Мартагдашгүй хайр

Өглөө, өдөр, орой

Цагаан өнгөөр манай улсыг тэр чигт нь хучих аятай одоо хүртэл цас орсоор л тэр хэрээр би гэртээ харьмааргүй байлаа. Гэхдээ яалтай билээдээ хэтэрхий удаан гадуур алхснаас болоод миний хөл мэдрэмж гээч зүйлийг алдахад бараг л бэлэн болчихсон байсан болохоор арга мухардан гэрийн зүг алхаж байлаа. Удалгүй гэрийн ойролцоо ирэхэд нөгөө улаан ороолт улаан малгайтай хөвгүүн гэнэт санаанд оров. Өө нээрээ бид 2 өглөө өдөр гээд аль хэдийн 2удаа санаандгүй таарчихаж шүүдээ. Магадгүй дахиад нэг таарчихвал тэр миний заяаны хань ч юм билүү.Гэхдээ бараг дахиж таарахгүй биздээ учир нь орой болчихсон болохоор би гэрээсээ дахиж гарахгүй шүүдээ бас энэ нэг өдөрт гурван удаа санаандгүй таарвал заяаны хань гэдэг ч худал биз. Гэртээ орж хурдан гуталаа тайлаж өрөөндөө ороод л газар суучихаад босмооргүй санагдаж миний хамгийн хайртай зүйлүүдийн нэгээр яах аргаггүй шалны халаалт тодорлоо хэсэг тэндээ сууж хөлөө дуулаацуулчихаад босон хувцасаа солиод ээж ааваас хоол болсон бас манайд хүн ирнэ гэх дуулдав. Би ч хэнийг нь гайхна би эндхийхнийг бүгдийг нь танина шүүдээ.

Би: хэн юм бэ ээж Жон ахынхуу тэдний ах дүү хоёр ч царайлаг шүү эсвэл нөгөө Марк ахынх юмуу тэр ч гэсэн царайлаг шдээ эсвэл Сани эгчийнх юмуу тийм бол би явж будагаа бэлдлэээ нүүрээ яаж гоё будахыг заалгах гэж байгаа юм хамгийн хөөрхнийг нь хамгийн сүүлд гэдэг байхаа яг Мин ахын юм байнашт ашгүй Юнги убба бас ирэх байхдаа би ер нь явж нүүрээ будаж нөгөө хувцасаа өмслөө

Ээж: бишээ биш аль нь ч биш шинээр нүүж ирсэн гэсэн бас Ким овогтой шинэ хөрштэй болж байгаам шиг байналээ

Би: ээ юу вээ Жон ахынх яачихсын

Ээж: чи хоёр талдаа хөрштэй гэдгийг мэддэггүй юмуу У ахынх чинь нүүж байгаа

Би: өө арайчдээ Сэүнээээ Сүёонооо яг намайг ингээд мэдрэл хүн шиг орилж байхад хаалганы хонх дуугарч ээж намайг онгойлгож өгөхийг хэлэн би ч хөлөө зөөж ядан хаалга онгойлгоход үнэхээр хөөрхөн эгч нөхөрөө сугадан хоёр хүүхэдээ дагуулчихсан зогсож байлаа би ч тэр гэр бүлд зай тавьж өгөн гэртээ оруулж гуталаа тайлахад нь таавчиг гаргаж өгөөд гадуур хувцасаа хаана өлгөхийг зааж өгөхөд өөдөөс минь инээмсэглэн угтсан эгч талархснаа илэрхийлэн гал тогооны өрөөнөөс ээж ирээд хоол болсон гээд ширээнд сууцгааж намайг аавыгаа дууд гэхэд нь би хоёр давхарт байдаг аавын ажилын өрөөнд ороод аавыг дуудан бид хамтдаа доош бууж аав суудаг газараа би ч суудаг газраа суух гэхэд миний суудал дээр тэр айлийн хөвгүүн суучихсан байхаар нь би юу ч хэлэлгүй өөрийн хоолоо аваад өрөөндөө орон шалан дээрээ суугаад хоолоо идэх гэж байтал нөгөө хөвгүүн чинь хаалга ч тогшилгүй бүр хоолоо барьчихсан ороод ирэхээр нь би үнэхээр их гайхаж байсан ч үг хэлсэнгүйд тэр: хамт суугаад хооллож болно биздээ гэхэд нь би зүгээр л толгой дохиод өнгөрсөн

Тэр үед чамайг өрөөндөө оруулах хэрэггүй байсан юм

: чамайг хэн гэдэг юм. Намайг Тэхён гэдэг. Чи өдөр таарсан охин мөнүү нөгөө кафэн гадаа гэхэд нь өглөө өдөр орой гээд бид аль хэдийн гурдан удаа таарчихлаа шүүдээ энэ хувь тавилан уу

Би: намайг Жина Сон Жина гэдэг

Тэгэхэд чамд нэрээ ч хэлэх ёсгүй байсан юм