Living his own nightmare

Hoofdstuk 3

Buiten het gedoe met Jayden, is mijn dag op school vrij rustig verlopen. Langzaam loop ik naar mijn fiets toe. Opeens voel ik een hand op mijn arm en word ik omgedraaid. "Hey Chels,' zeg ik als ik zie dat het Chelsey is die mij heeft omgedraaid. "Deem, kan je snel zijn met je omkleden thuis? Het is nu al half vijf en ik wil eigenlijk al om negen uur richting de stad gaan." Verbaast kijk ik haar aan. "Hoezo gaan we eigenlijk zo vroeg naar de stad toe?" Ze grinnikt zachtjes en schudt met haar hoofd. "Zul je nog wel zien. Nou chop chop. Snel naar huis je omkleden en dan naar mij toe komen." Even doe ik alsof ik nadenk waardoor ze een speelse klap op mijn schouder geeft. "Deem doe nou niet zo flauw," zegt ze lachend waarna ze wegloopt. Een klein glimlachje blijft er op mijn gezicht staan. Dan besef ik me dat ik mijn fiets aan het zoeken was. Uiteindelijk vind ik hem. Mijn fiets is oud en vol met roest, maar hij brengt me nog prima naar de plekken waar ik heen moet. Beter dan dit kan ik ook niet krijgen, aangezien ik het geld er simpelweg er niet voor heb. Mijn fiets haal ik van het slot af en dan fiets ik naar huis toe.

Een diepe zucht verlaat mijn mond als ik van mijn fiets af stap en hem op slot zet. Mentaal bereid ik me voor voor wat er komen gaat. Mijn sleutel steek ik in het slot en maak de deur open. Meteen sprint ik de trap op. Tot nu toe hoor ik niemand, dus dat is goed. Opgelucht open ik mijn kast. Er hangen verschillende t-shirts in mijn kast. Mijn ogen sluit ik even pijnlijk. Zou ik ze nog maar aan kunnen, maar dat kan ik niet. Niemand mag de blauwe plekken op mijn lichaam zien. Mijn lichaam is een schilderij. Het is niet zo dat ik mezelf snij, nee dat helemaal niet. Daar ben ik sowieso veel te bang voor, bang dat er dan iets ergs gebeurt. Iets waar ik later spijt van zou krijgen, maar heb je eigenlijk wel spijt als je dood bent? Geen idee eigenlijk. Maar goed, mijn lichaam is een schilderij voor mijn tante en oom. Mijn ogen open ik en mijn mouw doe ik iets omhoog. De blauwe plekken op mijn arm komen te voorschijn. Snel doe ik mijn mouw weer naar beneden. Het is lang geleden dat ik die t-shirts aan kon, nou ja lang geleden is twee jaar lang? Maakt eigenlijk ook niet uit.

Uit mijn kast pak ik een simpele lichtblauwe sweater en besluit eronder een zwarte spijkerbroek aan te trekken. Snel kleed ik me om. Hopelijk ben ik dan eerder weg dan mijn oom en tante thuis zijn. Liever heb ik morgen dat gezeur wanneer ik thuis kom en ik een leuke avond heb, dan dat ik niet eens het huis uit kom, want tja, vandaag heb ik het huis nog niet schoongemaakt en ik heb niet gekookt. Super heftig allemaal dus, maar goed dat zouden mijn tante en oom dus wel heftig vinden.

Al snel stap ik op mijn fiets en fiets ik naar het huis van Chelsey toe. Als ik daar aangekomen ben stap ik af en klop daarna op de deur. Al snel doet Chelsey de deur open en vliegt ze me om de nek. Lachend pak ik haar bij de heupen vast, aangezien ze haar benen om mijn middel heen slaat. "Ik heb je gemist," zegt ze lachend. "Tja, het is ook al misschien een half uur tot een uur geleden dat we elkaar voor het laatst zagen." Ze grinnikt en drukt een kus op mijn wang. "Ik mis je altijd. Het maakt niet uit wanneer ik je voor het laatst gezien heb." Als reactie op haar antwoord rol ik met mijn ogen en zet haar neer. "Je wordt zwaar." Ze trekt haar wenkbrauw op. "Ik ben helemaal niet zwaar," mompelt ze en ze kijkt naar haar eigen lichaam. "Zo bedoelde ik het niet," zeg ik snel als ik merk dat ze wat gekwetst reageert. 

"Deem, zullen we naar binnen toe?" vraagt ze dan maar aan mij. Als antwoord aan haar loop ik met haar in mijn armen naar binnen toe. Als ik de bank zie zet ik haar erop neer. "Chels, wat wil je drinken." Ze grinnikt zachtjes. "Ach joh, doe maar alsof je thuis ben, maar ik wil een Malibu Fanta om te beginnen." Lachend om haar opmerking loop ik naar de keuken toe. Ik pak de Malibu uit het rek en uit de koelkast pak ik een fanta en een biertje. Voor Chelsey maak ik een mixje en voor mij open ik het biertje. De twee drankjes pak ik op en ik loop naar Chelsey toe. Chelsey geef ik haar drinken. "Hier drink op." Ze pakt het van mij over en begint te drinken. 

"Chels, waarom moest ik eigenlijk zo vroeg komen?" vraag ik aan haar. Ze verslikt zich half in haar drinken. "Nou over dat gesproken." Begint ze haar zin.