Alerji -kamishin/BNHA- ~Texting Serisi 2~

1.5.

Shinsou buna inanamıyordu. "Pikachu" Diye kaydettiği kişi tarafından resmen terk edilmişti. Neden gitmişti, nasıl gidebilmişti... Vaadettiği şeyler yalan mıydı ?

Shinsou: Aptal ! Aptal Pikachu ! Yalancıdan  başka bir şey değilsin sen.

Gözünden akan yaş ise söz dinlemeden akmaya devam ediyordu. Belki Shinsou'nun özel hissetmesine sebep olan ilk kişiydi fakat açıkça belli oluyordu, büyük ihtimalle onunla hiç karşılaşmayacaktı.

Sevdiğini söylemesine rağmen neden gittiğini ölesiye merak etmeye başlamıştı Shinsou. Belki sorunları vardı, çekindiği ama aynı zamanda anlatamayacağı sorunlar, eğer sorunları varsa belki Shinsou ona zaman tanımalıydı.

Kim olduğunu gerçekten merak ediyordu. Eline telefonu aldı ve eski yazıştıkları mesajları okumaya başladı. Bazılarında ağzından küçük bir kahkahayı dışarı çıkarıyordu. Bu kişi kessinlikle romantik olmaktan daha çok komikti ve Shinsou'ya hayatında olmayan rengi vermişti.

Onunla buluşabilmek için neler yapmazdı.

Saate baktığında güneşin doğmasına 3 saat vardı ve bu yüzden yorganının içine girdi. Gözlerini kapattı ve uyumaya çalıştı. Uyuyamadı. Tüm gece Pikachu'sunu düşündü, kafasına koymuştu yardım etmek istiyordu.

U.A lisesi 9/A sınıfında oluduğunu söylemişti Pikachu. Oraya gitmeliydi ve Pikachu'ya elinden gelen desteği vereceğini söyleyecekti. Hiç değilse yanında birilerinin olduğunu bilmeliydi.

Hiç uyuyamadı ama buna alışık olan vücudu zorun yaratmadan üstünü giyindi ve kısa bir kahvaltı yaptı. Tek başına yaşıyordu. Ailesi kahraman olmasına karşı çıkınca kendisine ev  tuttu ve yarı zamanlı iş ile geçinmeye çalışıyordu.

Ayakkabılarını giydi ve okul yolunu tutmaya başladı. Evden erken çıktığını düşünse de ders zilinden önce varamamıştı bu yüzden kendi sınıfına yönelmek zorunda kaldı. Merak dolu dakikaların devamını kendi sınıfında yaşarken yavaş geçen 40 dakikanın sonunda soluğu 9/A sınıfında aldı. Cebinden çıkardığı telefondaki fotoğrafı oradakilere gösterip nerede olduğunu sordu. Çünkü sınıfta çok az kişi vardı.

Midoriya: Üzgünüm bugün gelmedi.

Shinsou: Ne zaman onu arasam bunu söylüyorsun, beni kandırmaya çalışmıyorsun değil mi ?

Midoriya: Hayır, Kirishima söyledi. Midesi rahatsızlandığı için okula gelecek hali yokmuş.

Shinsou: Kirishima da kim ?

Midoriya: Aynı evde kalıyorlar Kami...

Kirishima: Shinsou ! Seni bizim sınıfın önünde görmek ne güzel.

Shinsou: Sen Kirishima mısın ?

Kirishima: Ta kendisiyim.

Shinsou: O iyi mi ?

Kirishima: Kim ?

Shinsou: Hadi ama kimden bahsettiğimi biliyorsun ?

Kirishima: Anladım. Evet kendisi iyi ama dinlenmesi lazımdı bu yüzden onu evde bıraktım.

Shinsou: Onu görmeye seninle gelebilir miyim ?

Kirishima: bunun iyi bir fikir olacağını zannetmiyorum. Üzgünüm ama hayır.

Shinsou: Neden! Benden nefret edecek ne yaptım şimdi ?

Kirishima: Dostum senden nefret etmiyor ,ciddiyim. Ama ona zaman vermemiz lazım, lütfen anla.

Shinsou: Kesin öyledir (!)

Deyip uzaklaşmıştı. Artık emindi Pikachu denilen şahıs kendisinden uzaklaşmaya çalışıyordu.

Onun ayrılışını sırtından izleyen Kirishima ise bir gün ikisinin de mutlu olmasını istedi. Kaminari gerçekten hastaydı ve gün geçtikçe hastalığı okula gelmesine engel oluyordu. Çünkü ne zaman Shinsou'yu görse midesindeki kelebekleri kusması lazımdı onun deyimiyle ve Kirishima hastalığı ilerlemesin diye onun peşinden koşmaktan sıkılmıştı. Dün tüm gece boyunca Kaminari kusunca onu eve kilitleyip gelmişti. Hastalığı ilerledikçe kusması artıyordu. En iyi çözüm Kaminariyi Shinsoudan uzak tutmaktı.

Midoriya: Kaminari iyi mi Kirishima ?

Kirishima: Elbette iyi, sadece midesi rahatsız işte.

Diyerek gülümsedi. Bu Kaminarinin özel isteği idi. Kimsenin kendisi için endişelenmemesi. Sadece mide ağrısı deyip geçiştiriyordu bu yüzden Kirishima. Sınıftan içeri girdi ve aradığı kişiyi bulunca onun yanına gitti.

Kirishima: Hey Bakugou!

Bakugou: hı!

Kirishima: Okuldan sonra buluşalım olur mu? Söylemem gereken şeyler var.

Bakugou: tamam ama oyalama beni.

Bunun üzerine Kirishima gülümsedi ve kendi yerine geçti. Ellerinin içi terliyordu. Çok heyecanlıydı. Tüm bir gün boyunca sabırsızlıkla bekledi ve okul çıkış anında Bakugou'yu kimsenin olmayacağı bir yere götürdü. Onun karşısına geçti ve diyecekleri için kendini hazırladı.

Kirishima: Seni seviyorum Bakugou. Şey ama bu dostluk gibi değil seni sandığından daha çok seviyorum.

Diyerek kendi dudaklarıyla Bakugou'nun dudaklarını öptü. Tatlı ama küçük olan bu öpücükte Kirishima karşılık alamasa da onu öpmekten vazgeçmedi. Sevdiği erkeği öpüyordu ve her bir ayrıntıyı Kaminariye anlatacaktı. Çok mutluydu taa... ki öpücüğü yarıda kesilene kadar.