Chapter 17

22 6 0
                                    


Chapter 17: Seventeenth.

Everyone's eyes was accusingly glaring at me. Their loud whispers makes me feel panic. My hands were trembling in fear. Napayuko ako.

"Her father raped Savannah Gallego, our headmistress. Manyak at criminal ang tatay niya. Pa'no pa kaya siya?" Mapang - akusang sabi ni Delia.

Mas lumakas ang bulong - bulungan. Maya't maya pa, sunod - sunod na paghagis ng kung anong mga bagay ang tumama sa'king katawan. Nagsitawanan sila. Pilit kong iniinda ang mga mabibigat na bagay na itinatapon nila sa akin.

Walang tigil ang mga luha ko sa mga ginagawa nila. Ramdam na ramdam ko ang bawat matutulis at masasakit na mga bagay na tumatama sa aking katawan. Walang tumulong sa akin dahil kagaya kay Delia, sila'y galit sa akin. I don't understand why. Why do people judge people so easily?

"Where's your father, Maeve?" si Delia. Tumigil sila sa paghahagis ng mga bagay - bagay sa akin. "Nasaan na ang ama mong criminal? Tell us!"

I silently sobs. Nag - angat ako ng tingin sa kanila. They glared at me, eyes full of judgement and accused. I narrowed my eyes at them.

"Bakit napakadali niyong mahusga?" Wika ko.

Laughters turn into a dead silence. Tumawa si Delia. She crosses her arms and then throw me a sharp glare. Her lips forms into sarcastic smile. Maarte niyang hinawi ang buhok.

She laughed. "Your father raped a woman--"

"Ano naman ngayon?" Putol ko sa sasabihin niya. "May patunay ba kayo na totoo ang akusasyong binabato niyo sa ama ko?"

Walang nagsalita dahil sa tanong ko. Mistulang nalantang rosas si Delia sa oras na 'to. She was speechless. Lumakas muli ang bulong - bulungan. Ngunit sa puntong ito, hindi na masasakit nasalita ang binabato nila sa akin.

Delia looked at them, bit scared and panicked. Siguro pilit siyang nangangapa ng maisasagot sa tanong ko. Tinapunan niya ako ng tingin.

"It was all over the internet. Your father raped Savannah Gallego. Your father is a crimanal!" She spat. Tinuro - turo niya ako na animo'y isang kriminal na inaakusahan.

Umiling ako. "My father didn't do any crimes. He was accused without any evidence. Mali ang akusa nila sa ama ko--"

"Shut up!" She yelled.

Hinablot niya sa isang estudyanteng napadaan ang frappe ng ice tea. Nagmartsa siyang lumapit sa akin. In a snap of an eye, everyone gasped when Delia poured the cold ice tea to me.

Napasinghap ako at nagulat sa ginawa niya. My uniform is wet and stain. Dahil sa basa na ito, alam kong pinagpyeyestahan na ng mga lalaki ang bakat ng panloob kong damit. I saw one of my male schoolmate holding a phone and recording us a video.

Tahimik na nagsibuhos ang mga luha ko. This humiliation I got is too much. Siguro makakaya kong tanggapin ang panlalait nila sa itsura ko, pero, ang marinig sa kanila ang mga maling opinyon tungkol sa aking ama ay hindi ko kayang tanggapin.

My father is dead long ago. Yet people still hating him for doing such things. Na sa simula pa lang ay hindi niya ginawa.

Sunod - sunod na malakas na yabag ang narinig kong papalit. Bigla ay natahimik ang paligid. Nanatili akong nakayuko at tahimik na umiiyak. The coldness it brings somehow numb my body. Hindi ako makaramdam ng lamig kahit pa nanginginig ang buo kong katawan.

"What the hell did you do to her!" A cold and deadly snarled gives me scary chills.

Nag - angat ako ng tingin at napatingin kay Aiden. He's glaring at those people. Nakakatakot ang paraan ng pagkagalit niya. It was like he's going to murder. Aiden's jaw clenched. Tinapunan niya ng matalim na tingin si Delia.

Ink in Our FateWhere stories live. Discover now