Part 7 Final

5.3K 468 5
                                    

"ဦးေလးဝမ္!...ခင္ဗ်ားဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ...ဟမ္.."
"ငါ.."
"က်ေနာ့္ရဲ႕... ေမွ်ာ့္လင့္ခ်က္ေတြကို ဖ်က္စီးပစ္လိုက္တာပဲ....သိလား...က်ေနာ္.ဒီသင္တန္းအတြက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ႀကိဳးစားထားရလဲ ဆိုတာသိလားလို႔!!.."
"ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ေ႐ွာင္းေလးရယ္..ငါ႐ွင္းျပမယ္"
_ဝိညာဥ္ဆိုးေကာင္ကိုေတာ့...က်န္တဲ့ သူေတြေျဖ႐ွင္းေနၿပီမို႔....သူကေတာ့ ေ႐ွာင္းေလးေနာက္ကိုသာ  ႐ွင္းျပရန္ လိုက္လာခဲ့တာ..
အခုက...ျမစ္ကမ္းေဘးတခုမွာ..သူတို႔ႏွစ္ေယာက္.
အေျခအတင္ျဖစ္ေနၾကတာ...မဟုတ္ဘူး..
ေ႐ွာင္းေလးက စိတ္တိုေနၿပီး..သူက ႐ွင္းျပဖို႔ႀကိဳးစားေနတာ....

