Kristine Series 6, Amore (Beloved Stranger)(COMPLETED) - (UNEDITED)

19

KINURAP ni Diana ang kanyang mga mata. Wala siyang nakikita kundi mga halaman at mga magagandang bulaklak. Ang mga rosas ay naglalabas ng kanilang mga bango. And she smiled.

 Binaybay niya ang gilid ng villa na tila may hinahanap hanggang sa mapatapat siya sa isang bahagi ng pader.

"I know you're here somehow..." sinuyod niya ng tingin ang buong pader ng villa. Wala sa loob na itinulak niya ang batong nasa harap. Lumangitngit iyon at bumukas. Napahugot ng paghinga si Diana.

Natagpuan niyang muli ang basement ng villa!

At dahil may araw pa ay hindi gaanong madilim ang hagdan at naaaninag niya. Payuko siyang pumasok dito kasabay ng pagtaas ng wedding dress upang hindi maapakan. Pagkatapos ay bumaba.

Tulad noong una siyang mapunta roon ay madilim. Pero bago tuluyang sumara ang pader ay nahagip ng mga mata niya ang oil lamp na nakasabit sa dingding.

"Kung may lampara dito, tiyak na may posporo," lohiko niyang sinabi. Kinapa ang pinagpatungan ng lampara. Isang inaagiw nang posporo ang nakita niya. Nakatatlong palito siya bago niya nasindihan ang lamparang langis.

Tinalunton niya ang maliit na pasilyo na sa pagkakatanda niya'y dinaanan na niyang minsan. Hanggang sa matapos iyon sa isang maliit na silid.

May bahagyang liwanag na naglalagos mula sa bintanilya at bahagya niyang naririnig ang ingay mula sa labas. Paglabas niya'y hahanapin niya ang bahaging iyon ng maliit na bintanilya.Muli niyang nakita ang isang lumang bangko na hinigaan niya noon. Isang malaking bangkong narra na may mga ukit. Nadako ang pansin niya sa isang malaking study table. Nilapitan niya iyon. Sa bahagyang liwanag na nanggagaling sa labas at ang nagmumula sa lampara ay naaaninag niya ang maraming alikabok at agiw sa mesa.

Napuna niya ang isang luma at munting jewelry box... at isang puting papel. Ibinaba ni Diana ang lampara sa mesa at dinampot ang puting papel na may agiw. Pinagpag niya at binasa ang nakasulat doon.

"Sa susunod na maybahay ng Villa Kristine." bahagyang nagsalubong ang mga kilay niya. 

Nagpatuloy sa pagbasa. "Tanggapin mo ang mga alahas na ito na mula pa sa aking mga ninuno at nawa'y maging maligaya ang pagsasama ninyo ng bagong panginoon ng Villa." bumaba ang mga mata niya sa nakapirma roon. "Donya Kristine Esmeralda... oh." Dinala ni Diana sa dibdib ang lumang sulat. Pagkatapos ay muli niyang tinunghayan at nahagip ng mga mata niya ang petsa kung kailan iyon isinulat. "Sabado, Mayo 13, 1949. Sa araw na ito ay aking ipinanganak ang aking panganay na si Romano..."

Hindi malaman ni Diana kung ano ang mararamdaman. Pagkamangha, lungkot, at kaligayahan, at pag-aalangan. Pero hindi takot. Marahil ay iniuukol ni Donya Esmeralda ang sulat na iyon para sa mapapangasawa ng panganay nitong anak, si Romano Fortalejo.

Dinampot niya ang jewelry box at binuksan iyon. Isang tugtugin ang pumailanlang mula sa musical-jewelry box. Isang waltz.

Ang waltz na isinayaw nila ng matandang lawin!

At lalo siyang namangha sa laman ng jewelry box. Mga alahas! Mga antigo at mamahaling mga bato. Isang heirloom!