Haeley's P.O.V.
"Humawak ka lang Ranze... I'll save you"
Pilit kong hinihila si Ranze pataas kahit sobrang sakit na ng katawan ko.
"Wag kang bibitiw Ranze..."
Kung mahuhulog si Ranze dito ay Siguradong hindi sya makakaligtas.
"Haeley, I love you so much... I want you to be happy kahit na wala ako sa tabi mo.."
Sabi ni Ranze kaya mas humigpit ang kapit ko sa kanya. Baka mamaya maisipan nitong bumitaw.
"Don't say bad words, kumapit ka lang sakin ha? wag kang bibitiw."
cheer up Ranze kailangan mo din lumaban wag mo kong hayaan
"I know mommy who plans it all. And I'm so sorry because I'm the one who told her about your location. Pero hindi ibig sabihin non hindi kita mahal, you know how much I love you, but you haven't answered me yet, it's just so bad. Isn't it?. I just did that because i love mommy too ..
Yeah its to bad, I can't blame you from loving your mother that much. Hindi ko kayang mawala si Ranze sakin. Hindi ko talaga kakayanin kase mahal na mahal ko na rin sya..
"Pero kahit na... ang mahalaga... Mahal na mahal kita at tandaan mo na ayokong malungkot ka dahil sakin ha?"
His Voice, His Face, His whole being. I will never forget it.
"Tumigil ka nga nyan!" I objected to his words as tears streamed down to his face.
"Alam mo Ranze mahal na mahal din kita... at sasagutin na kita kapag lumaban ka.. Pilitin mo kaseng umakyat"
sigaw ko naman sa kanya at pilit ulit syang iniangat. Ayaw tumigil ng mga luha ko.. parang wala ng bukas..
"Kung kaya ko lang..."
Nagsimula akong mataranta ng maramdaman kong lumuluwag ang pagkakahawak nya sa kamay ko. Aaminin ko nangangalay na rin at namamanhid ang mga braso ko pero pilit ko pa rin syang hinahawakan ng mahigpit wag lang sya mahulog.
"Ranze no.. don't do this to me.."
I begged him.
"Alam kong nahihirapan ka na dahil sakin. Here.Use this to contact your friends and family just to save you."
Ani Ranze. At inabot ng kaliwang kamay nya ang cellphone sakin.
Nagulat ako ng bigla nyang alisin ang kamay ko gamit ang kaliwa nyang kamay...
"NO!!!...."
Everything seemed to be motioning because of Ranze's resignation. All the memories we made have flashed in my mind. The sadness I felt was only exacerbated. For a moment my dearest person is gone .. The person who is always there for me. It was as if I had lost my reason for living. I had planned to follow Ranze but suddenly there was someone who pull me away from the cliff.
"Haeley sorry nahuli ako"
Hindi ako makapaniwala na dahil sakin kaya nangyare to sa kanya. Hindi tumigil ang mga luha ko sa
pag-agos kagaya ng lawa na pinagbagsakan ni Ranze. Halos hindi na ko makahinga dahil sa kakaiyak. Hindi na din nagsink in sakin ang sinabi ni Kurt. Humagulhol na lang ako ng pagkalakas lakas at napaluhod na lang ako sa lupa. Hindi ko na napigilan ang sarili ko... Sobrang sakit mawalan ng minamahal... Sobrang sakit. Kung nagging malakas lang sana ako. Nagawa ko sanang iligtas si Ranze.
Liane's P.O.V.
Agad naming sinugod sa Hospital si Ivan ng Makita namin sya sa harap ng warehouse. Putlang putla na sya at mukha ng walang buhay pero pinili ko pa rin na dalhin sya sa hospital, alam kong magagamot pa sya ng mga doctor. Hindi ko matatanggap kung iiwanan nya ko ng ganon kadali. Nangako sya sakin kaya kailangan nya yong tupadin.
Nagaantay kami ngayon sa labas ng Kwarto ni Ivan. Nung una ayaw pumayag ng doctor na tingnan si Ivan dahil patay na raw ito pero si Dad ang pinatawag ko para tingnan si Ivan. Isa si Dad sa pinakamagaling ng Doctor sa buong mundo kaya sa kanya lang ako nagtitiwala. Ilang minuto pa ay Lumabas na si Dad sa silid ni Ivan.
