The hated slytherin ((Dutch))✔️

13. I'm back, but in trouble.

Don't be that way. Fall apart twice a day. I just wish you could feel what you say - Billie Eilish - Idontwannabeyouanymore.

POV June White.
Ik lig al een week in st. Holisto en ik mag eindelijk weer terug naar Hogwarts. 'Liefje, professor Dumbledore is hier om je op te pikken' hoor ik een zuster vanuit de gang roepen. Enthousiast spring ik van het bed af. Ik loop de gang op en ik zie professor Dumbledore al grijnzend staan. 'Zin om weer naar Hogwarts te gaan?' Vraagt hij glimlachend. Ik knik, 'ooit bijverschijnseld?' Ik knik opnieuw, en hij kijkt tevreden. 'Houd mijn arm stevig vast' ik doe wat hij zegt en houd zijn arm stevig vast. Binnen een paar seconden stonden we op de Astonomietoren. 'Ik denk dat meneer Lupin erg blij is van je terugkomst'. Ik knik en er verschijnt een lichte blos op mijn gezicht. 'Als je snel bent ben je net op tijd voor het ontbijt'. Ik knik en ren snel de trap af naar beneden. Ik loop the Great Hall binnen en ik zie de hele school me aankijken. 'June??' Hoor ik Remus zeggen van de tafel van gryffindor. Hij rent naar me toe en ik omhels hem, er staan tranen in zijn ogen en ik geef hem een kus op zijn wang.
'I-ik dacht dat ik je nooit meer zou zien'. Ik haal mijn hand door zijn haar.
'dacht je nou echt dat ik je zou verlaten?' En ik geef hem een speelse stoot. Verderop zie ik Dromeda staan, ook zei heeft tranen in haar ogen. Ik ren naar haar toe en geef haar een knuffel. 'Ik heb je gemist' fluistert ze. 'Ik jou ook hoor!' En ik glimlach naar haar.
'Miss White kan ik even met je praten', Professor Mcgonnagal is achter ons komen staan. Ik kijk haar vragend aan maar knik toch.
Ik volg haar naar haar kantoortje, 'ga zitten' zegt ze en ik ga zitten. 'Je hebt een aantal lessen gemist, dus ik heb je gekoppeld aan een studiemaatje' ik slik, eerlijk gezegd heb ik helemaal geen zin in een studiemaatje.
'Hij heet Mason Nott' mijn mond zakt er klein stukje open. 'Nee, er moet iemand anders zijn die me kan helpen!' Zeg ik een beetje te hard.
'Sorry June, maar hij is goed in de vakken waar jij erg op achterloopt en hij heeft zich vrijwillig aangemeld' ik zucht, natuurlijk heeft ie dat..
Ik knik met tegenzin, 'je mag gaan'. Ik loop geïrriteerd Mcgonnagal's kantoortje uit.

'June!'
'Wat moet je!' Snauw ik terwijl ik me omdraai.
'Sorry Dromeda!' Zeg ik beschaamt. Ze glimlacht, 'geen probleem hoor, waarom moest je naar Mcgonnagal?'. Vraagt ze.
'Ik krijg een studiemaatje omdat ik anderhalf week geen les heb gehad'. Zucht ik.
'Wie??' Vraagt ze nieuwsgierig.
'Mason Nott' zeg ik met een zucht.
'Maar die is toch best wel knap', ik grinnik, ik heb Dromeda nooit verteld over wat er is gebeurt tussen mij en Mason.
Ik vertel Dromeda terwijl we naar onze eerste les lopen het hele verhaal dat er tussen mij en Mason is gebeurt.

'Wat een sukkel' zegt ze en ze balt haar vuisten. Ik grinnik, 'als ik je moet redden zeg het even ja?' En ik moet nog harder lachen. 'Zal ik doen'.
'We hebben nu care of magical creatures'. Zegt Dromeda met een zucht. Ik frons, 'het is best een leuk vak'. Dromeda schud haar hoofd, 'ik heb spijt dat ik het gekozen heb'.

'Pluspunt, we hebben het met hufflepuff' Dromeda's ogen gloeien nu op. 'Het vak is opeens veel intressanter' zegt ze en ik grinnik.

De les was eigenlijk niet zo interessant, de professor legde ons uit wat we moesten leren voor onze N.E.W.T examens. Dromeda daarentegen vond de les wel erg interessant. Ze zat constant te staren naar ene Tonks.
Soms gaf ik haar een stootje om op te letten, maar niks werkte. Liefde is dus letterlijk blind.

