უკვე 1 წელი გავიდა. ლონდონში გადავედი სასწავლებლად. მთელი ზაფხული ლილისთან გავატარე მერე კი ეგრევე ლონდობში წავწდი. აქ ბევრი მეგობარი გავიჩინე და რაც მთავარია მთელი წელი არც ნოაზე და არც კამერონზე მიფიქრია. მაგრამ უკვე სწავლა დამთავრდა და მომიწევს უკან ნიუჯერშიში დაბრუნება. მომენატრნენ. სიმართლე გითხრათ კამერონიც მომენატრა.
უკვე ჩამოვედი. ნეტა ემახსოვრებათ რომ ჩამოვდიოდი? ჩემ ბარგს ვიღებ და აეროპორტიდან გამოვდივარ. წინ ვიხედები და რას ვხედავ. ბეიკერები, ნორა, ზაკი და კამერონი დგანან. კამერონი? ამას აქ რა უნდა. ყველამე მეტას იმან გამაკვირვა რო ხელში დიდი თაბახი უჭირავს სადაც აწერა "ძალიამ მომენატრე მია" და ბევრი გულები. გავექანე და ბეიკერებს ჩავეხუტე. მერე ნორას მერე კი ზაკს. კამერონის დროც დადგა. წინ დავუდექი. მინდოდა პირველი ნაბიჯი მას გადმოედგა. ასეც მოხდა. მან თავახი ზაკს მისცა. ერთი ნაბიჯი გადმოდგა და ჩამეხიტა. ისე ძლოერად ჩამეხუტა რომ თავი ყველაზე უსაფრთხოდ ვიგრძენი. იმ წამს ყველაფერი გამახსრნდა. ყოველი წამი მასთან ერთად. იმ წამს ყველაზე ბედნიერი ვიყავი. არ ვაპირებდი ხელია გაშვებას. არც ის. მან თავი ჩემს ყელში ჩარგო. ამ დროს დამაჟრიალა და ეკალმა დამაყარა.
-ძალიან მომენატრე ლამაზთვალება-ჩემს ყელში თქვა. ისევ ის სახელი დამიძახა. ამ სახელის გაგონებაზე ისედაც აჩქარებული ჰული კოდევ უფრო ამიჩქარდა. მასაც არ ქონდა ნაკლებად აჩქარებული-შენს გულის ცემას ვგრძნობ. როგორ მომნატრებია ეს ხმა-ამ დროს გავწითლდი. სახე მიხურდა.-ალბათ ეხლაგაწითლდი პატარა.-მე არაფერი მითქვია. ბოლოსდაბოლოს მოვშირდით ერთმანეთ მაგრამ რაღაც დაუკმაყოფილებლობის გრძნობა დამეუფლა.
უკვე საღამოა პატარა წვეულება გვგქონდა. ეხლაც წვეულებაზე მივდივართ. როგორ მომენატრა აქაურობა. წვეულებაზე შევდივართ და პირველი ვისაც ვხედავთ ეს ქეითია. მანაც დაგვინახა და ეგრევე ჩვენკენ გამოექანა. კამერონს ჩამოეკიდა მანაც მოხვია ხელები. ეს რას ნიშნავს? ნორას გადავხედე მანაც გვერდით გამიყვანა და ზაკიც გამოგვყვა.
-მია კარგად ხარ? თუ გინდა წავიდეთ
-არა დავრჩეთ. ეხლა კი ამიხსენით აქ რა ხდება?
-კამერონი და ქეითი ერთად არიან.
-რაა?-თვალებზე ცრემლი მომადგა მისი დავიწყება ვერ შევძელი.-მა დღეს რაც მოხდა. ეს ყველაფერი რას ნიშნავდა?-ჩავილაპარაკე ჩემთვის
-მას ისევ შენ უყვარხარ
-აბა იქით გაიხედე-ვუთხარი და იქით გავახედე საითაც კამერონი და ქეითი "ეხუტებოდნენ" ერთმანეთს.
ცოტა ხნის შემდეგ ყველა მთვრალი ვიყავით. განსაკუთრებით კამერონი. ძალიან ბევრი დალია. ქეითს არ მოშორებულა. სულ ერთად იყვნენ. ეხლა სადღაც გაქრა ქეითი. კამერონი კი ჩემთან მოვიდა.
-შენი კუდი სადაა?
-რა იყო ეჭვიანობ?
-იმ ძუკნაზე რატომ უნდა ვიეჭვიანო?
-სიტყვებს დაუკვირდი.-მისი ნათქვამი მეწყინა. იმ ძუკნას იცავს. ამ დროს კი ისეთი თვალებით შემომხედა. მის თვალებში ზიზღი დავინახე. უცებ უკნიდან ნაცნობი ხმა მომესმა.
-სჯობია გოგოსთან ნორმალურად ილაპარაკოთ.-უკან მოვიხედე და ჩემი ძველი მეგობარი ფეიტონი შემრჩა. მე და ის ცოტა ხნით ერთად ვიყავით სანამ მამაჩემი გარდაიცვლებოდა. მის სიტყვებზე კამერონმა "შენ ვინ ჩემი ფეხები ხარ?" სახით შეხედა.
-ფეიტონ-დავიყვირე და ზედ შევახტი მანაც მომხვია ხელები და დამატრილა.
-როგორ მომენატრე პეპელა🦋
-ჯერ კიდევ?
-ყოველთვის მია ყოველთვის-მითხრა და თბილად გამიღიმა-აბა მომიყევი ჩემს მერე გყავდა ვინმე?
-აამ...კი ორი. შენ?
-მე არაა. შენ ვერ გივიწყებდი- ბოლო სიტყვები ჩუმათ თქვა მაგრამ მე მაინც გავიგე.- და იმ ორს რა დაემართა?
-ააამ...მოკლეთ რომ ვთქვა მიღალატეს.-ჩავიცინე-ორივენ ერთიდაიგივე გოგოსთან.
-რაააა? ალბათ მაგარი იდიოტები არიან ასეთი გოგო რო დაკარგეს. ასევე მეც-ბოლო სიტყვები ისევ ჩუმათ ჩაილაპარაკა. ეხლა გამახსენდა რომ კამერონი ჩრმს გვრერდით იდგა. ძალიანაც კარგი ეგ არ იყო ქეითი რომ დაიცვაა!
-ისე ფეი გახსოვს ადრე ერთად რამდენ რამეს ვაკეთებდით?
-მაგას რა დამავიწყებს. გახსოვს კინოთეატრში რო შევიპარეთ?
-აუუ კიი ბოლოს მაინც გამოგვიჭირეს.
-ხოო... ერთი თვე მაინც დასჯილი იყავი. და ბოლო დღეს ვეღარ მოითმინე და გამოიპარე
-ხოო მახსოვს. და სკოლის ფანჯრები რო ჩავტეხეთ
-და მერე სკოლის დალაგება, რომ მოგვიწია.
-ხოოო მაგარი იყო ჩვენი გიჟობები.
-არა მარტო გიჟობები
YOU ARE READING
Just like no one else(ქართული)
Romance"განა შესაძლებელია დაიწყო ცხოვრება ახალი სუფთა ფურცლიდან და იპოვო ცხოვრების სიყვარული?! no one sees what i see in you, no one feels the same, no one sees myself like you do and i will love you forever just like no one else in this fucking world"
