2.6.

1.1K 130 205
                                    

Aizawa sensei derse başlamak üzereydi ki acılan kapı ile herkesin dikkati acılan kapıya gitti. Kapıda Bakugou ağzı burnu yaralı bir şekilde zar zor ayakta dururken sessizce yerine geçti. Herkes neler olduğunu merak ederken Aizawa Sensei hiç bir şey demeden dersine devam etti. Herkesin gözü Bakugou'nun üzerindeyken Bakugou yanağındaki acıdan dolayı pek kimseyi umursamamıştı. Birileri gerçekten onu iyi dövmüş olmalıydı.

Tenefüste bazı kişiler Bakugou'nun etrafına toplanmıştı. Neler olduğunu sormuşlardı fakat Bakugou kafasına yediği tava darbesinden dolayı beynini çok iyi kullanamıyordu bu yüzden hızlı bir şekilde gelen sorulara yetişemiyordu. En sonunda herkesten susmasını kaba bir şekilde dile getirdi ve oluşan sessizlikten yararlanarak kafasını dinlendirdi.

Kaminari: hey Bakugou, ben ve kirishima bu akşam küçük bir parti vereceğiz çünkü Shinsou bize taşınacak. Sen de bize katılsana Kirishima'nın odasında kalırsın. He anladın sen.

Diyerek dirseğini bakugou'nun koluna vuruyordu. Bu biraz Bakugou'yu rahatsız etmeye başlamıştı fakat yüzündeki ifadeden Kaminari'nin gerçeği hala öğrenmediğini anlamıştı. Var olan sağlam organ ve uzuvları ile birlikte ayağa kalkıp Kaminariyi oluşan kalabalığın içinden aldı ve koridorda sessiz bir köşe bulunca oraya geçti.

Kaminari meraklı gözlerle Bakugou'ya bakarken Bakugou artık gerçeği söylemesi için işi Kirishima'ya bırakmaması gerektiğini anlamıştı. Bakugou Kaminari'nin meraklı yüzüne bakarken neden Kirishima'nın söyleyemediğini anlamıştı. Gerçek gerçekten Kaminariyi kırardı.

Bakugou: şey biz... ayrıldık.

Kaminari: Ne ?!

Bakugou: şey uhm kavga ettik ve şey işte sevgilik işleri böyledir anla. Bu gece gelmezsem daha iyi olur.

Kaminari: hayır kessinlikle gelmek zorundasın. Söz sizi barıştıracağım. Merak etme siz benim en sevdiğim 2. Çiftsiniz asla ayrılmanıza izin vermem.

Bakugou: bekle ! Nasıl birinci ben değilim?

Kaminari: birinci ben ve Shinsou bir kere. Hem geliyorsun annene haber verdim. Akşam işleri olucakmış yani eve uğramaman gerektiğini söylediler.

Bakugou: Kaminari ben başkasında kalırım. Şimdi revire hanıma gitmem lazım. Biri bana haydar ile dövmeye çalıştığı için vücudumda morluklar var.

Diyerek Kaminari'nin yanından ayrıldı ve revire hanıma doğru yürümeye başladı. Vücudu ağrıyordu ve bu aşk işlerinden bedenen hem de ruhen canı acımaya başlamıştı.

Revire hanıma girip onun öpücüğünü aldıktan sonra odadan ayrıldı. Koridorda ilerlerken telefonundan bu gece kalabileceği kişilerin listesini çıkardı.

Midoriyalar ? ASLA.

Lazerli çocuk ? Cok parıltılı.

Bant kollu ? Bu akşam rakun göz onlarda kalacakmış olmaz.

Bir anda telefonunda Kirishima'nın ismini görünce içi tuhaf oldu. Gerçekten güzel bir gülümsemesi ve köpekbalıklarını anımsatacak dişlere sahipti. Onunla arkadaşken iyiydik diye düşündü Bakugou. Gerçekten sevgili olmaya gerek var mıydı?

Sınıfın içine girdi ve sırasına oturup elinde telefonu kurcalarken aklı başka yerlerde tam bir fırtına yaşıyordu.

Kaminariye göre gerçekten güzel bir çiftlerdi fakat her çift sonsuza kadar sürer miydi ? Sevgilin ile kavga etmek, arkadaşın ile kavga etmeye benzemezdi. Nedeni anlaşılmasa da bir daha barışmak arkadaşlıktan daha zor olur ve bir daha görüşülmeyebilir.

Bakugou Kirishima'yı küçük bir kavgada kaybetmek istemiyordu. Onun arkadaş olarak adlandırdığı fakat son günlerde ne olduğunu sorguladığı düşüncelerini ne kadar silip atmak istese de gözlerinin Kirishima'ya kaymasını hiç engelleyemez olmuştu.

Kirishima'nın öpücüğü tüm düşüncelerini alt üst ederken tekrar o anıya döndü Bakugou. Sanki uzun yıllardır bekliyormuş gibiydi ama haberi bile yoktu sanki. Gerçekten bir şeylerin değiştiğini hissediyordu fakat bundan korktuğundan itmişti onu o zaman. Uzun bir kavgadan sonra Bakugou bir daha görüşememekten korktuğundan sahte ilişkiyi kabul etmişti fakat bu kavganın tekrarı olmayacağını kim garantileyebilirdi ki.

Midoriya: Kirishima'ya güven o iyi birisidir.

Bakugou bu derin düşüncelerinden başını kaldırırken arka sırada gelen ses ile şok olmuştu. Deku zihnini mi okuyordu yoksa o  da deku gibi mırıldanmaya mı başlamıştı.

Uraraka: eğer öyle diyorsan, kedimi bu hafta sonu onlarda bırakmamda sakınca olmayacaktır. Sağol deku-kun.

Diyerek ayak sesleri ile uzaklaştığı anlaşılan genç kız gittikten sonra Bakugou arkasına döndü ve Deku'nun suratına bakarken ne olduğunu sordu.

Midoriya: şey uhm, Uraraka-san kedini bakabilir miyim diye sormuştu da... ona annemin alerjisi olduğunu söyledim ve Kirishima'nın bakabileceğini ona güvenebileceğini söyledim.

Bakugou aldığı cevaptan memnun olmuşçasına önüne döndü ve deku'nun zihin okuma gibi bir benliği olmadığı için içi rahatlamıştı.

Alerji   -kamishin/BNHA- ~Texting Serisi 2~Where stories live. Discover now