Gözyaşımda -neftah

Yeter!

N: tahir
T: nefes
Nefes ellerini tahirin az çıkan sakallarına koyar
N: bana bir neden söyle kehribar'ım. Lütfen. Neden gitin . Bir neden.
Kadının gözlerinden yaşlar süzülüyordu.
Aynı zamanda adamın da.

T: olmaz . Çimenim olmaz. Söyleyemem.
N: tahir.. yapma.. bitirme. Etme!
T: söyleyemem. Yapamam. Olmaz.
N:berrak bana bir kez sormuştu , büyük aşklar nasıldır diye. Bende dedim ki ,, ya sonsuz ya onsuz"
Bizim ki sanki hep sonsuz olacakmış gibi bir his ile birlikte.
Ama sen onsuzu seçtin sonsuzu değil!
Dedi ve arabadan indi nefes.
Tahir ise arkasından indi.
Nefes havayı içine çekiyordu ,
Ama aynı zamanda da hıçkırıklar ile ağlıyordu

T:nefes...
Nefes tahire döner
N: kaçacak değilim.
T: ben sonsuzu seçtim!
N: hatır tahir sen-
T: vedat!
N: vedat?
T: seni öldürecekti!
N:nasıl ?
T: senden ayrılmasaydım seni öldürecekti!
N: tahir sen ne diyorsun?!
T: gerçekleri. Ben sonsuzu seçtim nefes! Ben sonsuzu seçtim!
Bazen mutlu olmak için acı çekmek gerekir.
Biz çektik gel mutlu olalım. He?
N: ben sonsuzu seçtim.
Ben seni seçtim!
Mutluluğu görmek için acı yı bilmek gerekir!
Nefes tahire sarılır
N: bırakma!
T:bırakmam!
N: özür dilerim!
T: özür dilerim!

Nefes ile tahir sonunda barışmıştı.
Peki ya şimdi ?
Ne olacaktı?
Mutlu olacaklar mıydı?

Nefes ile tahir eve gider.

Neftah ev

Nefes ve tahir öylece koltukta oturuyormuş.

T: çimenum
N: bal'ım
T: özlemişim bana böyle demeni.
N: bende.
Tahir nefes'in başını göğsüne yaslar
Ve saçlarına öpücükler kondurur

N: tahir
T: karıcum
Nefes başını tahirin göğsünden kaldırır ve gözlerini büyütmüş bir şekilde tahire bakar.

T: ne var? Karum değulmisun?
N: git ekmek al kocacum!
T: ula nefes! Ekmek yokmu?
N: var! Ama ben taze istiyorum! Karıcığına itirazın mı var?
T: yok ula! Başum gözüm üstüne!
N: hadi hadi! Hızlı hızlı!
Tahir gider

Fırın da
T: selamunaleyküm abi.
F: aleykümselam uşağum
T: baba bir ekmek. En sıcağından abi
F: vallah yok
T: niye ?
F: elektrikler gitti de ondan. Sen bilmiy misun?
T: nefes! Nefes korkacak
F: nefes kimdu?
T: allaha emanet abi. Görüşürüz!
F: görüşürüz!

Neftah ev

N: elektrikler yok! Tahir yardım et! Tahir!
N: tahir! Işıkları açın! Işık! Babam gelir yoksa! Tahir!
Ünal nefesi karanlık ama camlardan gelen az ışıklı bir odada şiddet uygulardı.

Evin kapısı birden hızlı birşekilde açılır.

T: nefes! Neredesin! Nefes!
N: tahir! Tahir!
T: nefes!
Tahir nefesi yerde dizlerini kendine çekmiş birşekilde bulur.

N: yine geldin.
T: gelmez olur muyum hiç?
Tahir nefeaşn yanına oturur.
Nefesin ellerini tutar

T: ben nefes aldığım sürece sana kimse birşey yapama ormanum.
N: yeter! Tahir ! Yardım et!
T: açtığım yaralar için özür dilerim nefesum!
Gel yaralarına merhem olayım!
N: sen benim merhemimsin tahir!
Benim ilacım sensin!
T: benim ilacım sensin!
N: kehribar!
T: orman!
N: yüreğimden tut!
T: yüreğimden tut!
Tahir nefesin dudaklarına yapışır.
Nefes karşılık verir.

Nefes dudaklarını tahirin dudaklarından çeker ve

N:-
T: eğer seni kırdıysam darıl bana.
Ama birgün beni ararsan , bak ruhuna.
N:birden gecem tutarsa, güneşi çevir bana.
T: sevgilim bağışla, biraz zor olsa da

Kim geldi?
Neftah barıştı
Ama spoiler veriyom: vedat bunları rahat bırkmaz!