🌾

Kahverengi gözlerinde denizi görmek gibiydi seni sevmek. Ben o denizde boğulma pahasına koştum sana. Düşmüşüm, kalmışım, kalkmışım...
Elimden tutan olmamış, gitme diyen olmamış inançsız oluşum bundandır hep.  Dört mevsim aynı gelmeye başlamış bir anda. Kışı sende geçirmek her mevsimi kış yapmış bende. Kardelen bile çok görmüş kendini bana, açmamış kışımda.  Aslında diğerlerinden farkın yoktu. Seni farklı yapan bendeki sevgiydi. Seni tutup göğe çıkaran gülüşün olsa da, kimse fark etmedi nerde yandığını. Benim sende gördüğüm buydu işte canımın özü. Yandığın yerde kül olan bendim.  Kapım bir sana açık derken el olmuşum herkese, itmişler beni düşürmüşler. Dizlerim kanarken kahkaha atmışım, ellerimi yere koyup sırtımı kendime dayayıp ayağa kalkanım ben. Sende çok düştüm gurbet kokulu sevdiğim. Düşüren sensin ya o düşmeler bana uçmak gibi gelir.