He's DUKE (Completed)

Chapter 10

Nanginginig na tinapun na tinapon ni Blaire sa sink ang bread knife na may dugo. She cut her wrist at maraming dugo ang umagas mula dito.

Iyak siya ng iyak dahil sa mga nangyayati sa kanyang buhay. Kamakailan lang masaya pa siyang sumasama sa mga kaibigan niya. Pero ngayon. Ngayon mukha ng imperno ang buhay niya.

Nahihilo siya dahil sa maraming dugo ang lumabas sa kanyang pulso.

Masakit man isipin na gusto niyang mawala ang anak pero kinakailangan. She wants everything back to normal!

Dugo!

Tiningnan ni Blaire ang mga paa dahil sa may dugo siyang nakikita. Nakaramdam siya ng sakit sa kanyang puson kanina pa pero pinawalang bahala niya ito.

D-dugo?

M-may dugo.. oh gracious!

My baby.

"No, no, no!" Impit na sigaw niya habang iniinda ang sakit ng puson.

"H-help!" Sigaw niya mula sa luob ng kanyang banyo.

"P-please help me!" Kahit nahihirapan ay pilit na lumalakad siya palabas ng banyo habang sapo- sapo ang kanyang tyan.

"Dyos miyo! Anak!" Sigaw ng kanyang yaya mula sa pinto ng kanyang kwarto.

"Y-yaya please help me.. save my baby, yaya." Iyak kung saad.

Hindi pala ako ready na mawala ang aking anak. I'm scared, so scared. Ayokong mawala siya sa akin, hindi ko pala kaya.

"Trina tawagan mo si kadong at sabihin mong pumunta dito! Maya, sabihan mo rin si juno na ihanda ang sasakyan. Bilis!" Sigaw ng kanyang yaya sa dalawang kasambahay.

"Bakit mo ginawa ito Blaire? Hindi makatarungan ito." Sambit ng kanyang yaya na umiiyak narin at nilalagyan ng gause ang kanyang pulsohan.

"I-I'm sorry Yaya loring.. I wan't to end this. Gusto ko siyang mawala, p-pero hindi ko pala kaya." Iyak kung sambit habang namimilipit sa sakit.

"Hindi sulusyon ang pagpatay sa anak Blaire. Kasalan sa Diyos iyan, hindi porket may anak kana ay hindi kana sasaya. Pwede ka pa namang mag patuloy sa iyong pag dodoktor eh pag katapos mong manganak." Masinsinan bulalas ng kanyang yaya loring.

She felt guilty. Guilty!

How could her? Paano niya na naisip na patayin ang anak niya. In the first place wala naman itong kasalan. Siya. Siya ang may kasalanan hindi ang anak niya.

Ang sama kung ina.

"Aw!" Biglang sigaw niya dahil sa sakit, at siguro dahil sa untag ng sasakyan. Kahit nawawalan na siya ng ulirat ay alam niya parin na mabilis ang pag maneho ni juno sa sasakyan.

"Blaire, malapit na tayo." Yaya loring.

"Y-yaya...tulungan mo po ako ang sakit. Please save my baby yaya." Saad ko habang namimilipit sa sakit at parang mauubusan na siya ng hininga.

"Nandito na tayo, wag kang matutulog."

I can't hold on anymore, ang sakit. Napakasakit.

Dahan-dahan bumigay ang talokap ng dalawa kung mga mata. Hindi ko na kaya ang sakit.

I'm sorry baby.. please forgive me.

Oh dyos ko. Kung ito man ang kabayaran ko dahil sa ginawa ko sa aking anak ay tatangapin ko po. Wala kapatawaran ang aking ginawa, ninais ko siyang mawala sa akin. Patawad po.

San, Sana bigyan mo po ako ng isa pang pagkakataon. Wag niyo po sana siyang kunin sa akin. Please..