Zawgyi
မိုးျပာလြင္ တစ္ေနကုန္ မေတာ္ရေသးတဲ့ မတ္ေလးကို ကူညီေပးရင္း ရံုးျပင္မွာသာ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့သည္။
အိပ္ယာထက္တြင္ ပက္လက္လွန္ၿပီး မ်က္လံုးအစံုကို ညင္သာစြာ မွိတ္ထားမိသည္။
ေန႔လည္က ႐ွင္းခန္႔ကိုရဲ႕ သတိေပးဟန္ပါေသာ စကားကို ျပန္စဥ္းစားေနမိသည္။
"ငါ့အစ္ကို ကို ခ်စ္ေနတာ မဟုတ္ပဲ ႀကိဳက္ေနတာ ျဖစ္မွာ စိုးတာ''
.......ဘာအဓိပၸါယ္ႀကီးလဲ...မတူဘူးလား....ခ်စ္တာနဲ႔..ႀကိဳက္တာက....ဟူး.....ငါတကယ္ ဘာမွ နားမလည္ေသးပါလား....
Duu~~Duu
ခုတင္ေဘးက စားပြဲေပၚကို မမွီတမွီ လွမ္းယူၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့
'A Phoo Gyi'
တစ္ေန႔လည္လံုး စိတ္ဆိုးထားတာ သူမဟုတ္တဲ့ အတိုင္း ခ်က္ခ်င္းပင္ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။
"Hell......llo'
အသံ႐ွည္ဆြဲၿပီး ရယ္သံေလးစြတ္ေျပာလိုက္သည္။
"ကေလး....တစ္ေနကုန္ ဘယ္ေတြေရာက္ေနတာလဲ...အခုေကာ..ဘယ္မွာလဲ''
"အိမ္မွာေလ...ဘယ္အခ်ိန္ေတာင္ ရိွေနၿပီလဲ''
'အိမ္မွာ'ဆိုေသာ အေျဖေၾကာင့္ ဟိန္းသစ္လြင္ စိတ္ေအးသြားေသာ္လည္း 'ဘယ္အခ်ိန္ေတာင္႐ွိေနၿပီလဲ' ဟူေသာ အေမးက တစ္ေနကုန္ စိတ္ပူေနခဲ့ရေသာ လူတစ္ေယာက္ကို ေဒါသထြက္ေစဖို႔ လံုေလာက္သည္။
"ဘယ္အခ်ိန္မ မရိွေတာ့လို႔ ေမးေနတာေပါ့...ဘာလို႔ ကို႔ကို ဖုန္းေလး တစ္ခ်က္ေတာင္ မဆက္သြယ္တာလဲ ကိုဘယ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္ပူေနရလဲ....အိမ္ေရာက္တာကိုေကာ ဘာလို႔ ဖုန္းမဆက္တာလဲ....ကို....ကို...ကေလးကို အရမ္းစိတ္ပူေနတာ...ကိုခုခ်ိန္ထိေတာင္ မျပန္ရေသးဘူး ကေလးကို.....ကို..... ကိုေစာင့္ေနတာ....''
ေျပာရင္း ေျပာရင္း တိမ္ဝင္သြားေသာ အသံေၾကာင့္ မိုးျပာလြင္ စိတ္ပူသြားတာ အမွန္ပါ။တကယ္တမ္း ေျပာလိုက္တဲ့ စကားက
"ဘယ္သူက သိမွာလဲ အဲ့ဒီေလာက္ စိတ္ပူေနမယ္လို႔.... ၿပီးေတာ့ ဘာလို႔ ေအာ္ေနတာလဲ....႐ွင္းခန္႔ကို ကို ကူညီေပးရင္းနဲ႔ ရံုးဆင္းခ်ိန္ေရာက္လို႔ အိမ္ကို တန္းျပန္လာတာ ဘာမွားလို႔လဲ......ဘယ္သူက ရည္ရြယ္ခ်က္႐ွိ႐ွိ လုပ္ေနတာမွ မဟုတ္တာ...''
VOCÊ ESTÁ LENDO
All I Love U✔✔✔
DiversosZawgyi မင္းနဲ႔ အတူ႐ွိမဲ့ ပစၥဳပၸန္ေတြပဲ ဖန္းတီးခ်င္တာပါ။ Unicode မင်းနဲ့ အတူရှိမဲ့ ပစ္စုပ္ပန်တွေပဲ ဖန်းတီးချင်တာပါ။
