Surrender: The Right Thing To Do

CHAPTER I

Mira's POV

"Then let's do this right, Mira. You only have one chance. Surrender please." she said

Surrender? Right thing? What's this? And... where am I?

"Oh anywhere
No matter where you go
Even though I tried to run,
I tried to run I can’t escape
Even when the leaves change, I’m in the same place Oh girl I didn’t know,
I didn’t know what was going on"

–Hypnotize, BtoB's Sung Jae(2020)

I turned off my alarm and realized I was only dreaming. Ang ganda talaga ng boses ni Taesung, parang anghel na ginigising ka.

"Aaah, there's nothing better than waking up with the voice of my husband ey" I muttered

I started doing my daily routine. I cleaned up my bed tapos ininit ang left over food kahapon. I eat my breakfast, ayos lang na di ako magluto kasi ako lang naman mag-isa dito sa apartment. Today is Saturday and it's my day off sa school pero sa work hindi. Naligo na ako at lumabas ng bahay.

"Aigoo, those delivery man talaga!" narinig kong sambit ng kapitbahay namin

"Ohayogozaimasu, Riki-neesan." pagbati ko sa kanya.

(AN:Ohayogozaimasu means good morning)

"Ara. Ohayo, Mira-chaaan! You're as lively as ever! Iba talaga pagbata pa" her compliments

"Ano ba naman pinagsasabi nyo Riki-neesan, bata pa naman po kayo eh" sagot ko sa kanya.

Totoo naman kasi na bata pa si Riki-neesan, nasa 30's pa lang naman sya. 10 years lang agwat namin, siya ang isa sa ilang mga dahilan kung bakit hindi malungkot mamuhay sa city na ito. She always helps me, siguro kasi she's also alone. Yep, wala pa po syang nahahanap na makakasama sa buhay nya.

"Ay naku, Mira-chan, nambola pa." she shyly said

"Oo nga po pala. Ginawa na naman po ba nila?" bahagyang napatingin ako sa mga diyaryong hawak ni Riki-neesan.

"Aigoo, ano pa ba? Oh ito, ang diyaryo na para sayo." saad nito

"Alam nyo po, dapat nagcocomplaint na tayo sa mga delivery man na yan, tinatamad na po ata yang umakyat dito sa atin." saad ko naman.

"Hay pabayaan na natin, baka madami lang talaga siyang trabaho na ginagawa, tulad mo. " tugon nito sa akin

"Sabagay nga po, napakabait nyo talaga haha" pagsang-ayon ko.

"Ah which reminds me, sa next week na ang sunod na bayadan. I'm afraid na di ako mabait sa mga times na ganun" pag-iiba niya ng usapan.

I forgot to mention na si Riki-neesan ang may-ari ng paupahang apartment na ito. She's quite wealthy pero di lang halata. Isa sya sa anak ng isa sa  pinakamayaman na negosyate dito. At naalala nyo na sinabi kong mabait siya? Wala kang makikita na kabaitan pag siya na naniningil. Naniniwala kasi siya na kailangan panindigan ang mga salita at kontrata. Hindi naman agad na papalayasin ka paghindi ka nakapagbayad, bibigyan ka din ng mga choices na pwede mong gawin para mabayadan ang upa para hindi mapalayas sa apartment na ito.

"Ah next week na po ba? Buti na lang nakapag-ipon na po ako. Wag po kayong mag-alala." paninigurado ko

"Okidoki, sige na at malalate ka na sa iyong trabaho." sabi nito