My best friend

Part 27

Νιώθω έναν έντονο πόνο στα πλευρά μου. Άνοιξα με δυσκολία τα μάτια μου κι ένα φως με θάμπωσε.

Κοιτάζω γύρω μου κι βλέπω ότι βρίσκομαι σε ένα κρεβάτι... μάλλον νοσοκομείου.

Η πόρτα άνοιξε, μπήκε μέσα η μαμά μου κι ήρθε κάθησε δίπλα μου στο κρεβάτι.

-"Μαμά" λέω κι έκανα κίνηση να σηκωθώ αλλά ο πόνος που είχα έγινε εντονότερος κι έβγαλα ένα επιφώνημα

-Μαμ"Ηρέμησε αγάπη μου. Μην σηκώνεσαι"

-"Τι έγινε; Γιατί πονάω; Κι γιατί βρισκόμαστε εδώ;" λέω ταραγμένη αλλά δεν πήρα απάντηση

"Μαμά, θα μου πεις τι έγινε;"

-Μαμ"Σε χτύπησε αμάξι κι έφυγε χωρίς να σε βοηθήσει, σε παράτησε στη μέση του δρόμου. Ευτυχώς σε βρήκε ο Κώστας κι κάλεσε ασθενοφόρο" λέει πιάνοντας μου το χέρι

-"Μπορούμε να φύγουμε; Δεν θέλω να κάτσω άλλο εδώ μέσα"

-Μαμ"Κορίτσι μου..." λέει κι σταματάει για λίγο

-"Ναι;" λέω παροτρύνοντας την να συνεχίσει

-Μαμ"Έσπασες ένα απ'τα δεξιά πλευρά σου. Θα χρειαστείς χειρουργείο σε λίγες ώρες κι μέχρι τότε δεν μπορείς να φύγεις"

-"Δηλαδή θα κάτσω κι άλλο μέσα;"

-Μαμ"Δύο μέρες μόνο για να αναρρώσεις, είναι απαραίτητο"

-"Ουφφ καλά. Ο μπαμπάς που είναι;" ρωτάω

-Μαμ"Ετοιμάζεται για το χειρουργείο, ήθελε να σου το κάνει ο ίδιος"

-"Τα παιδιά; Τι κάνουν;"

-Μαμ"Τους ειδοποιήσαμε κι θα έρθουν αύριο όλοι μαζί να σε δουν"

-"Ωραία. Τι ώρα είναι;"

-Μαμ"Είναι 3 τα ξημερώματα. Είμαστε 4 ώρες εδώ"

-"Μαμά, αν πάθαινα κάτι θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη που..."

-Μαμ"Καρδιά μου, σημασία έχει ότι είσαι καλά. Μην βάζεις υποθέσεις στο μυαλό σου" είπε κι της έσφιξα παραπάνω το χέρι

-"Τι ώρα θα χειρουργηθώ;"

-Μαμ"Στις 7"

-Μαμ"Γι'αυτό σε αφήνω να ξεκουραστείς. Θα τα πούμε αργότερα"

-"Εντάξει"

3 ώρες μετά το χειρουργείο

Είναι 12μμ.

Το χειρουργείο διάρκεσε περίπου 2 ώρες απ'ότι μου είπε ο μπαμπάς μου.

Τώρα προσπαθώ να αναρρώσω ενώ όλα τα παιδιά είναι εδώ κάνοντας μου παρέα, εχει περίπου μισή ώρα που ήρθαν.