In Time (COMPLETED) (BXB)

/14/ Pustahan

CHAPTER FOURTEEN:
Pustahan

ART

"E e Art, kakasya ba sa pera mo lahat ng inorder natin?" tinanong niya sa akin habang ako naman ay nakatingin lamang sa paligid.

"Oo naman, ngayon lang naman eh." saad ko.

Sana kasi maunawaan ni Ash na yung ginagawa kong ito ay para din sa ikalilibang niya habang nandito siya sa panahon ko. Ayoko kasing maramdaman niya na nakakulong siya dito sa 1991 kaya naman ginagawa ko lahat ng kaya kong gawin para maging masaya siya kahit papaano. Ang bilis nga lang ng mga pangyayari.

Nakita kong may paparating na isang tray na puro pagkain sa aming direksyon. Umuusok ito at talaga namang nakakatakam ang amoy. Nakakunot ang noo ni Ash at tila ba nagtataka sa mga nagiging reaksyon ko.

"Art, huwag ka sanang maooffend pero, bakit parang ang takaw mo?" tanong niya. Muntikan ko nang maibuga yung nainom kong tubig.

"Hindi ako matakaw, natatakam ka lang kasi sa inorder kong pagkain." Napabuntong hininga nalang siya. "Halata na din sa mukha mong gutom kana kaya nasasabi mo iyan." Natatawa kong sinabi. Nagsimula na kami sa pagkain at halos nakakatakam lahat ng nakahain din dito sa aming lamesa.

"Hoy, hindi ako matakaw." Sinabi niya sabay kuha ng kutsara't tinidor sa isang maliit na lalagyanan.

Napansin ko ang isang maliit na TV sa taas ng sulok ng restaurant na may nakalagay na balita. Napahinto ako sa aking pagkain at nagpatuloy padin si Ash sa pagkain.

"Muling naalarma ang mga awtoridad dahil sa pagiging aktibo at sa posibilidad na paggising ng---"

Naantala ang aking panonood nang maaninag ko sa aking tabihan ang pagkuha ni Ash sa aking plato ng pagkain.

Napahinto siya sa pagkuha ng ulam sa akin at bigla na lamang siyang ngumiti.

"Pwedeng makahingi ng balat?" tanong niya at ako na mismo ang nagtanggal ng balat ng aking kinakaing manok. "Salamat." Nakangiti niyang sinabi. Nang ibalik ko ang aking paningin sa television ay commercial na ang nakalagay dito.

"Anong hinahanap at tinitingin-tingin mo diyan Art?" tanong ni Ash habang pinapapak ang manok niya.

"Wala, may nakita lang akong balita." tugon ko.

Bigla naman akong napaisip sa kung ano yung sinasabi ng balita kanina. Para kasing seryoso na marinig kaya naman ako ay nabahala. Mabuti na lamang at hindi nakita iyon ni Ash at bak makadagdag lamang iyon sa kaniyang aalalahanin.

"Anong balita naman iyon?" agad niyang itinanong. Nagiisip ako nang kung anong pwedeng sabihin para hindi niya malaman yung talagang nakita ko.

"Ano daw, may ano..." nauutal kong ipinapaliwanag.

"Anong ano?" tanong niya at siya'y nakatingin ngayon sa akin.

"May ano daw, may naaksidente daw na artista." pagsisinungaling ko.

"Sino daw?"
"Hindi ko masyadong kilala eh, basta daw artista." bigkas ko.

Ang hirap palang hindi sabihin ang totoo sa taong gusto lang talagang malaman ang tunay. Sorry Ash pero hindi ko din alam kung ano yung nakita ko kanina eh, basta sana kung ano man iyon ay wala lang sana.