"Astrid" tawag ko sa kanya nang makita ko siyang pumasok mula sa entrance nang backstage.
Linampasan niya ko na parang hangin lang.
Antagal ko siyang hinintay, ang tagal kong hinintay ang araw na ito para lang magkita at makasama ko ulit siya after nang ilang months na hindi ko siya nakita simula nang mawala si Adreanna.
Kahit anong gawin ko ayaw niya ko kausapin at naiintindihan ko siya dun.
Hinawakan ko naman siya sa laylayan ng coat na suot niya "A-astrid" kinakabahan na tawag ko sa kanya na nag patigil sa kanya.
"May gusto lang akong sabihin saiyo-" hindi ko na ituloy ang sasabihin ko nang magsalita siya.
"Bitawan mo ko," malumay na bigkas niya animo'y nadidiri sakin. Binitawan ko naman siya agad.
Nanatali kami nang ilang minutong ganun at nag pakiramdaman, this is my last chance para masabi sa kanya yung hindi ko nasabi dati.
"Mahal kita." hindi ko mapigilan na masabi.
Kahit yun man lang sana iconsider niya at baka sakaling mahalin niya ulit ako.
D ko makita ang reaction niya dahil nakatalikod siya sa akin.
"Aalis na ko sa pagiging Prinsipe Kalila, ayoko nang makita ka pang muli, hindi ko kaya." humarap siya sakin na may lungkot sa mga mata.
Different from what i'm expecting him to say.
Akala ko mapapatawad na niya 'ko.
Pero nakatadhana atang sa lifetime na ito ay hindi kami magkatuluyan.
"Sorry" malungkot na sambit ko.
After a months hindi pa ko nakakabangon at nakakamove on sa nangyari kay Adreanna, araw araw akong nag aalay sa simbahan nang Sunflower na paborito ni Adreanna at nagdadasal na sana masaya siya kung saan man siya.
BINABASA MO ANG
The Queen (Book 2)
ChickLit"I lost the Moon while counting the Stars." - Prince Astrid
