Jennie'den:
Sabah kalktığımda Jimin kahvaltıyı hazırlamış benim kalkmamı bekliyordu. Uyandığımı fark edince yüzüne bi gülümseme takıldı daha sonra beni kucağına alıp mutfağa indirdi.
Mutfağa inince beni yavaşça sandalyeye oturttu ve daha sonra karşıma geçip kahvaltı etmeye başladı. Sabahtan beri benimle konuşmamıştı. Ben de sessizliği bozmaya karar verdim.
Jennie: Jimin ben özür dilerim. Ben annemlerde kalırım.
Jimin: Gerek yok. Kahvaltı ette hastaneye giderim.
Jimin masadan kalktı ve çıkmak için kapıya doğru yaklaşınca ona seslendim durdu.
Jennie: Teşekkürler. Beni aşka inandırdın.
Jimin bi süre bekledi ve arkasına döndü. Yüzüme umut dolu gözlerle bakıyordu.
Jimin: Bişey değil.
Jennie: Barıştık mı kısa çocuk?
Jimin: Senden uzunum ama.
Jimin gülümsedi ve mutfaktan çıkmıştı. Noldu yine buna?
Jennie: Yine ne yaptım?
Jimin: Arabayı hazırlıyacağım.
Jimin salondan araba anahtarı aldı ve evden çıktı. Bende kahvaltımı edip Jimin'i bekledim.
Jimin eve gelince beni gördü ve hemen kucağına aldı.
Jimin: Seni arabaya bindireyim.
Jimin beni arabaya bindirdi ve daha sonra kendisi binip arabayı çalıştırdı. Yaklaşık yarım saat sonra hastaneye vardık.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Dediğim gibi hikayeyi uzatmayı düşünüyorum. O yüzden de bölümler kısa kısa olacak. En az 20 bölüm olsun istiyorum. Saranghe🐼
