လူစားထိုး သရုပ်ဆောင် (translation, unicode)

အခန်း ၂၇ - လက်မလျှော့ချင်သေးဘူး

ကျိုရှီအန်း မနေနိုင်တော့ဘဲ ဟော်တယ်တစ်ခုရှာပြီး ညအိပ်လိုက်သည်။ သူ႔အိမ်ကနေ သူက ကန်ထုပ်ခံလိုက်ရသလိုမျိုး ဖြစ်နေသည်။

နောက်နေ့ နေ့လည်အထိအိပ်ပြီးတော့ နိုးလာတော့ ဗိုက်ဆာနေပြီ။

အိပ်ရာက နိုးပြီးတော့ မရင်းနှီးတဲ့ ဟော်တယ်အိပ်ရာပေါ်မှာ အကြာကြီးထိုင်ပြီး မနေ့ကအကြောင်းကို ပြန်စဉ်းစားဖြစ်သည်။ စဉ်းစားလေ ခေါင်းကိုက်လေဖြစ်သည်။

သူ ခြေလက်သန့်စင်ပြီးတော့ အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာပြီး check out လုပ်သည်။ အချိန်က နေ့လည်ပိုင်း လူအစည်ဆုံး အချိန်ဖြစ်သည်။ သူ ဟော်တယ်ကနေ ထွက်လာတော့ နေရောင်က သူ့မျက်လုံးထဲကို ဝင်လာသည်။ ရာသီဥတုက သာယာနေပေမယ့် သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ အုံ့ဆိုင်းနေသည်။

သူ ကားပေါ်မှာ အကြာကြီးထိုင်နေပြီးတော့ အိမ်ပြန်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

သူအိမ်ကို မပြန်ဘဲ နေလို့မရ၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ရှောင်နေတာက အကျိုးမရှိ။

သူ မနေ့က ယန်မင်ရှုနဲ့ ရန်ဖြစ်ခဲ့တာကို နောင်တရသည်။ ယန်မင်ရှု ဒေါသကြီးတာကို သိရဲ့သားနဲ့ သူကပါ လိုက်ပြီး ဒေါသထွက်မိခဲ့သည်။ ဒါပေမယ် သူ မနေ့က တကယ် စိတ်မထိန်းနိုင်ခဲ့။ ပြီးတော့ ယန်မင်ရှု နောက်ပိုင်းပြောတဲ့စကားတွေက သူ့ကို ပိုပြီး ဒေါသထွက်စေသည်။

သူ အရမ်းဒေါသထွက်ရုံသာမက အရမ်းလည်း ဝမ်းနည်းသည်။

ဒါပေမယ့် သူ စိတ်တည်ငြိမ်သွားတဲ့အချိန်မှာ ပြန်တွေးကြည့်လိုက်တော့ သူ့ဘက်ကစပြီး ယန်မင်ရှုနဲ့ လမ်းမခွဲချင်သေးဘူး။ ဒီ relationship မှာ သူအများကြီး ပုံအောထားတာ။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သူ့ဘက်က ဒီလောက်လွယ်လွယ်ကူကူနဲ့ နောက်ဆုတ်နိုင်မှာလဲ။ ယန်မင်ရှုက သူ့ကို မချစ်ဖူးဆိုရင်တောင် သူ့ဘက်က ယန်မင်ရှုကို ချစ်နေတာကို မရပ်တန့်နိုင်။

ဒါကြောင့် သူအိမ်ပြန်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ယန်မင်ရှု အိမ်မှာရှိရင် သူ ယန်မင်ရှုနဲ့ အေးအေးဆေးဆေး စကားပြောမည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ အထင်လွဲနေတာ တစ်ခုရှိတာကို သူသိသည်။ သူတို့စကားပြောပြီးရင်တော့ အဲဒီ့အထင်လွဲနေတာ ပြေပျောက်သွားနိုင်လောက်သည်။