Κεφάλαιο -34-

1K 86 11
                                    

1 μήνας αργότερα.

Έτρεχε σαν χαμένη, μακρυά μου. Προσπαθούσα να την φτάσω μα ήταν αδύνατον. Τα ποδιά μου ήταν τόσο βάρια. Φώναζα το όνομα της κλαίγοντας και εκείνη κοίταζε τριγύρω φοβισμένη. «Evelin!»

«Evelin!» φώναξα και σηκώθηκα απότομα. Ήμουν ιδρωμένος και η καρδιά μου χτυπούσε παρά πολύ γρήγορα. Έτριψα το πρόσωπο μου και τότε συνειδητοποίησα πως κρατούσα την μπλούζα της Evelin. Την είχα πάρει εχτές και μύριζα το άρωμα της. Το γλυκό άρωμα της Evelin μου. Της μικρής μου που δεν μπόρεσα να προστατέψω.

Σηκώθηκα και φόρεσα νέα ρούχα κατέβηκα τις σκάλες του σπιτιού μου και μπήκα στην κουζίνα. Γυαλιά σπασμένα, έπιπλα αναποδογηρισμενα. Κοίταξα τα χέρια μου και είδα ξηραμένο αίμα. Θα είχα κοπεί μιας και το γυάλινο τραπεζάκι που βρισκόταν στην μέση του σαλονιού, τώρα έχει γίνει χίλια κομμάτια. Χθεσινές εικόνες ήρθαν στο μυαλό μου. Δεν ήταν και οι καλύτερες..

Μπήκα στο αυτοκίνητο μου και αφού έβαλα τα κλειδιά στην μίζα έβαλα μπρος. Σταμάτησα μπροστά στο αστυνομικό τμήμα και αφού πάρκαρα, βγήκα έξω από το αυτοκίνητο και με μεγάλα βήματα μπήκα στο αστυνομικό τμήμα. Ανέβηκα στον δεύτερο όροφο και κοίταξα την πινακίδα με τις ανακοινώσεις. Αυτή της Evelin έλειπε. Όλα θόλωσαν για μια στιγμή, χωρίς να σκεφτώ μπήκα στο γραφείο του George σαν τυφώνας -χωρίς καν να χτυπήσω την πόρτα-

Ο George Williams από ότι μου είχαν πει ήταν ο καλύτερος ντετέκτιβ της Νέας Υόρκης.

"Ναι ναι. Θα σε πάρω πιο μετά εντάξει;" είπε κλείνοντας το κινητό. Έσφιξα τις γροθιές μου και πλησίασα τον πλησίασα με αργά βήματα.

«Μπορείς να μου πεις που στο διάολο πήγε η αγγελία της Evelin;!» ρώτησα προσπαθώντας να μείνω ψύχραιμος.

«Καλημέρα και σε εσένα Bieber» απάντησε ειρωνικά.

«Κακή ψυχρή και ανάποδη» γρύλισα.

«Κεφάτος πρωί πρωί βλέπω» συνέχισε το ίδιο ειρωνικά. Χωρίς να καταλάβω βρέθηκα να τον κρατώ από τον λαιμό και να τον σφίγγω πάνω στην δερμάτινη καρέκλα που καθόταν.

«Με βλέπεις να διασκεδάζω;» γρύλισα. Όταν δεν μου απάντησε έσφιξα και άλλο την λαβή μου.

«Όχι» είπε ψύχρα. Προσπαθούσε να απομακρυνθεί από την λαβή μου κάτι αδύνατον μιας και τον έσφιγγα και άλλο. Τότε στο τραπέζι του παρατήρησα ένα φάκελο με ένα μεγάλο χρηματικό πόσο μέσα. Πάνω από τον φάκελο έγραφε μόνο δύο λέξεις που με έκαναν να θέλω να σκοτώσω τον μαλακά. "Evelin Daniels".

Diamonds Of The Night.Where stories live. Discover now