YORUM
Çantamı sıraya bırakıp camdan dışarı bakmaya başlamıştım. Miraç'ın yazdığına göre bugün okula geç kalmıştı.
Kesinlikle onun için camda dikilmiyordum.
Bugün onunla fazla yazışmamıştık, okula geç kaldığı için acele ediyordu ve ben de telefona bakarken bir yere çarpmasını istememiştim.
"Yüsra!" diye bir ses duyduğumda camdan daha dikkatli baktım. Miraç bileğindeki tokayı göstererek bana el sallamıştı ve kocaman gülümsüyordu.
Ben de ona gülümseyip el salladığımda birkaç saniyeliğine durup etrafa bakmış ve etrafta kimsenin olmadığını görünce öpücük atıp hızlıca benim görüş açımdan çıkmıştı.
Ona aptal diye boşuna demiyordum...
Ona gülüp sırama oturduğumda Arda'nın bakışlarına maruz kalmıştım. Ne zamandır buradaydı bu?
"Ne bakıyorsun bön bön? Merak etme Miraç'ın sana öpücük attığını ve senin de ona gülümsediğini, ayrıca onun senin tokanı bileğine taktığını görmedim."
"Görmediğin bir şey kalmamış zaten." diye mırıldandığımda duymamış gibi elini kulağının arkasına götürmüştü.
"Cidden hiçbir şey görmemişsin Arda. Görecek ne kaldı başka?" dediğimde gülüp sıraya oturdu.
"Daha sizin birlikte olduğunuzu görmedim mesela? İkiniz de birbirinizden hoşlanıyorsunuz ama kimse ilk adımı atmıyor. Ne yapayım ilk adımı ben mi atayım?"
"Seni ilgilendirir mi bu konu?" dediğimde sadece güldü. Ciddi olmadığımı, sadece konuyu değiştirmeye çalıştığımı gayet iyi biliyordu.
"Bak aklıma gelmişken, Seren'i gördün mü?"
"Hayır, neden?"
"Bize müstakbel eniştemizden bahsetmedi, fotoğraf attığında yorumlardan öğreniyorum. Senin Miraç'ın arkadaşıymış."
"Benim Miraç?" dediğimde kafasını salladı.
"Senin, neyse konumuz seninki değil zaten. Seren..."
"Benim dedikodumu mu yapıyorsunuz?" diyerek Seren sınıfa girdiğinde Arda güldü.
"Yaman'ı ne zaman bize anlatacaktın? Yorumlardan öğreniyoruz bildiğin."
"Sadece konuşuyoruz diye bir şey söylemek istemedim."
"Ne zamandır konuşuyorsunuz ki?"
"Yaklaşık 3 hafta." dedi ve saatine baktı. "Neyse, zil çalar birazdan. Ben sınıfıma gidiyorum." deyip hızlıca sınıftan çıkmıştı.
Seren'in ardından kapıya bakarken birden gözüme Miraç'ın çarpmasıyla gülümsedim. O da onu gördüğümü fark edince gülümsemişti.
"Ne gülüyorsun be.... Heeee. Anladım tamam." dedi Arda ve sonrasında ise başka bir şey demedi.
Birden zilin çalmasıyla Miraç başta şaşırsa da sonradan el sallayarak kapının oradan ayrılıp sınıfına gitmişti.
O gerçekten Aptaldı...
~~~~
Şöyle biri, olur mu be?
Neyse, her zamanki gibi kaçıyorum ben. Bb
YORUM
YOU ARE READING
Aptal | Texting
Short StoryAptal: İyi bari arkadaşça konuşalım Aptal: Ama arada sana yavşarım haberin olsun Yüsra: Konuşacağımızdan bu kadar eminsin yani? Aptal: Şu an konuştuğumuza göre :))
