BOND (Uni+zawgyi)

-3-

"အရှင့်သား..အရှင့်သား"

"အရှင်လို့ခေါ်!"

အာ ဟုတ် အရှင်..ဘုရင်ကြီးကခေါ်ခိုင်းလို့

လာခဲ့မယ်လို့ပြောလိုက်

...............…....

ခေါ်ထားတယ်ဆိုလို့ အပျိုတော်တွေခေါ်
ဝတ်လဲတော်တွေလဲဝတ် ဝတ်ရုံတော် အပြာရင့်ရင့်ကိုလွှမ်းခြုံကာ
ညီလာခံခန်းမဆီသို့...

ဝင်ဝင်ချင်းပင် အကုန်လုံးရဲ့ အာရုံတွေက
မင်းသားဆီမှာပင်

အာရုံရောက်တာလည်းမပြောနဲ့လေ မင်းသားကိုယ်တိုင် ညီလာခံတက်တယ်ဆိုတာ အရမ်းရှားတာကိုး

မင်းသားကိုယ်တိုင်လာတက်တာမို့
အမတ်တစ်ယောက်စ နှစ်ယောက်စ ဆီက တွတ်စိတွတ်စိ ပြောဆိုသံများက ညီလာခံတစ်ခုလုံးပင် ညံသွားသည်

ထင်ထားသည့်အတိုင်းပင်
ကြွက်စုတ်ကလေးက ခမည်းတော်အပါးမှာ
အဲ့ကိစ်စပြောမယ်ထင်လို့ကို ညီလာခံတက်မိတာ

အိုဟိုးးသားတော်လေးညီလာခံလာတက်တာပါလား ကိုယ်တော်တော့ ထမင်းစားမြိန်တော့မှာပဲ

မှန်ပါ့ ညီလာခံ လိုရင်းက?

စိတ်မလောပါနဲ့သားတော်ရယ်
ဒါ ကိုရီးယားနိုင်ငံက ဆာဂျင်..

ကင်ဂျွန်ယောင်??

သားတော်က ဘယ်လိုသိတာလဲ

အင်း ဒီလိုပဲ

နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းမှာ ကွေးခနဲပြုံးလိုက်တဲ့ မင်းသားကြောင့် ခြေဖျားလက်ဖျားတွေပင်အေးစက်သွားသည်

ဒါပဲမလား ပြန်တော့မယ် ပီးတော့
ဟိုရဲပေါက်စ က ကျနော့အတွက်မလား
လာ လိုက်ခဲ့!

သားတော်!

မှန်ပါ့..

အင်း ထားတော့..
လိုက်သွားလိုက်ပါဆာဂျင်

ဟုတ် ဟုတ်...

ဧကရာဇ်မျက်နှာမှာ၀င်းလက်သွားသည်ကို ဂျွန်ယောင်စဥ်းစားလို့မရ
ဘာသဘောမှန်းလည်းမသိ
ရောမရောက်ရင်ရောမလိုကျင့်ရမည်လို့ပဲတွေးကာ မင်းသားအနောက်က ကုပ်ကုပ်လေး လိုက်သွားလိုက်သည်