" Balak na hindi mo magagawa?" tanong ko sa kaniya.
" Gagawin ko remedios kung magtitiwala ka sa akin." wika niya.
" Hindi pa ako handa.Maging ang isip ko ay naga-alinlangan pa kung dapat kong tanggapin ang alok mo." saad ko.
" Handa akong maghintay sayo." seryosong tugon niya.
" Hihintayin mo'ko?" tanong ko.
" May pakiusap lang ako.Kapag handa ka na at kaya mo na akong mahalin nang walang pagdududa ay hayaan mong malaman ko.Iparating mo sa akin." sagot niya.
....PAGKATAPOS NANG AWITIN AY HINALKAN NIYA ANG AKING PALAD AT INIHATID AKO KAY AMA..
....KALAUNAN AY NATAPOS NA DIN ANG SELEBRASYON.MAAGA AKONG NAGPAHINGA DALA NA DIN NG PAGOD.AT SIGURO NG PAG IISIP SA MGA SINASABI SA AKIN NI GOYO....
KINAUMAGAHAN...
" Ate remedios! " narinig kong tawag sa akin ni Rocio mula sa labas nang aking silid.
" Ano iyon?Bakit nagmamadali ka?" tanong ko sa kaniya pagkabukas ko nang pintuan.
" May ipinapabigay na sulat sa iyo ang Heneral Goyo." sagot niya sa akin.
" Sige salamat." tanging tugon ko.
...DALI-DALI KONG BINUKSAN ANG KANIYANG SULAT AT BINASA ITO...
Remedios,
Pasensya kana kung hindi ako nakapag-paalam sa iyo nang personal.Sa kadahilanang nagmamadali ang aming pangkat kailangan ng tulong sa Calumpit dahil sumalakay doon ang buong fuwersa nang Amerikano.Ilang araw akong mawawala ngunit huwag mo sanang kalimutan na inaantay pa rin kita.Ang pag-ibig ko sayo ang magiging inspirasyon ko upang mabuhay sa labanan na aking dadanasin.
YOU ARE READING
"SA SUSUNOD NA HABAMBUHAY"
Historical Fiction"Pag-ibig sa bayan" o "Pag-ibig sa taong iyong pinakamamahal"?.Minsan naghihintay tayo sa isang tao na may higit na tungkulin sa bayan kesa sa atin.At kung minsan din ay nahihirapang tayong magtiwala sa isang tao at ibigay ang pagmamahal natin para...
