1. Światło Księżyca

212 29 18
                                    

Z nieba płynie światło księżyca
Jak nocą zawsze, gdy niebo czyste,
Aż chce się życia,
Choć jest ono zwykle zbyt oczywiste.

Gdy blask księżyca leje się z nieba,
Jest tak pięknie,
Że tańczyć trzeba,
Gdy wiatr śpiewa dźwięcznie.

Gdy blask księżyca leje się z nieba,
Kto nie umie tańczyć, ten wie,
Że śpiewać trzeba
I śpiewa, choć nie chce.

Gdy blask księżyca leje się z nieba,
Musi wiersz lub piosenkę napisać,
Ten kto nie tańczy ani nie śpiewa
I nie może go nic powstrzymać.

Księżyc w leśnej sadzawce się przegląda,
Jakby wybierał się na przyjęcie,
A zatoka tak pięknie wygląda...
Może naprawdę zabawa będzie!

Nad ranem księżyc zapina srebrną kurtkę,
Poprawia włosy, długie i złote,
Otwiera niebiańską furtkę
I zamienia się ze słońcem.

Gdy zgaśnie księżyc nad zatoką,
Noc się kończy, a na miejscu księżyca,
W chmurach skłębionych, wysoko,
Słońce zachwyca.

Magię ma w sobie światło księżyca!

Kolorowe Koraliki - tomik wierszyWhere stories live. Discover now