Doctor - Liskook

bölüm altı

Satır arası yorumlar yaparsanız beni
çok mutlu edersiniz. ♡

Lalisa,
evinden hızlıca çıkıp arabasına bindi. Kang Hemşire onu sadece beş dakika önce arayıp Bayan Jeon'un durumunun kötüye gittiğini söylemişti.

Pazar günleri haftanın en sakin günü olurdu ve bu yüzden Bayan Jeon ile ilgilenen bütün doktorları ve bazı hemşirleri seminere göndermişti. Beynine lanet ediyordu.

Arabayı çalıştırıp gaza yüklendi. Hastaneye vardığında da büyük sessizliğin içinde Bay Jeon'un bağırışları yankılanıyordu.

Bağırışların şiddetlenmesiyle Lalisa'da koşmaya başladı. Tekrar tekrar kendine lanet etti. Ne yapabilirdi? Son bir yıldır doktor önlüğünü giymeyen kadın hiçlikten bir mucize oluşturabilir miydi?

"Mucizeler hep hiçlikten var olur."

Küçük kardeşi... Lalisa'nın hayatında ki bütün boşlukları dolduruyordu ama bir türlü ayağa kalkıp ona sarılmıyordu. O kadar ihtiyacı vardı ki bir saniyelik sarılmasına.

Zar zor on üçüncü kata varmıştı. Bu sefer düşünmek yoktu. Duygularda sıfırlanıcaktı. Her türlü faktöre göğüs gerecekti.

Lalisa, odasına girdiğinde koltuğunda oturan bir adet Park Jimin'le karşılaştı.

"Aman tanrım, yasaklar hiç sana göre değil. Lanet kafanı kullanda çık odamdan."

"Ayıp olmuyor mu müdür?"

"Güvenlikleri çağırıyorum."

Lalisa, masadaki telefona uzanıcakken Jimin oturduğu yerden kalktı. Şerefsizin tekiydi.

"Tamam, bak gidiyorum."

Gevşek konuşmalarına daha da sinirlenmişti ama şuan kurtarması gereken bir hastası vardı. Park Jimin odadan çıkarken Lalisa'da ek odasına girdi ve son bir yıldır giymediği doktor önlüğünü giydi. İnanılmaz bir histi. Sekiz yıl öncesine geri dönmüştü.

Ek odadan çıkıp asansöre bindi ve Bayan Jeon'un odasının olduğu kata indi. Koridorda ona atılan bakışlar... hepsi hayret doluydu ama o hayretin içinde başka bir his daha vardı. Görebiliyordu. Gerçekten ondan bu kadar mı nefret ediyorlardı?

Bayan Jeon'un odasına girdiğinde Kang Hemşireden son durumu söylemesini istedi.

"Terapinin ilk günü. Oğlunun onunla konuşmasına izin verdik fakat..."

"Fakat ne?"

"Fakat, oğlu odadan çıktıktan yarım saat sonra kalp atışları hızlanmaya, nabzı da düşmeye başladı. Sonrada hemen sizi aradım."

"Şu an?"

"Kalp atışları normale döndü ama nabzı hâlâ düşük."

"İlk önce solunum cihazını tak. Kapıyı kilitle ve perdeleri ört. Oğlu buralardadır."

Kang Hemşire, Lalisa'nın dediği her şeyi yaptı. Tam ağzını açmış neden kapıyı kilitlediğini sorucakken Lalisa konuşmaya başladı.

"Bir tür epilepsi krizinin fragmanı. Yongsun'un dediği her şey doğru fakat Bayan Jeon için değil."

"Nasıl yani?"