ချစ်သူသာနေကြာပန်းတပွင့်ဆိုရင်🌻(Season-2) Completed

Part-13 (Unicode)

"ဒီအရောင်လေးက မကောင်းဘူးလား။မိုးပြာရောင်လေး။ချစ်စရာလေး။"

နန်းနှင့် ကျွန်တော် ပရိဘောဂတန်းမှာ လှည့်ပတ်နေတာ တော်တော်ကြာလှပြီ။ နန်းက ဟိုဟာကိုင်ကြည့်လိုက်၊ ဒီဟာ ကိုင်ကြည့်လိုက်နှင့်မပြီးနိုင်တော့။ အခုလည်း ဆိုဖာတို့ ကုတင်တို့လို တခြားအရေးကြီး ပရိဘောဂတွေအစား အိ်ပ်ရာခင်းတွေကို ကြည့်နေသည်။

"အပြာရင့်ရောင်ရွေး။ နန်းရဲ့။ အပေခံတယ်။"

"ပြန်လျှော်လို့ရတာဘဲကို။"

"ဒါဖြင့်လည်း နန်းသဘော။"

နန်းက ကျွန်တော့်ကို မျက်စောင်းလှည့်ထိုးလေကာမှ ကျွန်တော် အနည်းငယ် ကြောင်သွားလေမိသည်။ ကျွန်တော့်လေသံက အရမ်းကို စိတ်မရှည်တဲ့လေသံများပေါက်သွားလို့လား။ ကျွန်တော် နန်းကို စိတ်မရှည်တာ မဟုတ်တာတော့ သေချာပါတယ်။ နန်းပုခုံးကို ဖွဖွလေး ကိုင်ပြီးမှ နန်းအနားကို တိုးကပ်သွားလိုက်ပြီး

"နန်းက အိမ်ထောင်ကိုထိန်းသိမ်းရမယ့် အိမ်ရှင်မဘဲ။ နန်းစိတ်ကြိုက်လုပ်။"

နန်းမျက်နှာမှာ ရှက်သွေးက ဖြာထွက်သွားသည်။ ကျေနပ်နေသည့် အပြုံးတစ်ခုကလည်း ထွက်ပေါ်လာသည်။ တတ်နိုင်ရင် တတ်နိုင်သလောက် နန်းကို အလျှော့ပေးသည်။ အိပ်ရာခင်းကိစ္စလောက်က ကျွန်တော်တို့ အငြင်းပွားရမယ့် ကိစ္စမျိုးမဟုတ်ဘူးလေ။ နန်းစိတ်ကြိုက် အိပ်ရာခင်းတွေ ဝယ်ပြီးတော့ နန်းက တခြားအိပ်ရာ ပရိဘောဂတွေဘက်ကို ထပ်ကြည့်ဖို့ ပြင်နေလေသည်။ ကျွန်တော်ကတော့ ဖုန်းဝင်လာလို့ စကားပြောနေရသည်။ ကျွန်တော်ထိုင်တဲ့ဆေးခန်းတစ်ခုက Receptionist။

"ကိုဘုန်း။"

ဆေးခန်းထိုင်မယ့် Schedule ကိစ္စပြောနေရင်း အတန်ငယ်ကြာသွားတော့ နန်းကလှမ်းအော်ခေါ်သည်မို့ ကျွန်တော့်မှာ ကမန်းကတန်း ပြန်ဖြေရသည်။ ကံကောင်းချင်တော့ ဆွေးနွေးလက်စ အကြောင်းအရာက ပြီးဆုံးသွားလေပြီမို့ တဖက်ကလည်း ဖုန်းချသွားပြီ ဖြစ်သည်။