Na alle lessen loop ik zuchtend naar de bibliotheek, ik heb daar afgesproken met Mason. Als ik de bibliotheek binnen komen zie ik hem al grijnzend op me wachten. Ik ga met tegenzin naast hem zitten. Het liefst had ik hem nu in zijn gezicht geslagen maar ik houd me in.

'Heyy Love' zegt hij flirterig.
Ik kijk hem met een geïrriteerde blik aan.
'Weetje ik beweerde een paar maanden terug dat je rode ogen had, maar ik moet het verkeerd hebben gezien'. En hij glimlacht liefjes.
'Het liefst zou ik die stomme glimlach van je gezicht willen slaan' en ik kijk hem arrogant aan. Zijn glimlach verdwijnt even maar hij herpakt zichzelf snel weer.
'Waarmee moet ik je als eerst helpen?' Vraagt hij nu serieus.
'Transfiguration' hij knikt en dan begint hij mij dingen uit te leggen.
Ik kan veel over Mason zeggen maar hij kan goed dingen uitleggen.

Na de bijles prop ik alle boeken weer terug in mijn tas. Toen ik net weg wou lopen houd Mason mij tegen. 'Ik wil nog even met je ergen over praten..' zegt hij twijfelend.
'Waarover?'
'Over....ons' antwoord hij onzeker.
'Er was nooit een ons' antwoord ik bot.
Ik wil weer weglopen maar Mason pakt mijn pols vast en duwt me tegen de muur.
'Je gaat me toch zeker niet vertellen dat je nooit iets voor me gevoeld hebt?' Vraagt hij boos.
'Mason! Laat me los' ik probeer hem weg te duwen maar hij is te sterk.

'Ookal ben je nu van iemand anders, je wilt me nog steeds en weet je waarom?' Vervolgd hij.

'MASON LAAT ME FUCKING LOS!' En ik probeer hem opnieuw weg te duwen.

'Omdat je een fucking slet bent!'. Ik voel extra kracht in mijn armen en ik duw hem weg en hij vliegt tegen een boekenkast aan.
Mijn ogen worden rood en ik kijk hem met een grijns aan. Hij krabbelt bang naar achter en de boekenkast valt nog net niet om.
'Ik wil dat je uit mijn buurt blijft, duidelijk?' Hij knikt en mijn ogen worden weer zijn normale kleur.
Ik grijns nog een keer naar hem en verlaat de bibliotheek.
Ik loop de commonroom in en Dromeda staat op me te wachten. 'Ted heeft me mee uit gevraagd!' Zegt ze enthousiast. Ik glimlach, 'maar wat moet ik aan, ik heb helemaal niks om te dragen??' Ik grinnik, 'je mag anders dan wel wat van mij aan'.
'Je bent de beste!' Ze geeft me een knuffel en loopt enthousiast de slaapkamer in. Ik schud lachend mijn hoofd en volg haar de slaapkamer in.

*

De volgende dag word ik wakker met knallende koppijn, Dromeda schuift de gordijnen opzij en de zon schijnt fel in mijn gezicht. Ik kreun en druk mijn hoofd in mijn kussen. 'Opstaan luilak' hoor ik Dromeda grinnikend zeggen. Met tegenzin sta ik op en ik maak me klaar voor het ontbijt. Ik loop samen met Dromeda slaperig naar the Great Hall.
Aan de gryffindor tafel zie ik de Marauders zitten, Remus zwaait naar me en ik zwaai terug. Het bloed stroomt naar mijn wangen en ik kijk verlegen weg.
'Miss White!' Hoor ik Mcgonnagal roepen. Ze kijkt me streng aan. Ik slik en Dromeda kijkt me vol medelijden aan.

Ik loop stil achter Mcgonnagal aan en ik ga weer tegenover haar bureau zitten. 'Meneer Nott wil je niet meer bijles geven' zegt ze op een strenge toon. Ik knik, 'wat ik erg merkwaardig vind' vervolgt ze en ze kijkt me doordringend aan. 'meneer Lupin gaat je nu bijles geven, verpest het niet opnieuw!' Ik knik en loop weer het kantoor uit. Ik zucht van opluchting, bijles van Remus is een stuk minder eng.

x Liza