Moonlight War (Gazellian Series #5)

Chapter 3

To feel the whole chapter, you can play this song on youtube. Search the youtube channel, TaiGekTou. Title: Song of the fleeting blossom.

Chapter 3

Susi

Sa paanong paraan namamangha ang isang diyosang katulad ko? Sa mga bagay na likhang sining ng isang maestro, na ang dala'y matinding emosyon na maging ang sariling pintig ng iyong puso'y gumagawa ng sariling musika.

Ngunit anong klaseng sining ang taglay ng kilalang hari ng kasaysayan na ang kanyang natural na pagtindig lamang ay tila lalagutan ng hininga ang sinumang sisilay sa kanya?

Na ang isang diyosang katulad ko na may mga matang hindi nasanay sa paghanga sa perpeksyon ng isang lalaki'y ngayon ay hindi mapagkaitan ang matinding admirasyon.

Ang kanyang isang kamay ay nakatago sa kanyang likuran habang ang isa'y pormal na niyang inilahad sa akin.

Hindi ko na namalayan ang minutong lumipas habang ang aking mga mata'y nakatitig sa kanya.

"Hindi mo ba pauunlakan ang pagmamagandang loob ng isang estatwa?" nanatiling bahagyang nakayuko sa akin si Haring Thaddeus habang hindi niya inaalis iyong kamay niyang nakalahad sa akin.

Unti-unti kong inabot sa kanya ang nangangatal kong kamay. Ang inasahan kong lamig na mararamdaman sa kanya ay napalitan ng init ng kanyang mga kamay, na tila hindi siya nagmula sa isang malamig at walang buhay na bato.

Siya'y parang tunay na nabuhay, ngunit nasisiguro ko na ang Haring siyang nasa harapan ko ay parte na ng mahikang may ihip ng oras at panahon. Ngunit bakit ang presensiya niya'y tila hinigitan na ang sa akin?

Inalalayan ako ng hari hanggang sa tuluyan na akong matayo ng maayos. Pinilit ko ang sarili kong kumilos bilang isang diyosa, may sariling postura at malakas na presensiya na hindi kakakitaan ng panghihina at panliliit sa sarili, ngunit hindi ko iyon magawa sa harap ng kilalang Hari ng Sartorias.

Hinila ko ang aking kamay mula sa kanya at agad ko iyong itinago sa aking likuran. Nararamdaman ko ang matinding pangangatal niyon sa likuran ko kaya inihawak ko roon ang isa ko pang kamay upang patigilin iyon sa panginginig.

Sa isang hawi ng hari, ang magulong silid ay unti-unting gumalaw at bumalik sa dati nitong kagandahan. Mula sa mga larawan, sahig, pader, kisame, bintana at mga malakristal na ilaw. At habang nangyayari iyon ay kapwa na kami nakatanaw ng hari sa mga larawan na bumabalik na sa kanilang mga posisyon.

"Sa aking mga ipininta, mahal na diyosa, ano ang masasabi mong siyang iyong pinakamagugustuhan sa lahat?"

Ngayo'y nakasalikop nang muli ang mga kamay ng hari habang pinagmamasdan ang kanyang mga obra maestra.

Gumala ang aking mga mata sa bawat larawan na naroon, halos lahat iyon ay magugustuhan ko dahil sa angking ganda ng kanyang estilo sa pagpinta, ngunit nang unang pumasok ako sa silid na ito, hindi lang iisang larawan ang siyang lubos na nakaagaw ng aking atensyon bukod sa larawang siyang inakala kong daan upang muli kong makausap ang hari.

Humiwalay ako sa tabi ng hari at kusang humakbang ang aking mga paa patungo sa kaliwang bahagi ng silid at natigil iyon sa harapan ng larawan na masasabi kong may kakaibang misteryong dala.

Marahan kong itinuro ang larawan. Hindi ko masasabing ito ang siyang pinakamaganda o aking magugustuhan, pero hindi mapapayapa ang sarili ko kung hindi ko iyon bibigyan ng atensyon sa mga oras na ito.

Naglakad patungo sa akin si Haring Thaddeus at pinagmasdan din niya ang itinuro ko.

"What can you say about this painting?" tanong sa akin ng hari.