Never known. ~ B-Brave fanfiction.

#1.

~ Amsterdam, maandagmiddag; 13:45.

Sofia's p.o.v.

"Hi Devian" mompel ik, als ik de deur achter me heb dichtgegooit. Ik kom net thuis van mama en papa, van hun hotel dan, en ze hadden zoals gewoonlijk weer geen tijd om me te hebben met mijn huiswerk. Ik zit momenteel in klas 5 havo, en ik moet voor dit jaar slagen. Daarna wil ik graag een opleiding Theater & Dans gaan volgen. Tenminste, als ik het dit jaar haal. Ik snap helemaal niks van dit jaar. We zitten nu bij periode 3, en sta gek genoeg nog maar 1 onvoldoende voor wiskunde. Maar dat is ook het vak waar ik dagelijks 6 uur voor moet gaan blokken als ik net een 5,5 wil halen. En daar heb ik dus helemaal geen zin in. Ik wordt verstoord uit mijn gedachten als Devian terug schreeuwt.

"Sofia, vanavond pizza?" Ik grinnik, Devian en ik kunnen het goed met elkaar vinden, en goed met elkaar praten. Misschien ook, omdat we maar 1 jaar met elkaar verschillen. "Alright, als jij betaalt" roep ik lachend terug. "Sure, dan betaal jij volgende keer!" roept hij weer. Ik steek mijn hand naar hem op, als teken dat het goed is, en hang mijn jas ondertussen aan de kapstok. Ik schop mijn versleten, oude, zwarte all stars uit, en loop daarna richting de bank, en plof naast Devian neer.

"Dus broertje van me, wat heb jij vandaag de hele dag gedaan?" mompel ik vragend, terwijl ik de afstandbediening van hem afpak en naar een andere zender switch.

"Ik was net bezig met voetbal kijken" bromt hij terug. "En ik had vandaag mijn wiskunde examen, dus hoefde maar voor 70 minuten op school te zijn" vertelt hij dan. Ik knik. "Lastig?" vraag ik. Hij schud zijn hoofd. Ik zucht, Devian is bijna een nerd, maar dan toch wel een lieve, aardige nerd die er niet slecht uitziet. Ik grinnik om mijn eigen gedachten en leg de afstandbediening weer naast me neer. "Fine, dan kan je me vast wel helpen met mijn wiskunde?" vraag ik glimlachend, met mijn liefste smeek-face op.

Ik zie hem lachen. "Alles voor mijn zusje" grinnikt hij. Ik sta op en steek mijn hand in de lucht. "Yes!" roep ik lachend. "...Als jij vanavond de boodschappen doet voor morgen" roept hij er dan nog achteraan. Met mijn hoofd schuddend ga ik weer zitten. "Zo ken ik je weer" mompel ik en ik sta weer op, steek een hand uit naar hem als teken dat hij ook op moet staan, en loop dan richting mijn slaapkamer, die op de 1e verdieping zit, en aan de badkamer grenst. Handig als je je kleren vergeet voor het douchen, want dat gebeurt nog wel eens vaak. Heel erg vaak.

Ik duw mijn kamerdeur open, en haal mijn wiskunde boeken uit mijn tas. Ik zie dat Devian op mijn bed gaat zitten, en ik volg hem. Zuchtend sla ik mijn boek open. "Duss... kwadratische formules met wortels" mompel ik zuchtend. Ik haat wiskunde, maar het zit nou eenmaal in elk vakkenpakket, dus laten vallen kon ik niet.

"Eitje" grinnikt hij en hij begint uit te leggen over wiskunde.

Kaj's p.o.v.

"Dus, wat zeg jij. Vapino vanavond?" vraag ik aan Samuel, terwijl we samen langs de grachten van Amsterdam slenteren. Hij zucht. "Wat jij wilt. Ook al moet ik er nog even wennen dat we bijna elke dag uit eten gaan sinds we samen wonen." Ik grinnik om zijn reactie. "Tja, moet je mee leren leven" lach ik dan, terwijl ik op een bankje tegenover de grachten plof. Ik zucht. Vandaag hadden we een dagje vrij gekregen van Sony, omdat onze 3e album al uit is, en een groot succes is geworden. Wereldwijd. Na het 1e album zijn we meer Engelstalige liedjes gaan zingen, en waren we dus ook meer bekender geworden in Amerika.

"Wat gaan we nu dan doen?" hoor ik Samuel naast me mompelen, die ondertussen op zijn telefoon zit te scrollen. "Weet niet man, maar heb wel honger. Ik ga denk ik even wat te vreten halen" mompel ik terug. Hij knikt. "Ga jij maar, ik wacht hier wel" grinnikt hij. Ik zucht, Samuel is wel mijn broertje, maar een luilak was die ook. "Fine, wat wil je hebben?" vraag ik hem, terwijl ik in mijn jaszak naar wat losse muntjes zoek. "Doe maar een flesje water, en fix even wat koekjes ofzo" zegt hij bijna afwezig. Ik knik en loop dan richting de winkelstraat. MacDonalds? Nope, vandaag even niet. Dan maar Kruidvat, aangezien ik geen zin heb om helemaal naar de Hema te lopen.

Ik loop langs de poortjes naar binnen en ga op zoek naar alles wat Samuel wil hebben. Een rol koekjes vinden wat niet moeilijk, maar verkopen ze hier uberhaupt wel water? Ik slenter zuchtend langs de schrappen, op zoek naar iemand die het antwoord mischien wel weet.

Als ik eindelijk iemand zie met een rood kruidvat blousje slaak ik een zucht, en loop naar haar toe. Ik tik haar voorzichtig aan op haar schouders, en een meisje met haar zwarte haren in een slordige knot draait zich om. "Euh, weet je misschien of ik hier een flesje water kan vinden?" vraag ik aan haar. Als ze glimlacht besef ik pas dat ik al de hele tijd naar haar heb lopen staren. "Sure, ik loop wel even met je mee" zegt ze. Ik knik dankbaar en loop achter haar aan langs alle schrappen, als we bij een verkoelingss schrap komen. "Oh, ja. Bedankt" zeg ik dan, terwijl ik het vak openschuif, en er twee flesjes water uit vis. Ik weet niet wie dit meisje is, maar haar ogen vertellen me nu al een interessant verhaal...

~~

Hi, sorry. Misschien een kort hoofdstuk. Heel kort hoofdstuk eigenlijk, maar dit is het eerste stukje en het is nog saai I know. Ik zal proberen het nog spannender te laten worden. Als ik merk dat er een paar mensen zijn die dit lezen, zal ik snel verder uploaden! Dus vote, en comment met tips? Thanks! I love you, xx Anna :)

Btw: Je ziet Sofia hierboven!