ကိုႀကီး/ကိုကြီး(Z/U)

4

တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ေက်ာင္းသြားဖို႔ အာေပါက္မတတ္ ေျပာေနရေသာ သားေတာ္ေမာင္အား စက္ေတာ္ေခၚေနရာမွ ထ,ေတာ္မူရန္ ေရႊနားေတာ္သြင္းရဦးမည္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ အေပၚထပ္ တက္လာၿပီး Baekhyunအိပ္ခန္းဆီ ဦးတည္လာခဲ့သည္။

အခန္းတံခါးဖြင့္လၽွင္ဖြင့္ခ်င္း ျမင္ေတြ႕လိုက္ရေသာ အရာေၾကာင့္ အလန္႔တၾကား ျဖစ္သြားရၿပီး လန္႔ျဖန္႔သြားေသာ ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္ အသာျပန္ေခၚရသည္။

"အဲ့တာ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ ByunBaek...."

ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ လာၾကည့္သည့္ မ်က္ဝန္းေတြက အသိမရွိေတာ့သလို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္။
နဖူးေပၚ အုပ္ေနသည့္ ဆံပင္တို႔ကေတာ့ အခုေတာ့ ဖြာလန္က်ဲကာ ငွက္သိုက္ကဲ့သို႔။
မ်က္ခြံေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြႏွင့္ မ်က္လံုးေမွးေမွးေလးက ခုေတာ့ မ်က္ကြင္းတို႔ ညိဳမဲလ်က္။
ေၾကာင္စီစီ မ်က္ဝန္းေတြက အိပ္ေရးမဝဟန္။
အိပ္ရာ ေစာင္ပံုထဲဝယ္ ငုတ္တုပ္ထိုင္ၿပီး လက္ထဲတြင္ စာအုပ္တစ္အုပ္ႏွင့္။

"ဂိမ္းကို ညလံုးေပါက္ေတြ ေဆာ့ျပန္ၿပီလား...နင့္ေဖေဖရွိတယ္ေနာ္...ငါတိုင္လိုက္ရမလား...."

မ်က္ကြင္းညိဳညိဳ စုတ္ဖြာဖြာေလးႏွင့္ စာအုပ္ကို စိုက္ၾကည့္ေနရာမွ ေလသံအနည္းမာလာေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြက ေကြးညႊတ္ကာ ငိုခ်ေတာ့မည့္ဟန္။
တကယ့္ ေခြးေပါက္ေလး။

"ေမေမ...*sob ....သား ညက ဂိမ္းနည္းနည္းေဆာ့မိတာ...*sob...နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၄နာရီထိုးသြားတာ...*sob...သားက ခဏပဲ ေဆာ့တာကို...*sob...ၿပီးေတာ့ အိပ္မလို႔ဆိုၿပီး...Tutorialေျဖရမွာကို သတိရလို႔ စာၾကည့္ေနရတာ....*sob...သား မအိပ္ရေသးဘူး....."

မ်က္ရည္ေလး ေဝ့သီကာ ရွိုက္သံေတြႏွင့္ ေျပာေနတာေၾကာင့္ ဆူေငါက္မည့္ စကားတို႔က ေပါက္ကြယ္ကုန္သည္။

"ခါတိုင္းလည္း ကူးခ်ေနတာပဲ မဟုတ္ဘူးလား....အခုမွ အထူးအဆန္းလုပ္လို႔..."

ေျပာလိုက္ကာမွ ငိုခ်လိုက္ေသာ သားျဖစ္သူေၾကာင့္ Byun MaMaမွာ ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္းကို မသိ။
မဆိုသေလာက္ေလး ေလသံမာမိသည္ကို မနက္ေစာေစာ ထငိုေနသည့္ သားျဖစ္သူေၾကာင့္...