My Ex-Husband Is My New Boss

Chapter 22

Alex P.O.V.

HABANG bumibyahe ay hindi maalis ang kamay namin ni Jake sa pagkakasaklop maniban na lang kung hahawakan niya ang kambiyo. I startled when my phone rang. Inilabas ko iyon sa bag ko't sinagot ang tawag without looking kung sino ang caller.

"Hello?"

"Hi, can I talk to Alexandra?" ani ng babae sa kabilang linya. Kumunot ang noo ko.

"Speaking, who is this?" tanong ko at saglit na tumingin kay Jake. Nakatutok pa rin ito sa pagmamaneho. Bumitaw muna ako sandali sa kamay niya. Tumingin ako sa labas ng bintana at hinintay magsalita ang nasa kabilang linya pero hindi na ulit ito kumibo. "Hello? Nandiyan ka pa ba? Hello?"

Bumuntonghininga ako at tiningnan ang screen ng telepono. Hindi nakapatay ang linya pero walang nagsasalita. Is this a prank call but she knows my name? Umiling ako't pinatay na ang tawag, hindi ko muna binura sa contact list ko ang caller para makilala ko 'to kung sino ito ulit.

Naramdaman ko ang kamay ni Jake sa hita ko, nilingon ko siya at pilit na ngumiti.

"Who's that?"

Pinatong ko ang kamay ko sa kamay niya para pigilin iyon kakapisil. Gigil na gigil.

"I don't know. She is asking me pero hindi naman ako sinasagot. Mukhang nangtri-trip," sagot ko at tumingin muli sa labas ng bintana.

******

NANG makarating kami sa mansion ay halos pananghalian na. Saktong-sakto dahil gutom na talaga ako. Sabay kaming bumaba ng sasakyan ni Jake, his arms snake around my waist.

Pumasok kami sa loob ng kabahayan. Tahimik ang sala. Mukhang abala lahat ng tao, ah. Guard lang ang sumalubong sa 'min kanina para pagbuksan kami ng gate.

"Where are they? Ang alam ko tuwing umaga sila nagsisimba, hindi lunch," ani ko kay Jake. Hinila ko siya paupo sa may couch. "Umupo ka muna. Titingnan ko lang sila sa kusina." Tumango at nag-cellphone si Jake. Ang cute niya, para siyang batang mabilis pagsabihan.

Tumalikod ako at lumakad papuntang kusina pero bago pa man ako makarating doon ay may narinig kong ingay na kina-kunot ng noo ko.

"A-ahhhh . . . masakit—d-dahan . . . dahan naman!" sabi ng boses na kilalang-kilala ko. Si Ate.

"Tss. Wag kang maarte! Kung hindi ka malikot kanina ko ap sana naipasok 'to. Saka masakit talaga 'to sa una," ani naman ng boses ng lalaki.

Shet?! What the hell?!

"Are you kidding me?! Look at that . . . sa tingin mo sinong hindi gagalaw sa ganyan, and look at those! Nakakatakot kaya baka mamaya 'di na ako makalakad niyan," ani naman ni Ate.

"Tsk! Wag kang maarte! Malayo 'to sa bituka."

Napanganga ako. Anong ginagawa nila doon? Mabilis akong naglakad papuntang kusina para mahuli ang dalawang lapastangan. Sa kusina pa talaga gumagawa ng kababalaghan. Jusq mamaya sa kusina pa gumagawa ng—no. No.

"ANONG GINAGAWA NIYO?!!!!" sigaw ko pagkapasok ko.

Tumingin sila sa 'kin. Napanganga ako.

"What the heck?! Seriously?!" sabi ko.

My sister is sitting in the table while a man is holding her feet, naka-upo rin ngunit mas mababa lang kay Ate. Napansin ko ang hawak ng lalaki na pang-tattoo.