AFTER DARK: Kyle And Janah story

kabanata 23

BENEDICT TURBOLINTO POV

walang pasok ngayon kasi sabado wala rin kaming ginagawa  dito nakikipag daldalan na nga lang ako kay catherine. wala rin ang kuya niya dito. kaya may  naisip ako para naman malibang kami ni cath.

cath gala kaya tayo?

saan naman?

kahit saan para mawala yung boredness natin kasi naman e nakakainip dito ewan ko.?

ok but let me drive i want to drive and bahala na kung saan tayo pupunta huwag kang aangal bahala ka diyan.  kinuha na nya ang susi ng sasakyan sa itaas at nauna na akong pumunta sa sasakyan upang makasakay na pagkatapos ay mga ilang minuto lang ay dumating na siya pinaandar niya sasakyan at nagsimula ng mag drive hindi ko alam kung saan kami pa patungo pero i'm hoping na isa na naman tong  masayang adventure ng buhay namin.

halos trenta minuto na rin kami na nag babyahe ni cath   but so far wala pa talaga kaming nahanap na magandang spot na pagtambayan.

ano ba naman yan cath kanina ka pa nag da drive diyan wala ka bang nakikita na magandang spot? angal ko, kanina pa kasi eh, my butt is painful na kaya.

malapit naman siguro dito ang baybayin, na fefeel kona promise. ayun! baybayin! well maganda naman siguro na makalanghap kami ng masariwang hangin.

see! may dagat! tiningnan ko naman ang giliran at meron nga. huminto kami sa isang part na may puno at napaka ganda nga. iwan ko hindi naman ako mahilig sa mga ganito, pero since nakilala ko si cath, nagugustuhan ko narin i mean naapriciate ko na ang ganda ni mother Earth.

ayy bungga! ang sarap ditong tumambay cath! kaso napaka layo naman. masarap nga kaso malayo naman mula sa mansion.

oo nga, pero to be fair ang ganda, worth it siyang puntahan. agree naman ako sa sinabi niya, ang aliwalasbkasi tapos nakakahinga kanng maluwag

alam mo benedict, pinipilit ko paring maalala ang lahat. bigla naman niyang saad. nakaupo na kami ngayun sa may damuhan at naka tingin lang sa napaka lawak na karagatan.
pero, it seems like hindi pa ready ang brains ko na makaalala.

Cath,makaalala ka rin babalik din yang mga memorya na nawala sayo. magtiwala ka lang. maski ako naaawa rin sa bestfriend ko, alam kong nahihirapan na siya, pero wala akong magawa kondi ang alalayan siya

im afraid benedict, their are some scenerio pop up in my mind and i dont know if thats my memory or just a dream. ngayun ay umiiyak na siya, hindi ko maiwasang masaktan na nakikita siyang umiiyak, shes brave outside but shes vulnerable inside. may nakikita akong scenerio na ang saya ko, na may mga kaibigan ako, at may nakita rin akong isang lalaki, pero i coudnt see his face, at higit sa lahat, why does my family arent their??
wala akong maalalang mga kaibigan ni cath na nabanggit ni tita at tito sa akin. kaya wala akong ideya.

kung ano man yun cath, im sure malalaman mo lang yun kapag mababawi mo na ang mga nawala mong alala. darating din ang araw na yun. huwag mo lang pilitin, dahil baka makasama sayo yan. hinahagod ko nalang ang likuran niya dahil sa umiiyak na nga siya.

pero, pano kung bumalik na ang mga alaala ko? at yung mga naalala o napanaginipan ko ay totoo nga? bakit walang sinasabi sina mom and dad sa akin even my brothers?

if its all true, maaring may dahilan sila kung bakit hindi nila sinabi yon sayo, even your kuyas. you know naman diba wala akong masyadong alam sa past mo dahil walang kinukwento ang mga parents mo sa akin? simula kasi ng magkakilala kami ni cath mag fo 4 years ago na, wala namang binabanggit ang parents niya sa akin.

im confused right now benedict sinapo naman niya ang kanyang mukha, na makikita mo na nahihirapan na talaga siya.

everything will be alright cath. remember im always here for you. okay? tumango tango naman siya, i hug here as her bestfriend. so, tayo na? medyo maykadiliman na kasi, ako na ang mag dadrive ha. tumango naman siya.