Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
❝ i can't even explain how i feel anymore, my thoughts are so messed upin my head that i don't even understand them. ❞
* * *
Çabucak kaybolan tıkırtılar ve gevşeyen menteşelerin gıcırtısı.
Biri kapıyı açıyordu.
Patrick, boğazına sıkışan panik dalgasıyla birlikte gözlerini açtı. Biri kapıyı açıyordu. Doğrulmaya çalışıyordu fakat vücudu sanki duvara zincirlenmiş gibiydi. Böylesine rahatsız bir pozisyonda uyuyup kalmaktan olsa gerek, her yeri ağrıyordu. İçinde yükselen korkuyu yutarak ayağa kalktı. Telaşla kapıya doğru sendeledi ve dikkatle yanına eğilerek aşağıya baktı. Görünürde kimse yoktu, fakat yine de kendini güvende hissedemiyordu. Sanki bacaklarını merdivene attığı anda biri onu ayaklarından tutup aşağı çekecek ve oracıkta boğazını kesiverecekti— ya da daha kötüsü...
Patrick şakağını ovdu, bütün bu düşünceler baş ağrısını azdırmıştı. Onu bu korkutucu düşüncelerden kurtaracağı yerde daha da derinlere düşüren bilinçaltı için kendi kendini azarladı ve merdivenlerden inmeye başladı. Başına ne geleceğini umursamadan. Onu kurtaracak biri ya da bir kaçış yolu olmadığını bile bile.
Çıplak ayakları koridorun ahşap döşemeleriyle buluşurken kalp atışlarını duyabiliyordu. Derin ve sakinleştirici bir nefes çekip kendini rahatlatmaya çabaladı. Vücudu gerilmekten kaskatı kesilmişti ve bir an önce gevşeyip bu saçmalıkları unutmak istiyordu. Tavanarasının kapısını kapatma zahmetine bile girmeden odasına yöneldi. Kapının önünde durdu ve içeriye bir bakış attı. Gördüğü manzara karşısında gülse mi ağlasa mı bilememişti. Bir süre odaya bakakaldı, ta ki içeriye girecek gücü kendine bulana kadar.
Bütün eşyaları geri gelmişti.
* * *
"Geceyi burada mı geçirdin?" diye sordu Malcolm, açık kapıdan tavanarasını incelerken. Patrick sakinleştikten ve başına gelenleri biraz olsun sindirdikten sonra, vakit kaybetmeden Malcolm'ı aramıştı. Birinin ona bütün bunları mantıklı bir şekilde açıklamasına ihtiyacı vardı.
Çarpık bir gülüşle genç adama döndü Malcolm. "Ne tür bir adam başkasının tavan arasına girer ki?" Cevaben tebessüm etmedi Patrick. Bunu komik bulamayacak kadar bitkindi. Malcolm da bunu fark etmiş olacaktı ki, Patrick'e yaklaştı. Bir elini kaldırıp omzuna koydu; başparmağı haffiçe omzunu okşuyor, gerilmiş sinirlerini yatıştırmaya çabalıyordu. "Oraya yıllardır kimsenin çıkmadığına bahse girerim. Menteşeler çok eski. Sen çıktığında kapı kendi kendine kapanmış olmalı." Ardından, bu görüşünü desteklemek ister gibi merdivene yanaşarak basamaklardan birine dokundu. Merdiven birdenbire katlanarak yukarıya çekilmiş, kapı da gürültülü bir şekilde arkasından kapanmıştı.
