~5.BÖLÜM~

63 21 7
                                    

Ben koşa koşa sınıfa giderken Burak peşimden geldi. Arkamdan kolumu tutup beni durdurdu.

"Alya bir durur musun lütfen?"

"Bırak beni."

"Alya sana bağıran kişi ben değildim Atakan'dı."

Benim gözlerim doldu ve ağlamaya başladım.Burak beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

"Neden kavga ediyordunuz?"

"Atakan sanırım bir şeye sinirlenmişti.Ben gelince de sinirini benden çıkarttı."

"Tek sebep bu mu?"

"Evet."

"Burak ben biraz yalnız kalmak istiyorum"

"Tamam."

Burak beni yalnız bıraktı. Koridora doğru ilerledim.Atakan arkamdan bana seslendi ama cevap vermedim.Arkama bakmadan ilerledim.Atakan koşarcasına hızlıca yanıma geldi.

"Alya,beni dinler misin?"

"Dinleyemem."

"Dinleyeceksin!"

"Hayır!."

"Alya sana bağırdığım için özür dilerim. O an sinirliydim,sen de gitmeyince sana bağırdım."

"Her sinirli olan kişi sinirini bir başkasından çıkaracaksa..."

_Daha sözümü bitirmeden Atakan sözümü kesti."

"Alya inan ki sana bilerek bağırmadım."

"Neyse bu konuyu kapatalım,ben sınıfa gidiyorum."

Hemen Atakan'ın yanından uzaklaştım.Onu affetmek istiyordum ama bana bağırması cidden çok kırıcıydı.Hayatımda ilk defa bir arkadaşım bana bağırmıştı.Hem de Atakan gibi birisi.Bu çok kötü bir histi.Hem onun bana bağırmasını hakedecek bir şey de yapmamıştım.Sadece kavgayı ayırmaya çalışmıştım.Sınıfa gidene kadar bunları düşündüm.Sınıfa geldiğimde Burak'la göz göze geldik.Hiç yanına gitmeden direkt sırama geçtim.Ama nafile.Burak yanıma geldi.

"Alya biraz daha iyi misin?"

"İyiyim" dedim sert bir ses tonuyla.

"İyi olmadığın ses tonundan belli. Bana kızgın mısın?"

"Bilmiyorum, ben artık kime kızacağıma şaşırdım...Peki sana tek bir soru soracağım.Neden kavga ettiniz?"

"Sanırım Atakan sana önemli bir şey söyleyecekti,ben de sizin yanınıza gelip istemeden konuşmanızı böldüğüm için bana sinirlendi."

"Tek sebep bu mu?"

"Evet.Yani ben de anlamadım bana neden kızdığını!"

"Hmm.Sana kızgın değilim.Aslında Atakan'a da kızgın değilim.Ama bana bağırması beni bayağı şaşırttı.Hem zaten geldi ve benden özür diledi."

_Burak'a Atakan'ın benden özür dilediğini söyleyince ne hikmetse kaşları çatıldı

"Ne yani Alya,Atakan gelip senden özür mü diledi?"

"Evet de sanırım sen bundan rahatsız oldun!"

"Yo_yok,hem banane ya. Ben neden rahatsız olayım ki?"

"Neyse söylemedim say..."

_Garip.Derken Atakan geldi;

_"Alya barışalım ?Bak Alya ben çok ama çoook özür dilerim senden..."

_O kadar masumdu ki söylerken affetmesem yazık olacaktı.

_"Tamam.Barışalım."

_Atakan bu sözü duyunca o kadar sevindi ki sevinci bana sıkı sıkı sarılmasından belliydi.Bana öyle bir sarılmıştı ki sanki bir daha hiç bırakmayacakmış gibi.Gözyaşlarımın yanağımdan akmasına izin verdim.Kaç saat,kaç dakika,kaç saniye geçti bilmiyorum.Tek bildiğim şey hocanın sınıfa girip öksürmesiyle bizi uyarmasıydı...

~Meftun~Where stories live. Discover now