Bodyguard//Jungkook•Tamamlandı

"Bodyguard"

"Kaybettiğin tek savaş, uğrunda savaşmaktan vazgeçtiğindir"

                                     1.Bölüm/bodyguard/

"Beni arayacaklarını söylediler"

"Aramayacaklarını biliyorsun değil mi?"diyen kız kardeşimi onaylarcasına mırıldandım.

"Biliyorum.En yakın zamanda başka bir yere başvuracağım"

"Ben seni sonra arayayım mı?Müşteri geldi"

"Pekala görüşürüz"

Telefonu kulağımdan çektim ve havaalanının çıkışına yöneldim.Deli gibi iş arıyordum.Çok kabarık olmayan cv'm ile şansımı deniyordum işte.

Havaalanında danışmada çalışmak için bir umut görüşmeye gelmiştim.Az önce zorlu bir mücadeleye girmiş ardından 'biz sizi arayacağız'adlı senaryoyu dinlemiştim.

Aramayacaklardı.Biliyordum.

O yüzden en yakın zamanda başka bir iş bulmak zorundaydım.

Annem kanser hastası ile mücadele ediyordu.Yakın bir zamanda halden düşmüş yataklara mahkum edilmişti.Ona bakmak zorundaydım.

Elime beş kuruş para geçerse hemen ilaçlarını tamamlayacaktım.

Çıkışa ilerlerken ilerideki ufak kalabalık dikkatimi çekmişti.

Gözlerimi kısarak olayları anlamaya çalıştım.Karşıda gazeteciler takım elbiseli adamlar eşliğinde yürüyorlardı.

Ortalarında gülerek çevreye el sallayan orta yaşlardaki adam önemli biri olmalıydı.

Çok umursamayarak ilerlemeye devam ettim.Tam kapıdan çıkacaktım ki az ilerimdeki adam dikkatimi çekmişti.

Kaşlarımı çatarak durdum.

Bu huyumdan nefret ediyordum.Ne kadar tehlikeli olursa olsun birine zarar gelmesini istemiyordum.

Karşımdaki siyah şapkalı adam kalabalığa doğru silah tutmuştu.

"Lanet olsun!"diye mırıldandım.

Babam askerdi ve beni sert bir kız olarak yetiştirmişti.

Onun istekleri doğrultusunda 7 yaşımda eğitimler almıştım.Kendimi yetiştirmiştim.

Ama onun ölümü her şeyi yerle bir etmişti.

Adam silahını emniyetini indirmesiyle üzerine doğru koşmaya başlamıştım.Her şey bir anda olmuş adamın elindeki silahı havaya kaldırmış ve karnına tekme atmıştım.

O sırada silah yanlışlıkla patlamıştı.Adam karnını tutarak biraz gerilemesiyle silahı adama doğrultmuştum.

Olanlarla birlikte adam afallamış bana gözleri kocaman bir halde bakıyordu.

Bu sırada arkamdaki topluluk yere eğilmişti.Koruma olarak tahmin ettiklerimde silahlarını bizim tarafamıza doğrultmuştu.

"Sen kimsin?"

Karşımdaki adamın sorusu ile tek kaşımı kaldırmıştım.

"Oyununu bozan kadın"diyerek gülümsedim.Karşımdaki adamında gülümsemesiyle gülüşüm silinmişti.