𝕻𝖔𝖇𝖑𝖆𝖈𝖎𝖔𝖓 𝕾𝖔𝖑𝖊𝖛𝖊𝖉𝖊𝖘 𝕾𝖊𝖗𝖎𝖊𝖘 1

Chapter 4

I drove my car to the hospital. This is my first day, dad let me borrow his other car, I will buy next week. Madaming hindi nakakakilala sakin ang iba namay nagtataka. Nakalab coat ako at pumunta sa nurse station para tingnan ang schedule ko at nakipag usap narin sa ibang nurse na nandoon.

I just have check up this day at walang opisina dito, so i must stay sa nurse station for them to easily reach me if they needed.

" O Vlein kamusta na ang kaibigan mo?" napatingin ako sa kaliwa ko ng mapansin ng kausap kung nurse ang kakilala nya.

Matagal kung tiningnan ang papalapit na bulto ng tao. I didn't use my contact lenses at medyo malabo ang paningin ko but not totally na wala na akong nakikitang matino. My glasses is at my bag, hinubad ko ito ng pumasok ako dito, i will just used it incase i needed.

Lumapit sya sa nurse station para makausap ang nurse. Binaling ko naman ang paningin ko sa binabasa kong record book.
Hindi nya dapat ako makilala, im shy, shy, shy. Baka isipin nyang na- aatract ako sa kanya, nah never.

Tiniklop ko ang hawak ko at ngumiti sa nurse na kausap ko ng sumandal ang Vlien na yun sa counter.

" I better go" agad akong tumalikod sa kanila at mabilis na nilisan ang lugar. Narining ko pang tinawag ako nung nurse na hindi ko manlang nalaman ang pangalan.
Hindi na ako lumingon pa at tinahak ang tuwid na daan. Bahala na hahanapin ko nalang ang pedia station.

I massage my shoulders as i feel the pain of working all day. I have a lot of patients today especially the children. Nang nalaman nilang may doctor na nanaka - asign ay dumagsa ang mga pumuntang pasyente. Dati daw kasi halos isang beses lang pumunta ang doctor at ang ibay hindi naman especialist ang mga bata. Minsan nga ay wala talagang bumibisita at napipilitan silang pumunta sa bayan.

I lay my back at the sofa. Im really tired and i want to sleep.

" Salamat sa pag deliver hijo. "

" Walang ano man po. Babalik nalang ako bukas para sa mga prutas. "

" Sige. O sya ihahatid na kita. "

Tumayo ako sa kina-uupuan ko ng marinig ko ang mga yabag palabas ng kusina kung saan nanggaling ang mga boses. And im sure it was manang flor.

" Ai, maam nandito na pala kayo. " hindi ko na bigyan ng pansin ang pagbati ni manang flor sakin kundi sa lalaking kasunod nya na na kayuko at nagpapagpag ng sarili bago tumingin sakin ng magsalita si manang.

Oh, wem, giiii... Sya nanaman. What a fricking destiny.. No, no, no. It wasn't..

I closed my eyes before i give attention to manang and shyly smiled at her.

" Uhmn. I-i just arrive. " agad kong dinampot ang bag ko at sinukbit yun sa balikat.." Actually, i will rest na. Sige manang.. " agad akong umalis sa kinatatayuan ko at umakyat sa hagdan. Hindi naman na ako tinawag ni manang.

" Pagod yata si maam. " yun lang ang narinig ko and im sure sinabi nya yun sa lalaking, si Vlein.

Bakit ko ba sya laging nakikita? I doubt this na. I am not into a farmer. Yah i find him attractive but for me his not decent or just because of his job? What ever i don't want to see him again. I might just fall for him, knowing myself if i got attracted i admire him or worst i fall for him. Arrghh. Noooooo!! Never.

Hinagis ko ang bag ko sa bed ng makapasok ako sa kwarto ko at pumunta sa bathroom. Naghilamos ako at tiningnan ang sarili ko sa salaming nasa harap ko. I am frustrated, i fell this strange feeling, my goodness it cannot be. This is not me, the way i act if his there. I just see him twice but how can?

Sinabutnutan ko ang sarili ko at at sumigaw dahil sa pagka frustrate.

Umagang-umaga ang laki ng eyebags ko, it because i didn't sleep peacefully last night. Im so depressed and frustrated until now. Matapos makapag ayos ay naglagay nalang ako ng concealer sa ilalim ng mga mata para matakpan ang pangingitim nito at nagpowder, naglagay narin ako ng light makeup.

Bumaba ako at tumungo sa kusina para kumain,hoping to see mom and dad. Wala naman daw silang gagawin ngayon according to daddy ng bisitahin nya ako sa kwarto kagabi. I want to spend time with them.

At tama nga ako nag-aalmusal sila ni mommy. Bumati ako sa kanilang dalawa at humalik sa kanilang pisngi. Umupo ako sa tabi ni dad at nasa harap namin si mom.

" What's the matter darling? "
Napatingin ako kay dad ng magtanong sya sakin

I smile boredly " Nothing dad, just tired for yesterday i guess?" then i shruged my shoulder

Naglagay na ako ng kanin at ulam which is ham and eggs.
At nagsimula ng kumain.

" May pupuntahan kaba ngayon? " tumingin ako kay mom habang sumusubo ng kinakain, na tiningnan ako ng may pagtatanong

" Wala naman. Bakit? " nagsalita ako ng may laman ang bibig at nilunok iyon pagkatapos kong magsalita

" You're presentable today. May aasahan bang darating?" ayon sa tono ng boses ni mom ay parang may ibig sabihin, at ngumiti rin sya na parang tinutukso ako.

" Wala rin. I just felt to put some make-up. " yumuko ako at pinagpatuloy ang pagkain.

I know na nagkakatitinginan silang dalawa at alam na nila ang ibig sahihin nila.

They're always do that every time there are seldom things that I do or knew to them.

Tahimik na uli kaming kumakain. Im not feeling okay right now, wala ako sa mood which is not new. Im always liked this everytime i over think or im not with the persons i am comfortable with, I'm not saying that i am not comfortable with my parents i am just not in a good.

" Ma'am nandyan napo ang mga prutas. " biglang pumasok si Sally at nagbigay alam tungkol sa mga prutas.

" Papasukin mo lang " agad namang tinapos ni dad ang pagkain at naghintay sa kanyang kina-uupoan.

💜💛

Upnxt...