Imperfection (Season 1) [Completed]

Chapter 7

ကျွန်တော် ဆေးရုံရှေ့ရောက်ရောက်ချင်း Lan Yang ဆီက ဖုန်းဝင်လာတာမို့ အမြန်ကောက်ကိုင်လိုက်မိတယ်...

" Yibo..မင်းရဲ့ကော သတိရလာပြီ...မင်း ဘယ်မှာလဲ မြန်မြန်လာခဲ့ဦး..."

ပြန်တောင် မဖြေနိုင်တော့ဘဲ...အရှိန်နဲ့ကို ပြေးလာမိတာ...

" ကော..."

မျက်လုံးလေး တဖြေးဖြေးပွင့်ကျလာတဲ့ ကော...

ကျွန်တော်လေ ကောသတိရခြင်းမှာ ၀မ်းသာလွန်းလို့ မျက်ရည်တွေ အလိုလို ဖြိုးဖြိုးဖျောက်ဖျောက်ကျလာမိတယ်...

" သတိရလာပေးလို့ ... ကျေးဇူးပါ ကောရာ..."
ကောက ဘာမှမပြောနိုင် ငြိမ်သက်စွာ မျက်စိမှိန်းကာ အသက်ကို ခက်ခက်ခဲခဲရှုနေရဆဲ...

Professor တွေ၀င်ရောက်လာပြီး ကောကို စစ်ဆေးစမ်းသပ်ပေးရင်း...

" အစိုးရိမ်ရဆုံး အခြေနေတွေ ကျော်ဖြတ်နိုင်ခဲ့ပြီ Dr.Wang...တကယ့်ကို ကံသီပေလို့ လူနာသတိရလာတာပဲ..."

" ကော...ဘယ်လိုနေသေးလဲ...ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်...တကယ်တောင်းပန်ပါတယ်နော်..."

" Dr Wang...လူနာကို ချက်ချင်းကြီး စိတ်ရှုပ်စရာတွေ ပြောမနေနဲ့ဦး...။ စိတ်လည်းချရပြီဆိုတော့ ဆရာနဲ့ ခဏလိုက်ခဲ့...ပြောချင်တာလေးတွေ ရှိလို့..."

" ဟုတ်...။ Lan Yang ခဏလေး ကောနား ထပ်နေပေးဦးနော်..."

" အင်း..စိတ်ချလက်ချသာ ထားခဲ့...."

ကျွန်တော် ကောကို အပ်ခဲ့ပြီး Prof ခန်းထဲ လိုက်လာခဲ့လိုက်သည်...

" Dr.Wang ကို လူနာနဲ့ ပက်သက်ပြီး ပြောချင်တာလေးတွေရှိသေးလို့ ..."

" ဟုတ်...ဆရာ..."

" ရှေ့ရက်က ပြောခဲ့သလိုပဲ...လူနာနဲ့ Dr. Wang ရဲ့ အတွင်းရေးကို ဝင်မစွက်ဖက်ချင်တာမို့...ဆရာ သူ့ရောဂါနဲ့ပက်သက်ပြီးပဲ ပြောတော့မယ်....

လူနာက နောက်တစ်ခေါက် အခုလို Heart attack ထပ်ရလို့ လုံးဝမရတော့ဘူးဆိုတာ သတိပေးချင်တယ်...နောက်တစ်ခါဆို on the spot ဖြစ်မှာ သေချာသလောက်နီးပါးပဲ..။ ခုတောင် ကံသီပေလို့...ဒါပေမယ့် ကံဆိုတာ အကြိမ်ကြိမ် မကောင်းနိုင်ဘူးဆိုဝာာ မမေ့ပါနဲ့..."