Vazgeçmek. Yazıldığı kadar kolay mı? Vazgeçmek;
sevmeyi bırakmak, bırakmak. Onu sevmeyi bırakmak.
Söylendiği kadar kolay mı peki? Gülüşüne aşık olduğun,
sesinde huzuru bulduğun, gözlerinde gökyüzüne açıldığın
birinden vazgeçmek.
Sanırım benim ondan vazgeçmem imkansız. Sürekli beni
sevme hayalinle mutlu olucam.
Okula adım attım. Hergün bu saçma yere gelmemizdeki
amaç ne? Duman nerede acaba? Kim bilir hangi sürtük
yanındadır. Duman'ı ararken bana hayvan gibi el sallayan
Ada'yı farkettim. Yanına doğru ilerledim. Kaç sevgilinin
yanından geçtim bilmiyorum. Hayır yani abi insanın canı
çekiyor, yapmasınlar.
"Günaydın kanka, seninki daha gelmedi, görmedim yani."
dedi Ada yanına geldiğim gibi.
Ada, Beren ve ben aşırı derece de yakındık.
Birbirimizden başka kimseyi tınlamaz, aynı kişilere gıcık
olur, her türlü saçmalıkları yapardık.
"Hadi ya bugün göremiycem yani." dedim somurtarak.
Sevmese de beni görmek yetiyordu bazen.
"Kanka aç fotoğraflarına bak, Ada inanmazsın ama
kendi fotoğraflarından çok Duman'ın fotoğrafları var
telefonunda." ikiside gülmeye başladı. Ama napayım çok
güzel gülmüştü tüm fotoğraflarında.
"Dalga geçme ya." bende gülüyordüm aslında. İkisini de
çok seviyorum ya.
"Sınıfa girmezsek hoca, kıçından çıktığına inandığım
sesiyle bizi azarlayacak." Beren'in benzetmelerine
hastayım.
Sınıfa girdik, yerlerimize oturduk. Tüm öğretmenlerin
anti olduğu arka dörtlüydük. Ada ve Beren önümde,
yanımda ise Kaan oturuyordu.
Kaan, sarışın, mavi gözlü ve twitterlıydı. Her kızın
hayalini süsleyen beyaz atlı prensti Kaan. Çok samimi
kankaydık. Duman'ı çok anlatırdım ona. O da bana sevdiği
kızı. Kim olduğunu söylemezdi hiç. Başkasından
hoşlanıyormuş.
"Günaydın güzelim." bana hep güzelim derdi, rehberinde
de öyle kayıtlıyım.
"Güzelim mi? Ben? Güzel? Çirkinim de bana. Güzel
falan değilim. Güzel olsam Duman da severdi beni dimi?"
sıraya çantamı atıp oturdum. Kafamı sıraya yasladım.
Kahretsin. Çok uykum vardı.
"Güzelsin tabi." sırıtıp burnumu parmağıyla sıktı. Şuan
keşke karşımdaki Duman olsaydı. Günaydın güzelim
deseydi, burnumu sıksaydı.
"Akıl sağlığından şüphe ediyorum." Kafamı tamamen
sıraya gömdüm. Artık uyumaya hazırdım.
...
Hayal kurmak en sevdiğim eylem. Çünkü Duman hep
hayallerimde yanımda, benimle, mutluyuz.
Bir göl kenarındayız. Hava ılık ama hafif bir rüzgar var.
Duman elimi tutup cebine koyuyor. Sarıldı bana. İlk kez
bu kadar yakınım ona.
Eminim. Duman ve ben mutlu olucaz.