"ေတာ္ပါေတာ့.... ေတာ္ပါေတာ့...ခင္ဗ်ားဗ်ာ....
က်ေနာ့နားမွာ ငယ္ငယ္ေလးထဲက ေနလာခဲ့ၿပိီးမွ
ခုမွ က်ေနာ့အိမ္မက္ကို ဖ်က္စီးပစ္တယ္..."
"ေ႐ွာင္းက်န္႔!..မင္းထင္တာေတြပဲ ဇြတ္ေျပာမေနနဲ႔..
ဘာလို႔ ငါေျပာတာကို နားမေထာင္ႏိုင္ျဖစ္ေနရတာလဲ.."
"က်ေနာ့ကို မေအာ္နဲ႔... မွားတာက ခင္ဗ်ားေလ..
ဘာလို႔ လူကို လာေအာ္ေနတာလဲ.....
ခင္ဗ်ား ထြက္သြားေတာ့...က်ေနာ့နားမွာ မေနနဲ႔ေတာ့.."
"ဘာ.."
"ေရာ့... ခင္ဗ်ားရဲ႕ ပစၥည္းကိုလဲ ျပန္ယူသြား..."
"ေ႐ွာင္းေလး.."
_XZကို diamond ကို ျပန္ထုတ္ယူတဲ့ နည္းေျပာျပထားတာမို႔...အလြယ္ေလး ထုတ္ယူလိုက္ၿပီး.ရိေပၚဆီ ပစ္ေပးလိုက္တယ္...
"ထြက္သြားေပးပါ ျပန္ေပၚမလာပါနဲ႔....."
"ေ႐ွာင္းေလး!ေ႐ွာင္းေလး!..ေ႐ွာင္က်န္႔!"
**ေခြးေကာင္ေလး....ငါေခၚေနတာကို လွည့္ေတာင္မၾကည့္ဘူး..sob*
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"အား!!.."
_XZ လမ္းမွာေတြ႔လိုက္ရတဲ့.....႐ုပ္ဆိုးဆိုး အေကာင္တေကာင္ေၾကာင့္.လန္႔သြားမိျခင္း...
.
_ရိေပၚ ထြက္သြားၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ..သူဝိညာဥ္ေတြကို
ျပန္ျမင္ေနသည္မွာ မေတြ႔ခ်င္မွအဆံုး....
ဦးေလးဝမ္ကလဲ ျပန္လာမေခ်ာ့ဘူး...
ျပန္လာေခ်ာ့ရင္ေတာင္...သူ ခြင့္လႊတ္ေပးအံုးမယ္....
အင္း....သူသတိရတယ္....ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အတူတူေနလာခဲ့ရတာေလ....ျမင္ေနက် မ်က္ႏွာ
ႏုႏုကို မျမင္ရလို႔ လြမ္းမိတယ္.....သူေဒါသအေလ်ာက္ေျပာခဲ့မိတာေတြကို ေနာင္တရတယ္.....ဝမ္ငယ္....
.
**ဒီအဖိုးႀကီး ျပန္မလာရင္ေနေပါ့...
ငါဘာသာ လိုက္႐ွာမယ္...ဟြန္႔..ဘာမွတ္...**
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
_XZ မားကို သြားေတြ႔ၿပီး တိုက္ခန္းကိုသာ ျပန္လာခဲ့တယ္....
တိုက္ခန္း႐ွိရာ လမ္းထိပ္ေလးက ခ်ယ္ရီပင္ႀကီးရဲ႕ေအာက္မွာ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်လ်က္
လမ္းေလ်ာက္လာသူနဲ႔ တိုက္မိေတာ့..ႏွစ္ေယာက္လံုး
ယိုင္သြားရတယ္....တဖက္လူကို အၾကည့္ပို႔မိေတာ့.
"ဦးေလးဝမ္.."
"ေ႐ွာင္းေလး.."
.
လိႈင္လိႈင္ေဝေနတဲ့ ခ်ယ္ရီပြင့္တို႔နဲ႔ အၿပိဳင္ ႏွစ္ေယာက္သား.မိနစ္ဝက္ေလာက္..အၾကည့္ခ်င္းမလႊဲ
မိၾကဘူး...လြမ္းေနၾကတာေလ...
.
.
"ေ႐ွာင္းေလး.."
"အင့္!"
.
_႐ုတ္တရက္ သူ႔ကိုေျပးဖက္လာတဲ့ ဦးေလးဝမ္..
"ခင္ဗ်ား...ငိုေနတာလား.."
_မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ဖို႔ ဆြဲခြာေတာ့လဲ...မလႊတ္ေပး..
"ခနေလးပါ ေ႐ွာင္းေလး...ဒီတိုင္းေလးေနေပး...
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္အေကာင္းဆံုး ႐ွင္သန္ရမယ္ေနာ္..."
"ဘာေတြေျပာ.."
_႐ုတ္တရက္ သူ႔မ်က္ႏွာကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အဳပ္ကိုင္လာၿပီး....
.
"ငါ့မ်က္စိေ႐ွ႕မွာတင္ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့ ကေလးေလးက. အမ်ားႀကီး ႀကိဳးစားမယ္မလား..
ကေလးရဲ႕ အိမ္မက္ကို ဖ်က္စီးမိတဲ့အတြက္လဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္...."
"ခင္ဗ်ား ဘာျဖစ္ေနတာလဲ...လာ ျပန္မယ္.."
"ဟင့္အင္း.ေ႐ွာင္းေလး..ကိုယ္သြားရေတာ့မယ္.
ေ႐ွာင္းေလးကို လာႏႈတ္ဆက္တာ..."
"ဘယ္ကို ထြက္သြားမွာလဲ..ဘာလို႔လဲ.. က်ေနာ့ေၾကာင့္လားဟင္.."
"မ မဟုတ္ပါဘူး ေ႐ွာင္းေလးရယ္ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဝမ္းမနည္းပါနဲ႔.. ....ေရာ့...ဒါေလးကို.ယူထား
ေ႐ွာင္းေလးကို ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကာကြယ္ေပးလိမ့္မယ္.. "သြားမွျဖစ္မွာလား...ဦးေလးဝမ္.."
"အင္း...."
"ျပန္လာမွာလား."
"အင္းေပါ့..ျပန္လာခဲ့မွာမို႔ ေစာင့္ေနေပးပါ...
....နဲနဲငံု႔ေပး...နဖူးကို နမ္းမို႔...."
"အမ္.."
- - - အင္းေပါ့ သူက သက္ႀကီးပု ကိုး.....
.
.
.
.
သူ႔ရဲ႕ အနားမွာ ဝမ္ငယ္ မ႐ွိေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့.အသိက
ခံစားရခက္ေပမဲ့....ျပန္လာမယ္ဆိုတဲ့.စကားေလးနဲ႔
တင္...ေျဖသိမ့္ထားပါတယ္...ေစာင့္ေနမွာမို႔...
ဆက္ဆက္ ျပန္လာေပးပါ...ဝမ္ငယ္ေရ...
.
ျပန္လာရင္... ရင္ဘတ္ထဲက စကားေတြကို
ေျပာျပမယ္...နားေထာင္ေပးမယ္မလားဟင္....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
#တစ္ေယာက္ေသာသူက .....ငယ္ငယ္ထဲက တြယ္တာမိခဲ့ရာကေန...
အေရာင္ေျပာင္းမိခဲ့တဲ့...သံေယာစဥ္ ပိုင္႐ွင္ေလးအတြက္...အခ်ိန္နဲ႔ အမွ် ေစာင့္စား
ေနသလို......
.
.
.
#ေနာက္တေယာက္လဲ...ၾကာေညာင္းလွတဲ့..
သက္တမ္း တခုအတြင္းမွာ ပထဦးဆံုး ေမတၱာသက္ဝင္မိတဲ့သူေလး
အတြက္.....ဆင္းရဲဒုကၡခံၿပီး...အနားမွာ
ေနႏိုင္ဖို႔အတြက္...ဆယ္ႏွစ္ဆယ္မိုး..
ျကိဳးစားေနေလရဲ႕.........
.
.
.
.
.
.
.
.
ဒီလိုဆိုရင္ သူတို႔ႏွစ္ဦး ျပန္ဆံုေတြ႔ရပါ့မလား....
ဆယ္ႏွစ္ျပည့္ရင္ေတာ့ သူတို႔ေတြ႔ဆံုဖို႔..
အခြင့္အေရး ႐ွ္ိေကာင္း႐ွိလာႏိုင္ပါရဲ႕ေနာ္....
ဆုေတာင္းေပးပါတယ္.....ခ်စ္မိသူႏွစ္ဦး
အခက္အခဲမ႐ွိ ျပန္ေပါင္းဖက္ႏိုင္ဖို႔......
.
.
.
........The End...................

Psychopomb(Completed)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα