You: My Last Hope

004

It's been a week, one week din akong di nagpakita sa duty. Buti na lang suspended ng two days. I just stayed in my room. Bababa lang ako pag anjan na si Ate. Minsan lang din ako kumain.

It was weekend night when I decided to go down and get some beer in the fridge. I asked Ate Nene to buy me more bottles, for stock lang naman yung iba.

Ang dami pumapasok sa isip ko, Lyndon did not stop texting me. Pero di ko sya nireplyan ni isang beses. Sapat na ang mga litrato na nakita ko. Ayaw ko nang magpaloko. I was ready to give all my trust and love.

Naabutan ako ni Kuya na umiinom mag isa sa baba. Nagulat ako nung umupo sya sa tapat ko. Kumuha ng isang bote.

"May problema ka?" tanong nya.

"Siguro? Problema siguro." sagot ko.

"Well care to share." inabutan nya ko ng isa pang bote nung nakita nyang paubos na ang iniinom ko.

"Asan si Ate?" maingat kong tanong.

"Di daw uuwi eh, may convention. Don't worry, nagiinom din si Angel nung college, gumagala din. It's okay. Malaki ka na." nakangiting sabi nya.

"Kuya, sobrang talino ba ni Ate?" alam ko ang sagot. Gusto ko lang saktan ulit ang sarili ko.

"Alam mo kung talino at talino lang, wala akong masabi sa ate mo. She's the smartest person I know. Pero mejo strict hehe." hindi ko alam kung ano magiging reaksyon ko, tama bang sya ang kasama ko sa pag inom.

"Tell me, what's n your mind ba?" myling tanong ni Kuya.

"Kasi kuya, I was being compared kay Ate. Not literally pero yun yung nararamdman ko. They are setting Ate as good example. Well, masipag naman at matalino si Ate Angel talaga." nakatingin ako sa kawalan habang nag iisip ng susunod na sasabihin. Sa dami kong igustong ishare, parang nablanko lang.

"I think I'm good. I was able to pass all the subjects and made it in higher grades, but not all of them. That's not enough pala Kuya."

"You're still young. Dapat yung mga ganyang bagay hindi sinasapuso. Labas mo lang sa kabilang tenga mo. Ako nga bumagsak sa ibang subjects med ko yun ah, pero di ako nagpa apekto. Tingnan mo, doctor na ko ngayon." nagulat naman ako sa kanya. Totoo kayang may bagsak sya o pinapagaan lang nya loob ko.

"Kuya kasi before enrolment, I talked to mommy na I wanted to shift course. Psychology ang gusto ko. Pero hindi nya ko pinakinggan.Tapusin ko daw ang kurso ko at pagnakakuha ako ng lisensya, lilipad na ko papuntang States." patuloy na pagkukwento ko.

"Alister, maganda ang pagdodoktor pero kung ako sa'yo tapusin mo muna ang Education tapos pag napatunayan mo kina Mommy na kaya mong tapusin Education, dun mo i pursue ang medschool, kaya mo yan. Naniniwala ako sayo." bahagya naman akong naliwanagan sa sinabi ni Kuya.

Panganay ako, nag iisang babae sa aming magkakapatid. Well being the eldest is not a joke. Ang bigat, nasakin lahat ng pressure. Maybe Kuya is right. I need to prove them first na kaya ko matapos to before I go to my dream.

"Yun lang ba Ali? o may iba pa bumabagabag jan sa isip mo?" sige na, itotodo ko na pagseshare. Alam ko naman na di nya sasabihin to kay mommy and kay ate.

"Kuya promise me na you will not tell this to Ate ah." pagsisigurado ko.

"Haha sa tingin mo gagawin ko yun? Seryosong tao ate mo. Takot nga ako dun eh." pagbibiro nya.

"Kasi Kuya you know the guy you caught before? Nung sasakay na sana ko sa kotse nya pero di kita napansin andun ka pala?" I asked.

"Yeah I knew him. Yung panget  na yun? Bakit anong meron?" may pang lalait talaga kuya.