Your Below Average Girl

Prologue

*Unknown POV*

           Sa paglalakad ko sa makitid na hallway ng aming paaralan, isa isa kong tinigan ang mga mata ng nagmamakaawang estudyante habang pasimpleng sinusundan ang bawat kilos na ginagawa nila.

           Have you seen a horror movie before when the main character snapped? Di naman mangyayare ang lahat ng ito, kung di nila ako tini

              "Bakit mo kailangan gawin sa amin to?" Sigaw ni Lindsay sa akin. "Bakit naman hindi?" sagot ko sabay lakad papunta sa kanya.

Umiiyak.

Nanginginig 

at

           Natatakot na tumingin sa akin si Lindsay habang umaatras. "Please wag naman ganito. " Sabi niya habang umiiyak. "Girl. Inisip mo ba yan bago ka sumigaw dyan." sabi ko sabay tawa. "Sabagay." Dagdag ko. "Dyan ka naman magaling." Dugtong ko pa.

           Wala na siyang maatrasan. Di ko rin mawari kung bakit napaka saya ko naman ata para sa ganitong situation. "This is what you get for pushing me in the edge. Tawag pa ng pulis." Sabi ko at nilagay ng dahan dahan sa kanyang mga leeg ang aking kamay. Nakasandal na sya sa dingding at unti unting bumabagsak sa sahig. Nangingig ang mga tuhod. Nagluluha ang mga mata but this bitch stared at my eyes with full of anger. How dare she?

             "May sasabihin ka?" Tanong ko habang unti unting binabaon ang aking mga kuko sa kanyang mga leeg. "Go to hell Bitch." Sagot nya na parang nabubulunan at pinpilit na pigilan ang panginginig. "ooh." sabi ko.

          "I will make sure that you will come with me." dugtong ko at walang ano-ano ay hinigpitan ko ang hawak sa kanyang mga leeg gamit ang aking kanang kamay at hinampas ang kanyang ulo sa dingding.

              Walang tunog. Sumalpak nalang ang kanyang mga kamay sa sahig. Wala na siyang malay. Kahit tili ay di ko manlang narinig sa kanya.

             Halos di mo na makita ang dating puting dingding na ngayon ay naging kulay pula na may halong laman na marahil ay ang kanyang mga utak. 

         Nakakatawa dahil noon, gusto ko lang naman ng utak nya. Ngayon, its all over the place. Scattered in the wall.

              Pati mukha nya di mo na maaninag. I made sure of that and will do it again.

                   Inikot ang walang malay nyang katawan hanggang sa makita ko ang ngayong di mo na mapaliwanag na wasak-wasak na batok at muling inumpog ang kanyang mukha hanggang sa nagmukha na syang Strawberry Flavored Jelly ace. How satisfying.

                "Dati. Inggit na inggit ako sayo kasi ang ganda mo na... ang talino mo pa. Look at you now. Mas malala ka pa sa yelo na binibili ko sa kanto." Sabi ko at tumawa.

                         Nagsisigawan ang mga tao habang humihingi ng tulong. Just makes sense... after all... that's what happens when the devil set its foot on earth. Mahirap talaga pag naiipon. Ang sarap nalang ilabas sa kung ano - anong bagay. 

               Sinundan ko ng tingin ang mga taong sinubukang tumakbo papalabas ng aming paaralan. Do they really think they can get out of this school alive? No one can never get out. Not in my watch. 

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

AUTHOR'S NOTE!

             This is my first time writing in Tagalog. I am actually a Filipino pero di talaga ako maalam managalog even its my mother tongue. Kahit na pinanganak ako dito sa Luzon ang hirap. Hirap din ako magenglish. Hirap ako in anything kaya please spare my grammar and mistakes. I will keep on rereading and editing this para mas masaya!  

        I should be doing our business plan kaso I am too sad to do so. This story serves as my outlet na rin kaya medyo dark siya. hehehehehe. Pagpasensyahan nyo na kapag medyo may mga off kasi minsan related siya sa real life events. Charrot lang! 

Keep safe everyone and stay happy!