ဟာ သားးမသြားခ်င္ဘူးး"
"မသြားလို့မရဘူးးး"
"appaကလည္းးသူေတြခ်င္ရင္ဒီလာခဲ့ေပါ့"
"ဟဲ့ အခုေခၚ အလည္ေခၚေနတာမဟုတ္ဘူးးေလ"
"သားးမွစိတ္မဝင္စားးးတာ"
"စိတ္မဝင္စားးလို့ရမလားးးluhan"
"omma ကလည္းးးႏွစ္ေယာက္သံုးးေယာက္ေမြးးထားတာမဟုတ္ဘူးးး"
သူစကားးေျကာင့္ omma သူ့ကိုလွမ္းးရိုက္လိုက္
"ဟဲ့ luhanနင့္အသက္လည္းးမငယ္ေတာ့ဘူးး ဦးေႏွာက္ရွိရွိစဥ္းစားစမ္းးပါ"
"နာတယ္ omma ya သားမသြားခ်င္ဘူး"
"နာေအာင္ရိုက္တာနင္ မသြားးရင္ နင္ရမယ့္အခြင့္အေရးးေတြဆံုးးရွံဳးးရံုပဲေပါေအ နင့္အေဖအေျကာင္းးနင္သိတယ္ေနာ္"
omma သူ့ကိုဘာမဆက္မေျပာဘဲထြက္သြားးတယ္ က်ြန္ေတာ္တကယ္မသြားခ်င္ဘူးအဲ့ korea ကို appa ကလည္းးဒီကိုသူလာပါ့လားးစီးပြားေရးတဲ့ပက္သက္တာေတြမစဥ္းစားခ်င္းးဘူးးး ဒီမွာပဲေနခ်င္တာကို သိသားနဲ့ အခုမလာေခၚေနတယ္ စိတ္ကုန္တဲ့အထဲမွာအဲ့ဒါေတြလည္းပါတယ္ ထိပ္ဆံုးးက
လာလည္ဖို့ေတာင္ အလာမခံဘဲနဲ့ အခုမ အလုပ္လုပ္ခိုင္းးဖို့ေခၚျပီ:(
ဟိုမွာသိတဲ့သူလည္းတေယာက္မွမရွိ သူ့သားးမွန္းးေတာင္ က်ြန္ေတာ့ကိုသိျကရင္ကံေကာင္းးပဲ appa က အရာရာကိုအရမ္းးးတိတိက်က်ျပတ္ျပတ္သားသားလုပ္တက္တယ္ က်ြန္ေတာ္နဲ့ appa အျပင္ပန္းးအေနနဲ့သာတူခ်င္တူမယ္ စိတိကေတာ့မတူ က်ြန္ေတာ္က appaလိုမဟုတ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေနတက္သူ အရာရာကို သိပ္အေလးးမထားတက္တဲ့သူ အဲ့ဒါေျကာင့္လဲ အသက္ 24 ႏွစ္ေရာက္တဲ့ အခုအခ်ိန္ထိ အဆူခံအေျပာခံေနရတုန္းး က်ြန္ေတာ္ေပါင္းးးလိူက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းးေတြကအားလံုးဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြ က်ြန္ေတာ္တေယာက္ထည္းးအျကီးး ဒါေပမဲ့ အႏုဆံုးးေပါ့ဗ်ာ ^^
အခုလည္းး ဟိုမွာ လာေနဖို့ေခၚေနျပီ က်ြန္ေတာ္ လြပ္လပ္ခြင့္ေတြေတာ့သြားးပါျပီ မနက္ျဖန္တဲ့ ျကိဳလည္းးမေျပာဘူးး ႏွုတ္ဆတ္ partyေတာင္မလုပ္ရတဲ့ဘဝ ေနာက္တပတ္မွလာမယ္ွဆိိုေတာ့လည္းးး မရ စိတ္တိုလိုက္တာ
