Sing For Me || Vkook [ON PAUSE]

VII

Jungkook

Η επόμενη μέρα στην δουλειά ήταν σκέτο μαρτύριο. Άργησα να κοιμηθώ, καθώς η εμφάνιση του Taehyung στο σπίτι μου -μόνο για να μου ζητήσει συγγνώμη- με καθυστέρησε από το μπάνιο και την βραδινή ρουτίνα μου. Προσπάθησε να ζητήσει, τουλάχιστον. Ούτε για αυτό δεν είναι ικανός.

Δεν έχει έρθει ακόμη στην δουλειά, δεν ξέρω καν αν έχει σκοπό να πατήσει ξανά το πόδι του. Δεν με ενδιαφέρει, έχω σημαντικότερα θέματα να λύσω στην ζωή μου.

Χασμουριέμαι συχνά, όμως προσπαθώ να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου για τους πελάτες μου. Το κλίμα, βέβαια, είναι λίγο ψώφιο από μόνο του. Πέρα από το γεγονός ότι ο Jimin άργησε να έρθει απόψε και του κάναμε χιλιάδες τηλέφωνα και πέρα από τους μαλάκες σημερινούς μαθητές του, δεν συνέβη τίποτα άλλο. Πραγματικά τα μισώ αυτά τα παιδιά, κάνουν την ζωή του Jimin σκέτο μαρτύριο.

Θα πεθάνω από βαρεμάρα αν δεν συμβεί κάτι πολύ σύντομα. Τώρα αμέσως αν γίνεται!

Σαν από θαύμα άκουσα φωνές. Κοίταξα προς την είσοδο, αντικρίζοντας την σοκαρισμένη έκφραση του Yoongi -του αγοριού του Jimin. Πολύ τον συμπάθησα, φαίνεται ξηγημένος τύπος. Μπροστά του στεκόταν με πλάτη προς εκείνον ο κολλητός του, ο Hoseok. Τον Hoseok τον γνωρίζω από πριν, από τότε που πάτησα για πρώτη φορά στην δουλειά. Τον είχαν βάλει υπεύθυνο να κρίνει αν θα με δέχονταν ως γυμναστή και κυρίως χορευτή, ακόμη και αν δεν δούλευε εδώ. Αργότερα έμαθα πως δούλευε παλιότερα ως δάσκαλος χορού, μαζί με τον Jimin. Τώρα ασχολείται με την παραγωγή μουσικής. Βρίσκεται στην ίδια εταιρία με τον Yoongi.

Στράφηκα στον πελάτη που εξυπηρετούσα εκείνη την στιγμή. "Κύριε Choi, θα επιστρέψω σύντομα. Κάντε εσείς δεκαπέντε λεπτά ακόμη διάδρομο."

"Έχω κάνει ήδη είκοσι! Θα με πεθάνεις, νεαρέ."

Χαμογέλασα αμήχανα. "Τα καλά κορμιά θέλουν υπομονή!"

Έκανα μία γρήγορη υπόκλιση και πλησίασα τον Yoongi. Κοιτούσε μπροστά με ορθάνοιχτα μάτια και στόμα. Κοίταξα προς εκεί, αντικρίζοντας τον Hoseok να φλερτάρει με την Sumi. Αυτό και αν είναι ασυνήθιστο.

"Yoongi hyung!", φώναξα για να τραβήξω την προσοχή του.

Έστρεψε το κεφάλι αργά προς το μέρος μου. "Γεια σου Jungkook."

Τοποθέτησα τα χέρια στην μέση παρακολουθώντας την ιδιαίτερη σκηνή που διαδραματιζόταν μπροστά μας. "Τι τρέχει;"

"Τίποτα το ιδιαίτερο", είπε. "Απλά να, μπορεί σε μία εβδομάδα από σήμερα να εισκεπτόμαστε τον Hoseok στην φυλακή."