Sadece tek bir dersleri ortak olan Yang Jeongin sınıfa hızla giriş yaptı ve bulduğu herhangi bir yere oturdu. Sewon onun varlığından habersizdi, Jeongin de Sewon'un varlığından habersizdi.
［ ♡ : yorum yapmayı ve oy atmayı unutmayın. İyi Okumalar. ］
Jeongin sıkıntıdan patlamak üzereydi. Oda arkadaşı Seungmin, neredeyse bir saattir oradaydı. Kalkmak istese de kalkamıyordu. Gidemiyordu.
Aklında tonla soru vardı. Hâlâ burada olmasını sorguluyordu. Zaten isteyerek de gelmemişti. Neden yurda dönmüyordu ki? Olayların içinde Sewon olduğundan beri aklı karışıktı. Kalbinde ise derin bir yara vardı. Bu durumdan hoşnut olduğu söylenemezdi. O sadece Sojung'u sevmişti, şimdi de seviyordu. Sewon sadece aklını kurcalayan biriydi. Çok da umursamaması gerektiğini düşündü ve oturduğu yerden kalkıp montunu üzerine giydi. Buradan giderse aklındakinlerin de silineceğini düşündü. Bu yüzden kafeden çıkmış yurdun yolunu tutmuştu bile.
Yalnızdı. Ama bu durumdan keyif de almıyor değildi. Etrafında onun kafasını kurcalayan, kalbini çarptıran birileri yoktu sonuçta.
*
Sewon bir kere bile gülümsemeyi kesmemişti. Seungmin'in içini ferahlatıyordu. Gülüşü bulaşıcıydı sanki. Ama sonra aklına bir şey takıldı. Jeongin... Önce Seungmin'in yüzündeki ifade değişti. Sonra da sessizliğe büründü.
Kız, arkadaşına baktı dikkatle. "Seungmin-ssi" dedi, "aklındaki her neyse ifaden değişti." Kızın yüzünü gözleriyle taradı. Endişeli bakışları nedeniyle gülümsemeden edemedi yine. "Aslında sana sormak istediğim bir şey var." diye mırıldandı. Sewon gözlerini merakla ona dikti. "Evet, seni dinliyorum." Seungmin sözlerine başlayacakken lafını geri yuttu. Sewon'un telefonu çalıyordu. "Çok özür dilerim." deyip telefonu cevapladı. Arayan kişi her kimse bu sefer daha da içten gülümsüyordu. Çünkü beklemediği biriydi. Jeongin...
Hattın diğer ucundaki Jeongin, yolun yarısında durmuş Sewon'u aramıştı. Şimdiyse bir şey diyemiyordu. Neden aramıştı? Sewon, "Jeongin?" dediğinde Seungmin'in dikkati tekrardan ona çekilmişti. Arkadaşının ismi kulaklarında yankılanıyordu sanki. Hâlâ burada mı oturuyordu? Çoktan gittiğinden emindi aslında. Jeongin, "Sadece...nasıl olduğunu merak ettim." diyiverdi ve "O geceden beri görüşemedik. Nasıl hissediyorsun?" dedi.
Jeongin az önce sadece kafasının karışık olduğunu düşünmüştü, kalbinin bu denli hızlı atması imkansızdı. O sadece Sojung'u seviyordu. Sewon sadece olayları karıştırıyordu.
Sewon'un yüzündeki gülümseme büyüdü. Bu beklenmedik arama yüzünden yine mutlu olmuştu. Çünkü arayan kendisi değildi bu sefer. "Sayende çok iyiyim. Ama şu an pek müsait değilim, yanımda bir arkadaşım var. Ben seni sonra arasam olur mu?" Seungmin'e bakıp söylemişti bunları. Kabalık istemiyordu ona karşın. "Olmaz!" dedi. Jeongin şu an ne dediğini bilmiyor gibiydi. Sewon da bu ani tepki karşısında nedensellik bulutunda kaybolmuştu.
Durumun bilincinde olan Seungmin ayaklandı ve montunu giymeye koyuldu. Sewon'un bakışlarını üzerinde hissedebiliyordu. Bu yüzden gülümseyerek gitmesi gerektiğini söyledi ve cevap vermesine beklemeden kafeyi terk etti. Yaptığı şey doğru muydu peki? Emin değildi.
Sewon yeni tanıştığı arkadaşının arkasından şaşkınlıkla bakakalmıştı ama kendini toparlayıp Jeongin'e cevap verdi. "Pekala, o zaman yanıma gelmek ister misin? Arkadaşımın sanırım işi varmış. Bu yüzden yanımdan az önce ayrıldı." Umutla sordu. Olumlu bir cevap bekliyordu çünkü. Ancak umduğu gibi olmamıştı yine. "Hayır. Kapatmam gerek." yanıtını aldı ve ardından aramanın sonlandırıldığına dair ses kulağında cızırdadı.
Jeongin, yaptığı şeyden dolayı kendine içinden nutuk çekiyordu. Hangi akla hizmet böyle bir şey yapmıştı? Telefonunu sinirle küçük, siyah postacı çantasının içine koydu ve yoluna devam etti. Yorgun hissediyordu. Uyursa belki bu durumdan kurtulacakmış gibi hissetti. Sewon'u aklından çıkarması gerekiyordu yoksa kalbini de ona teslim edecekti.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
— merhabalar, nasılsınız? umarım iyisinizdir:) yorum istiyorum diyeceğim ama asla gelmeyecek. :) bu kitabı yazarken o kadar rahat hissediyorum ki yakınamıyorum artık lol neyse hoşçakalın kendinize çok iyi bakın -soomin
