Κάτω Από Το Χώμα.

Κεφάλαιο 1ο.

Anne.

Ο αέρας κάνει τα μαλλιά μου να πετάγονται από 'δω και από 'κει χαλώντας την ψηλή μου κοτσίδα. Σουφρώνω τα χείλη μου και σφίγγω τον γιακά του μπουφάν πάνω μου.

Ανεβαίνω γρήγορα τις σκάλες κρατώντας σφικτά την τσάντα μου. Περπατάω σχετικά γρήγορα στους διαδρόμους και το κεφάλι μου γεμίζει με φωνές παιδιών.

Κοιτάζω αριστερά και δεξιά χωρίς να βλέπω τους φίλους μου και έτσι αποφασίζω να προχωρήσω πιο μέσα. Το μάτι μου πέφτει στον πίνακα ανακοινώσεων. Διάφορες οργανώσεις και διαγωνισμοί του σχολείου.

Λίγο πιο κάτω μερικές αφίσες για το πάρτυ που διοργανώνει απόψε ο Eric. Χαμογελάω αχνά και προχωράω βλέποντας ένα πλήθος μαθητών συγκεντρωμένοι μπροστά από την αίθουσα φυσικής.

"Είσαστε όλοι έτοιμοι για το πρώτο πάρτυ της χρονιάς;!" Λέει ενθουσιασμένα ο Eric ανεβαίνοντας πάνω στο θρανίο που είχαν στερεώσει εκεί. Όσο φωνάζει οι φλέβες στον λαιμό του γίνονται όλο και πιο εμφανείς.

Διάφορα επιφωνήματα και φωνές ακούγονται κάνοντας περίεργους ήχους μαζί τον Stephen. Πλησιάζω κοντά τους και στέκομαι δίπλα σε κάτι κορίτσια από την ομάδα των μαζορέτων. "Ωραία!" Το βλέμμα του πέφτει πάνω μου, μου κλείνει το μάτι και μου χαμογελάει. Νιώθω τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν. "Θα σας δω όλους εκεί το βράδυ. Να μην λείψει κανείς."

Ο Eric και O Stephen κατεβαίνουν, διάφορα παιδιά τους αποθεώνουν και τους χτυπάνε φιλικά στον ώμο. "Καλημέρα Anne!" ο Stephen έρχεται δίπλα μου. Το ίδιο κάνει και ο Eric.

Το χέρι του τυλίγεται γύρω από την μέση μου και αφήνει ένα φιλί στον λαιμό. Γέρνω προς τα πίσω ώστε να μπορέσω να κοιτάξω τα υπέροχά του μάτια. "Καλημέρα αγόρια!" Παρατηρώ το ρολόι στο αριστερό μου χέρι και βλέπω πως έχουμε τέσσερα λεπτά πριν μπούμε για την πρώτη ώρα.

"Θα έρθεις απόψε έτσι;" βγάζω τα βιβλία από το ντουλαπάκι μου και αρχίζουμε να περπατάμε πάλι. "Δεν ξέρω. Ίσως δεν είναι πολύ καλή ιδέα. Εξάλλου έχω διάβασμα." Ο Stephen έφυγε από κοντά μας χωρίς να τον καταλάβουμε και προχωράμε προς την τάξη.

"Είναι οι γονείς σου πάλι έτσι;" στερεώνει τον κορμό του στην πόρτα ενώ με βλέπει να μπαίνω προς τα μέσα. "Ναι." Λέω κουρασμένη αφήνοντας μια ανάσα. "Καλά, αν αλλάξεις γνώμη πάρε με τηλέφωνο να έρθω να σε πάρω."

Αφήνει ένα φιλί στο μέτωπό μου και εγώ τυλίγω τα χέρια μου στην μέση του. "Θα τα πούμε μετά" του ψιθυρίζω. Το κουδούνι χτυπάει και αυτός χάνεται από το οπτικό μου πεδίο.

Βολεύομαι καλύτερα στην θέση μου ενώ βλέπω την Terri να εισέρχεται στην τάξη. "Anne, καλημέρα." μου αφήνει ένα φιλί στο μάγουλο και κάθεται δίπλα μου.

Μέχρι να μπει ο καθηγητής στη τάξη εγώ και η Terri μιλάμε για διάφορα θέματα. "Θα πας απόψε στον Eric έτσι;" είμαι σίγουρη πως θα πάει έτσι κι αλλιώς. "Ναι εσύ δεν θα έρθεις;"

"Δεν ξέρω μάλλον όχι. Δεν θέλω να έχω προβλήματα με τον πατέρα μου πάλι." Μου δίνει ένα συμπονετικό ύφος και μου ακουμπάει τον ώμο. "Μπορείς να τον ρωτήσεις δεν θα χάσεις κάτι."

"Καλημέρα στην αγαπημένη μου τάξη." Λέει ο κ.Lordes ενώ κρατάει μια κούπα με τσάι μαζί του.

[....]

Γυρίζω σπίτι και παρατηρώ πως τα αυτοκίνητα των γονιών μου είναι εδώ. Ανοίγω την πόρτα του σπιτιού και η μυρωδιά του φαγητού σπάει την μύτη μου. "Μαμά;" φωνάζω και κατευθύνομαι προς την κουζίνα.

Την βλέπω να είναι πάνω από μια κατσαρόλα έχοντας τον απορροφητήρα αναμμένο. Την πλησιάζω και την ακουμπάω στον ώμο. " Με τρόμαξες Anne!" Γυρίζει προς το μέρος μου ενώ έχει τοποθετήσει το χέρι της στην μεριά της καρδιάς της.

"Συγγνώμη σε φώναζα από πριν αλλά δεν με άκουγες." Βήματα ακούγονται από την σκάλα και παρατηρώ την σκιά του πατέρα μου. "Πώς πήγε σήμερα Anne;" βολεύεται στο τραπέζι και περιμένει το φαγητό του.

"Καλά, όχι κάτι το ενδιαφέρον έτσι και αλλιώς τώρα ξεκινήσαμε." Κάθομαι και εγώ απέναντί του περιμένοντας και την μητέρα μου να καθίσει.

Μετά από μερικά λεπτά αποφασίζω να μιλήσω. "Λοιπόν μπαμπά σήμερα ο Eric κάνει ένα πάρτυ θα με αφήσεις να πάω;" στην αρχή απλά με κοιτάει χωρίς να λέει κάτι. Έπειτα κοιτάζει την μητέρα μου, ενώ αυτή προσπαθεί να του πει κάτι μέσα από νοήματα. Στο τέλος γυρίζει πίσω σε μένα.

"Μπορείς να πας αφού θα έχεις τελειώσει το διάβασμα και θα υποσχεθείς πως δεν θα κάνεις τίποτα περίεργο."

Αυθόρμητα σηκώνομαι πάνω και τον αγκαλιάζω. "Είσαι ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου!" Λέω και τον ακούω να χαμογελάει.

Φεύγω από την κουζίνα και ανεβαίνω γρήγορα στο δωμάτιό μου. Βγάζω το κινητό μου ενώ και στέλνω μήνυμα στον Eric.

Προς Eric.
Τι ώρα μπορείς να έρθεις να με παρεις;

Δεν περνάει ούτε μισό δευτερόλεπτο και μου απαντάει.

Θα έρθω κατά τις 10 είναι καλα;

Του πληκτρολογώ γρήγορα ένα ναι και έπειτα κλείνω το κινητό μου.

Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου και πιάνω το ημερολόγιο μου.