Chapter 7

715 35 1
                                    

Fate

Adrian's POV

Nagmamadali akong lumabas nang bahay dahil ngayon ang unang araw ng pasok ko sa Dark Moonlight University.

Agad akong sumakay sa kotse ko, I'm Adrian Mariano, transferee in BS in Engineering.

Habang nag mamaneho ay parang hindi ako mapakali, sumisikip ang pag hinga ko. Nagpasalamat ako dahil medyo traffic, I open my window to breath some fresh air.

Mas lalong sumikip ang puso ko nang makita ko siya. A tear fell from my eyes. This is unusual, I am an emotionless person, ni wala pang naka pag paiyak sa akin.

Hindi ko alam bat bigla kong naramdaman ito sa taong nasa harap ko ngayon. I heard a loud beep behind me, at ngayon ko lang narealize na I'm causing traffic.

I drove my car at the universities parking lot, I saw him once again, parang nagmamadaling maka pasok.

Kasama ko na ang prof ko ngayon, at kung kanina ay nagkaroon nako nang hint. Ngayon ay sigurado akong mag ka block kami dahil hindi ko na tinanggal ang tingin ko sakanya nang magtama ang mata namin.

I sat beside him and all i did is to stare him like there's no tomorrow. Napailing ako nang marinig ko ang naging kapartner ko.

I felt sad dahil hindi ko siya magiging kagroup, but thanks to that girl who says that my partner is drop out already.

I smiled to Tav when I heard him stuttering in front of me. I bit my lower lips to suppressed smile.

When I hold his hand, there's a thing inside me that don't want him to let go...again. I felt warmth in his touch.

Everytime I stared his innocent face, i kept on wondering if I know him long ago.

I notice that he's having a dream din. Narinig ko ang pangalang Lucas na lagi niyang sinisigaw kapag nananaginip siya.

I'm having a dream with those men too. Zane...and Lucas.

When I saw that deliveryman, I calm myself down. Hindi ko alam kung bakit nang makita ko ang lalaking yon ay gusto ko nalang siyang suntukin hanggang hindi siya makahinga.
"You look familiar" yun nalang sinabi ko at kinuha ang mga pagkain namin.

Iba ang kutob ko sa lalaking 'yon, parang, parang malaki ang galit ko sakanya, gustong gusto ko siyang saktan.

Nagulat ako sa sinabi nang bata. Una palang ay nagkaroon na ako nang hint na maaaring ako si Lucas...pero sinawalang bahala ko yon dahil gusto kong mag focus kay Tav.

Pero sa narinig kong red string sa bata, at sa nalaman ko sa pinaimbestiga ko sa dalawang lalaking 'yon. Parang unti unting nasolve ang puzzle sa ulo ko.

Ang Red String sa wrist ay sumisimbolo nang pangako. A promised before they died na hahanapin nila ang isa't isa in afterlife. Kaya pala nang makita ko si Tav ay parang kilalang kilala ko na siya, at para bang ayaw ko na siyang pakawalan ulit.

Narealized ko lahat nang 'yon ngayon, habang hawak hawak ang kamay ni Tav papuntang ospital. I'm crying because I don't want the history repeat itself. Ayoko nang mawala ang taong mahal na mahal ko.

Ang tagal kong naghintay na mabuo ako, dahil simula palang nang magkaisip ako ay parang hindi kumpleto ang pagka tao ko. Para bang laging may nawawala. I didn't experience genuine happiness not until Tav came to my life.

Hindi ko hahayaang magkawalay ulit tayo...

Zane

The Red String(BL Story)Where stories live. Discover now