyordum.O kadar isteksizdim.Sanki güle oynaya evleniyordum da,bide söz,nişan muhabbetlerine giriyordum.Aklımda Kayra kolumda Esinle salonda ilerliyorduk.Yakılan maytaplar,başımıza atılan çiçekler,çalan romantik dans müziği,los ışıklar...Hepsi boşa gidiyordu.Burda tek gönlü olan Esindi.Kısa bir danstan sonra Esine yorgun olduğumu ve oturmak istediğimi söyledim ve oturduk.Salonda gözlerimi gezdirirken müptelası olduğum gözlere takılı kaldı gözlerim.Çok kötü hissettim bakışlarını görünce.Acı,hayal kırıklığı hakim olmuştu bakışlarına.Bakışlarımla anlatmaya çalışıyordum herşeyi.Ona hala onu sevdiğimi anlatmaya çalışıyordum gözlerimle.Ama o güzel gözleri dolu doluydu.Sonra kalkıp gitti.Başımı öne doğru eğip gözlerimi sıktım ağlamamak için.Kayrayla bir dahaki karşılaşmamızda muhtemelen nefret hüküm sürecekti güzel gözlerine,bana bakarken.En azından ona anlatmalıydım.Bunu bilmeliydi.Ama artık bi önemi yoktu çünkü ben herşeyi batırmıştım.

Affet beni Kayra.Affet beni sevgilim.Affet güzel gözlüm.Affet...

Bitti kısa oldu biraz ama okunma az olduğu için hevesim kaçıyor.Olsun ben yinede yazıcam.

Sizleri seviyorum 💜❤

İyi okumalar 🍂